Η εκλογική δύναμη μπορεί να πιέστηκε αλλά η πολιτική και ιδεολογική δύναμη δε συμπιέζεται σε έναν μήνα. Το ξέρουμε και το ξέρουν. Άλλωστε εκεί στόχευαν μέσω του χτυπήματος στην εκλογική δύναμη. Αυτό ήταν και το σχέδιο αποδυνάμωσης. Να μπει νερό στο κρασί δηλαδή στις θέσεις του ΚΚΕ. Και αν νοθευτεί το κρασί δε πας να έχεις και 20%. Είσαι πλέον δικός τους. Κόμμα των μονοπωλίων και σε έχουν στο χέρι. Τόσο απλά.
Το γεγονός ότι οι κομμουνιστές δε λυγίζουν το διαπίστωσαν σήμερα αυτοί που νόμιζαν άλλα βασισμένοι στο αποτέλεσμα των εκλογών. Αυτοί που έκαναν έφοδο σήμερα στη Χαλυβουργία, θεωρώντας πως οι εργάτες εκεί θα είναι πιο ευάλωτοι, επειδή το ΚΚΕ έχασε εκλογική δύναμη. Είναι αυτοί (τσιράκια και εργοδοσία) που έλεγαν τόσο καιρό πως το ΚΚΕ θα κλείσει τον αγώνα μετά τις εκλογές.
Να γιατί έπρεπε να είναι το ΚΚΕ, πιο ισχυρό την επόμενη μέρα. Ας το σκεφτούν αυτοί που ταλαντεύτηκαν και υποχώρησαν, αυτοί που κατέβασαν το κεφάλι. Ας πάρουν πάνω τους και αυτοί που δεν παραπλανήθηκαν και κράτησαν.
Αλλά δε χρειάζεται συναίσθημα διότι οι μάχες που έρχονται θέλουν κότσια, αντοχή και θυσίες. Αυτό το κακό έχει το ΚΚΕ. Λέει τα πράγματα με το όνομα τους. Και κάποιοι το κατηγορούν πως δεν έχει αυτό το επικοινωνιακό. Δηλαδή τι να πει; 'Έχει ο θεός; Όλα θα γίνουν; Ψήφισε μας εσύ και μετά κάτσε στον καναπέ, πάρε και ποπ κορν και παρακολούθα τη δράση του ΚΚΕ σαν σήριαλ;
Ε ναι. Αυτό το επικοινωνιακό δεν το έχει το ΚΚΕ και δε θέλει να το αποκτήσει στην τελική. Ας το έχει ο ΣΥΡΙΖΑ που χθες μας είπε μέσω του κ. Τσίπρα πως δε θα κατεβάσει κόσμο στο δρόμο (ακολουθεί κακεντρεχές σχόλιο "λες και θα μπορούσε") αλλά θα κάνει υπεύθυνη-προγραμματική αντιπολίτευση.
Το 4,5% που κάποιοι χλευάζουν και ειρωνεύονται, τους δημιουργεί τόσα προβλήματα όχι ίσως από την πλευρά των αριθμών αλλά από την πλευρά των θέσεων, όσα δε μπορούν καν να φανταστούν. Αγκάθι στο μάτι τους είναι. Και θα συνεχίσει να είναι.
