Μέρα με τη μέρα, αποδεικνύεται πόσο ιστορική ήταν η στάση του ΚΚΕ να μην δεχτεί να μπει σε συζητήσεις και παζάρια για τη συμμετοχή του σε κυβέρνηση στο έδαφος του καπιταλισμού. Η απόφαση αυτή μπορεί να στοίχισε εκλογικά στο Κόμμα, αλλά αν είχε κάνει το λάθος να απεμπολήσει τις αρχές του, το κόστος θα ήταν ανυπολόγιστο.
Με ποιον λέγανε τότε το ΚΚΕ να κάνει κυβέρνηση; Με το ΣΥΡΙΖΑ και γιατί όχι και με τον Καμμένο, που είναι αντιμνημονιακός. Η συνεργασία άλλωστε ΣΥΡΙΖΑ – Καμμένου έχει ήδη προχωρήσει. Κοινοβουλευτική συνεργασία, παζάρια για υπουργεία τον Ιούνη ενώ ο Τσίπρας λέει πως μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ «υπάρχουν πολλά σημεία ταύτισης».
Για το κόμμα Καμμένου έχουν γραφτεί πολλά. Η είδηση που διάβασα όμως τυχαία χτες, λέει ακόμα πιο πολλά.
Υποψήφιος βουλευτής της Χρυσής Αυγής στην Αργολίδα, που βγήκε μάλιστα πρώτος σε σταυρούς (και δεν εκλέχτηκε στο «τσακ») πήρε μεταγραφή και εκλέχτηκε σύνεδρος στους Ανεξάρτητους Έλληνες! Να τον χαίρονται τον καινούριο "συνεργάτη" στον ΣΥΡΙΖΑ!! Και με αυτόν, «πολλά σημεία ταύτισης»;
Με αυτούς λοιπόν να τα βρει το ΚΚΕ; Αυτό θέλουν οι αριστεροί, οι ριζοσπάστες; Συνεργασία με εθνικιστές, ακόμα και φασίστες; Αυτό είναι «ενωτική», «σύγχρονη» πολιτική; ενώ το να παλεύεις στη δουλειά, τη γειτονιά να ενωθεί ο εργάτης, με τον μαγαζάτορα και τον αγρότη είναι «σεχταρισμός» και «οπισθοδρόμηση»; Όσοι παραπλανήθηκαν να βγάλουν συμπεράσματα, να εγκαταλείψουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Με το ΚΚΕ για τη λαϊκή συμμαχία.
ΠΗΓΗ:RED ATTACK
