ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ

ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ basket

Γκεόργκι Δημητρώφ: Οποιος δε θέλει να 'ναι το αμόνι, πρέπει να γίνει το σφυρί!

Ο Γκεόργκι Δημητρώφ (1882 - 1949) υπήρξε στέλεχος του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. Παιδί εργατικής οικογένειας από τη νοτιοδυτική Βουλγαρία, δούλεψε ως στοιχειοθέτης σε τυπογραφείο και αναδείχθηκε σε συνδικαλιστής ηγέτης. Εντάχθηκε στο Βουλγαρικό Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα το 1902 και προσχώρησε στην επαναστατική - μαρξιστική πτέρυγά του με επικεφαλής τον Ντίμιταρ Μπλαγκόεφ, τους λεγόμενους «στενούς σοσιαλιστές». Το 1903, οι «στενοί σοσιαλιστές» δημιούργησαν ξεχωριστό κόμμα. Το 1915 ως εκλεγμένος βουλευτής στο κοινοβούλιο αντιτάχθηκε στην ψήφιση των πολεμικών πιστώσεων. Γι' αυτό το λόγο φυλακίστηκε μέχρι το 1917. Το 1919 το κόμμα των «στενών σοσιαλιστών» μετονομάζεται σε Κομμουνιστικό Κόμμα Βουλγαρίας και εντάσσεται στην Κομμουνιστική Διεθνή. Μετά την επικράτηση της δικτατορίας του Τσάνκοφ στη Βουλγαρία, ο Γκ. Δημητρώφ διέφυγε στο εξωτερικό, ενώ καταδικάστηκε ερήμην σε θάνατο. Εμεινε στη Σοβιετική Ενωση μέχρι το 1929. Στη συνέχεια, ταξίδεψε στη Γερμανία, χρησιμοποιώντας ψευδώνυμα και ανέλαβε ευθύνη στο Κεντροευρωπαϊκό τμήμα της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Το Μάρτη του 1933, συνελήφθη μαζί με τους Βούλγαρους κομμουνιστές Ποπόφ, Τάνεφ, τον αρχηγό της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΚΚ Γερμανίας Ερνστ Τόργκλερ με την κατηγορία του εμπρησμού του Ράιχσταγκ στις 27 Φλεβάρη 1933. Ο Γκ. Δημητρώφ αναδείχθηκε το 1934 σε Γραμματέας της Κομμουνιστικής Διεθνούς μέχρι και την αυτοδιάλυσή της το 1943. Από αυτήν τη θέση πρωτοστάτησε στην πολιτική γραμμή της Διεθνούς, όπως αυτή διαμορφώθηκε μετά το 7ο Συνέδριο. Το 1944, μετά από 22 χρόνια εξορίας, επέστρεψε στη Βουλγαρία. Ηγήθηκε του ΚΚ Βουλγαρίας ως Γενικός Γραμματέας και της εγκαθίδρυσης της σοσιαλιστικής εξουσίας στη χώρα. Πέθανε τον Ιούλη του 1949. Ο εμπρησμός τους Ράιχσταγκ (γερμανικό κοινοβούλιο) έγινε λίγες μέρες πριν από τις εκλογές του Μάρτη του 1933. Ηδη, από τις 30 Γενάρη, ο Χίτλερ είχε διοριστεί καγκελάριος από τον Πρόεδρο Χίντεμπουργκ και με τις ευλογίες του γερμανικού κεφαλαίου. Η ναζιστική κυβέρνηση υποστήριξε πως ο εμπρησμός ήταν μέρος σχεδίου «κομμουνιστικής εξέγερσης» και έτσι πέρασε σε μια ανελέητη ανοιχτή επίθεση ενάντια στους κομμουνιστές με συλλήψεις στελεχών και μελών του ΚΚ ανάμεσά τους και του ηγέτη του Ερνστ Τέλμαν.

Ο εμπρησμός του Ράιχσταγκ ξημερώματα της 27 Φλεβάρη 1933

Η δίκη της υπόθεσης πραγματοποιήθηκε στην πόλη της Λιψίας. Ξεκίνησε στις 21 Σεπτέμβρη του 1933, στο IV Ποινικό Δικαστήριο του Ράιχ και ολοκληρώθηκε στις 23 Δεκέμβρη του ίδιου χρόνου. Οπως αποδείχθηκε, ο εμπρησμός του Ράιχσταγκ αποτέλεσε οργανωμένη προβοκάτσια των ναζί, με στόχο να ενοχοποιήσουν το Κομμουνιστικό Κόμμα Γερμανίας και την Κομμουνιστική Διεθνή. Το κατηγορητήριο της δίκης κατέρρευσε και οι ναζιστικές αρχές υποχρεώθηκαν να αφήσουν τον Δημητρώφ και τους συντρόφους του ελεύθερους να φύγουν για την ΕΣΣΔ.

Το κείμενο που ακολουθεί αποτελείται από αποσπάσματα της απολογίας του Γκ. Δημητρώφ στις 16 Δεκέμβρη του 1933. Στα αποσπάσματα που επιλέχθηκαν αναδεικνύεται η στάση του κομμουνιστή απέναντι σε ένα δικαστήριο οργανωμένο από το αστικό κράτος (και ειδικότερα από τη φασιστικής μορφής διακυβέρνηση) που έχει ως στόχο όχι μόνο τη φυσική του εξόντωση αλλά την ηθική και πολιτική καταδίκη του κομμουνισμού, της πάλης της εργατικής τάξης για την απελευθέρωσή της. Η στάση του Γκ. Δημητρώφ είναι υποδειγματική, δε στέκεται ως ένα ξεχωριστό άτομο απέναντι στους δικαστές του. Αναδεικνύει εξαρχής τον πολιτικό στόχο της δίκης. Η αντιπαράθεση στη δίκη γίνεται αντιπαράθεση ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργατική τάξη, ανάμεσα στην αστική εξουσία και τους μηχανισμούς της και το επαναστατικό εργατικό κίνημα, το κομμουνιστικό κίνημα. Ο Γκ. Δημητρώφ αξιοποιεί το βήμα του δικαστηρίου, για να αναπτύξει τις θέσεις της Κομμουνιστικής Διεθνούς, να προπαγανδίσει την ανάγκη υπεράσπισης της Σοβιετικής Ενωσης. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να κατανοήσουμε και τα αποσπάσματα από την απολογία του, που αναφέρονται στην έκκληση της ΚΔ για κοινή δράση κομμουνιστών και σοσιαλδημοκρατών ενάντια στο φασισμό. Το ΚΚΕ έχει θέσει το ζήτημα της ανάγκης κριτικής μελέτης των επεξεργασιών του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος και εκείνης της περιόδου, με σκοπό την εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων για το σήμερα και το αύριο. Για το ζήτημα της συμμαχίας κομμουνιστικών και σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων υπενθυμίζουμε την εξής επισήμανση του «Δοκιμίου Ιστορίας του ΚΚΕ β' τόμος (1949-1968)» στη σελ. 99:

«(...) κυριάρχησε η άποψη ότι τα Κομμουνιστικά Κόμματα δεν θα μπορούσαν να απεγκλωβίσουν τις εργατικές δυνάμεις που ακολουθούσαν τη σοσιαλδημοκρατία, ότι θα απομονώνονταν από αυτές αν δεν ακολουθούσαν πολιτική συμμαχίας με τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα.

Οι ιστορικές εξελίξεις έδειξαν ότι μεγάλο μέρος της βάσης των άλλων κομμάτων κερδίζεται με την όξυνση της ταξικής πάλης, με ισχυρό ιδεολογικό μέτωπο κατά της αστικής πολιτικής και του οπορτουνισμού, και ότι αυτό αφορά και την περίοδο κορύφωσης των κοινωνικοπολιτικών συγκρούσεων, ακόμα περισσότερο αυτή».

Την μετάφραση των αποσπασμάτων που ακολουθούν έκανε ο Γιώργος Πολυμερίδης.

************

Δημητρώφ: Αναγνωρίζω ότι μιλώ απότομα και σκληρά. Ο αγώνας μου και η ζωή μου επίσης ήταν απότομη και σκληρή. Η γλώσσα μου όμως είναι γλώσσα ειλικρινής και άδολη. Συνηθίζω να λέω τα πράγματα με τ' όνομά τους.

Δεν είμαι δικηγόρος που από υποχρέωση υπερασπίζεται τον πελάτη του.

Υπερασπίζομαι τον εαυτό μου σαν κατηγορούμενος κομμουνιστής.

Υπερασπίζομαι την ίδια μου την κομμουνιστική, επαναστατική τιμή.

Υπερασπίζομαι τις δικές μου ιδέες, τις δικές μου κομμουνιστικές πεποιθήσεις.

Υπερασπίζομαι το νόημα και το περιεχόμενο της ζωής μου.

Να γιατί καθετί που λέω στο δικαστήριο είναι αίμα από το αίμα μου και σάρκα από τη σάρκα μου.

Αυτή η ΚΟΜΕΠ πάντως ανάρπαστη έγινε...

Συμπτωματικά και καθόλου συντονισμένα δεκάδες αναγνώστες της ΚΟΜΕΠ από τη νέα σπορά, τον εργατικό αγώνα, την Αυγή, το Βήμα, τα Νέα, το Έθνος και άλλες πρόθυμες εφημερίδες και site ανακάλυψαν την αποκαθήλωση του Φλωράκη!

Δε στέκομαι καθόλου στο σάπιο περιεχόμενο. Αρκεί αυτή η ξαφνική ανακάλυψη της ΚΟΜΕΠ απ' όλους! Συμπτωματικά πάντα.. Χωρίς διαύλους επικοινωνίας! Και με ταύτιση στα ρεπορτάζ...

Συμπτωματικά..

Αφού όμως είστε τόσο φανατικοί αναγνώστες από το πρώτο δευτερόλεπτο κυκλοφορίας κάθε τεύχους να γίνετε και συνδρομητές.. Υπάρχει προσφορά!

Αστεία προβοκατόρικα συριζαίϊκα ερωτήματα

Στο αγαπημένο twitter αυτοαναρωτιέται ο Παπαδημούλης...

 

Το κοντινό 91! Εκεί που δεν τους βγήκε για 2η φορά..

Και έτσι το ΚΚΕ κράτησε χαρακτήρα και φυσιογνωμία!

Οι υπόλοιποι έκαναν καριέρα παντού...

Πιο πριν και μπροστά στην δημοσκοπική έκρηξη του 2008 με τον "νέο" Αλέξη Τσίπρα ξετσουτσούνιασαν και έβγαζαν πανηγυρικές αφίσες για τη διάσπαση του 1968.. Εκεί που δεν τους βγήκε για πρώτη φορά!

Το λαϊκό πρόσωπο της Χρυσής Αυγής

"Το πρόβλημα σήμερα στη χώρα μας δεν είναι οι χαμηλοί μισθοί και οι χαμηλές συντάξεις, αλλά ότι σε λίγα χρόνια θα είμαστε μειοψηφία οι έλληνες σε σχέση με τους λαθρομετανάστες!"

Το δήλωσε ο εικονιζόμενος Σταλόνε!

Βιβλιοπρόταση νο2: Το υπόγειο ρεύμα

Μ΄αρέσει να μη λέω πολλά.. Είναι υπόγεια ρεύματα αλλά δεν έχουν σχέση με τον τίτλο του συγκεκριμένου βιβλίου!

Tο υπόγειο ρεύμα  είναι ένα ξεχωριστό βιβλίο της αμερικανικής εργατικής λογοτεχνίας. Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για όλους, αφού αποτελεί μια ζωντανή γνωριμία με την πάλη των εργατών σε μια βιομηχανική περιοχή των ΗΠΑ – ταυτόχρονα είναι ένα δυνατό μυθιστόρημα που κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον.

Τη μία πλευρά των ηρώων του βιβλίου την αποτελούν άνθρωποι με ιδανικά για μια πιο ανθρώπινη και πιο δίκαιη ζωή, κομμουνιστές πρωτοπόροι εργάτες που έρχονται σε αντίθεση με την κοινωνία της εκμετάλλευσης και τους μηχανισμούς καταπίεσης, φανερούς και κρυφούς. Το στοιχείο που αναμφίβολα θα εκτιμήσει ο αναγνώστης στο βιβλίο του Άλμπερτ Μαλτς είναι ότι οι ήρωές του είναι άνθρωποι πραγματικοί, ζωντανοί, με όλες τις αρετές και τις ελλείψεις τους, που με την καθημερινή τους δράση συμβάλλουν στην πάλη για την αλλαγή της κοινωνίας.

Το υπόγειο ρεύμα  όχι μόνο αποτυπώνει τη σκληρότητα της ταξικής πάλης, αλλά και θέτει τον καθένα μπροστά στην ευθύνη συνεισφοράς του στην οργάνωση αυτής της πάλης.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Ο συγγραφέας Του υπόγειου ρεύματος γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1908, σε μια πλούσια οικογένεια Δυτικοευρωπαίων μεταναστών. Σπούδασε στο πανεπιστήμιο της Κολούμπια, απ’ όπου αποφοίτησε το 1930. Από τα φοιτητικά του χρόνια θα συνειδητοποιήσει τη ληστρική φύση του καπιταλισμού και θα μισήσει τη βία του φασισμού. Έτσι, μετά από τον πόλεμο, ο Άλμπερτ Μαλτς θα ενταχτεί στην πρωτοπορία της αμερικανικής εργατικής τάξης και θα γίνει μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος των ΗΠΑ. Πολύ σύντομα, γι’ αυτήν την πολιτική ένταξή του, θα βρεθεί στη φυλακή (1950) με το διαβόητο νόμο του Μακάρθι.

Ο Άλμπερτ Μαλτς πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα με το θεατρικό του έργο Επί της Γης ειρήνη (1934). Ακολούθησαν άλλα δύο θεατρικά του το 1935: Ο μαύρος λάκκος και Οι κρυφοί επαρχιώτες. Το 1940 εκδίδει Το υπόγειο ρεύμα. Το 1944 τη νουβέλα του Ο σταυρός και το βέλος. Μετά από την αποφυλάκισή του θα εκδώσει τη δραματική νουβέλα Μια μεγάλη μέρα μιας σύντομης ζωής (1957), όπου δίνονται συγκλονιστικές σκηνές ανθρώπινης αλληλεγγύης ανάμεσα σε λευκούς και μαύρους φυλακισμένους αγωνιστές. Τέλος, με τη νουβέλα του Κάποτε το Γενάρη (1966) δίνονται εικόνες από την πάλη ενάντια στο φασισμό.

Ο Στάθης Σταυρόπουλος έφτασε στον «αυριανισμό» και συνεχίζει...

Ο κύριος Στάθης συνεχίζει να λιβελογραφεί στο «Ενικός» κατά του ΚΚΕ με αμείωτη ένταση και εμπάθεια, αποδεικνύοντας ότι όταν πάρεις την αντιΚΚΕ κατρακύλα τα φρένα «καίγονται»!

Ήταν φαίνεται μεγάλος ο πειρασμός για τον κ. Στάθη η νέα συκοφαντική επίθεση που έχουν ξεκινήσει κατά του ΚΚΕ, οι χρεωμένοι για αυτό, στο «ΒΗΜΑ», το «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ», την «Αυγή» κ.α. και είπε να βάλει και αυτός τις δικές τους πινελιές. Και το έκανε με την εμπάθεια και την αμετροέπεια ενός πασόκου αυριανιστή που και ο κ. Στάθης κάποτε με σιχασιά αντιμετώπιζε!

Μάζεψε ό,τι το πιο διαστρεβλωτικό, συκοφαντικό και ανυπόστατο γράφτηκε και ειπώθηκε τις τελευταίες εβδομάδες κατά του ΚΚΕ, πρόσθεσε και μια αριστερή σάλτσα και την εκτόξευσε με ύφος εξοργισμένου!

Φτάνει μάλιστα στο σημείο να κατηγορεί το ΚΚΕ, ότι «εκπαιδεύει υβριστές» σε ένα κείμενο προκλητικά υβριστικό για τα στελέχη, τα μέλη, τους οπαδούς του ΚΚΕ, την ιστορία του, το ρόλο και την προσφορά του σήμερα και όλα αυτά γιατί; Γιατί το ΚΚΕ δεν βάζει πλάτη να εξαπατηθεί για μια ακόμα φορά ο λαός και δεν ακούει τον κ. Στάθη και δεν πάει με τον ΣΥΡΙΖΑ στο Τέξας, στον ΣΕΒ, στην Κομισιόν!

- Δεν έχουν μεγάλο θράσος να εμφανίζονται αυτοί που ύβριζαν πατόκορφα και χυδαία τον Χ. Φλωράκη, γιατί υπερασπίστηκε την ύπαρξη και τα επαναστατικά χαρακτηριστικά του ΚΚΕ, ειδικά το 1991, ως θαυμαστές και υπερασπιστές του; Δεν ήταν και ο κ. Στάθης που εγκατέλειψε την πάλη για το σοσιαλισμό αγκαλιά μαζί με εκείνους που κατηγορούσαν τον Χαρίλαο, και τα άλλα στελέχη του ΚΚΕ, που κόντρα στο ρεύμα έλεγαν όχι στην διάλυση και την μετάλλαξή του, ως «δεινόσαυρο», «εικονολάτρη», «απολιθώματα», «γεροντοκρατία του Περισσού» και πολλά ακόμα;

Οι επαναστάτες είναι πεισμένοι! Όχι πιασμένοι στους καναπέδες..

Τι κι αν τα ποσοστά του ΚΚΕ γυροφέρνουν στο 5%;

Οι εναλλακτικοί του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβερνώσας αριστεράς προσπάθησαν να ρίξουν την κυβέρνηση με συλλαλητήριο των 2000 ανθρώπων.

Οι μπαρουτοκαπνισμένοι άντρακλες της Χρυσής Αυγής μάζεψαν κάτι εκατοντάδες να διαμαρτυρηθούν για τις διώξεις των στελεχών τους.

Τα 2 κόμματα της πλατείας και του καναπές. Του 30% και του τρίτου κόμματος..

Και το ΚΚΕ κάνει εκδήλωση και τιγκάρει το ΣΕΦ και την αρένα του!

Κάμποσοι τέτοιοι επαναστάτες μπορούν να γυρίσουν τον κόσμο ανάποδα..

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ Γ.ΦΑΡΣΑΚΙΔΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩ...

VIDEO ΤΗΣ ΚΝΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ

Κουίζ

Κουιζ

Ποιος λέει τα παρακάτω;

Εύκολο googlarisma

Αναμφισβήτητα και ο ηγέτης αυτός λείπει. Και στην Αμερική και στην Ευρώπη και στην Ελλάδα. Εγώ το έχω πει κι έχω παρεξηγηθεί. Είπα από τους ηγέτες που βλέπω στον ορίζοντα αυτή τη στιγμή, ένας είναι παραδείγματος χάριν ο κ. Πούτιν, και μου απάντησε ο ερωτών δημοσιογράφος ότι δεν είναι δημοκρατικά εκλεγμένος. Και του απάντησα με τη σειρά μου, που βρήκατε ποτέ στον ορισμό του ηγέτη προϋπόθεση ότι πρέπει να είναι δημοκρατικά εκλεγμένος. Ο ηγέτης είναι ο άνθρωπος που έχει φαντασία, είναι αυτός ο οποίος τολμά, είναι αυτός που ηγείται από μπροστά και όχι αυτός που παρακολουθεί τις δημοσκοπήσεις και αναλόγως δρα ή αντιδρά. Αυτά δεν τα έχουμε τώρα. Βάζω στοίχημα ότι η μεγάλη πλειοψηφία των απλών ανθρώπων που διαβάζουν αυτά τα πράγματα τα καταλαβαίνουν, έστω και εάν δεν συμφωνούν απόλυτα μαζί μου. Επίσης κατ’ επανάληψη λέω ότι δεν είμαι δικηγόρος που προσπαθώ να κερδίσω μια υπόθεση, εγώ δεν είμαι πολιτικός που προσπαθώ να κερδίσω ψήφους. Εγώ είμαι σκεπτόμενος άνθρωπος που θέλω να δίνω ιδέες στους αναγνώστες μου και να τους αφήνω να τις σκέπτονται.

Και τι σχέση έχει με το Τέξας, την αστική τάξη και τα νέα.. κόμματα της στη χώρα μας.

Οι νικητές κερδίζουν ένα κιλό.. ελπίδα!

Το ΚΚΕ για τη νεολαία - Η δράση της ΟΚΝΕ

Ιστορική αναδρομή από την ίδρυση του Κόμματος έως την ίδρυση της ΚΝΕ

Ηρωικοί ΕΠΟΝίτες ενημερώνουν μετο θρυλικό χωνί το λαό, την περίοδο της Κατοχής

Το Κόμμα μας από το ιδρυτικό του ακόμη Συνέδριο ασχολήθηκε με τα ζητήματα της νεολαίας και πρώτ' απ' όλα μ' αυτό της εκπαίδευσης. Στο πρώτο Πρόγραμμα του Κόμματος, στο κεφάλαιο Α «Απαιτήσεις Πολιτικαί», αναφέρεται στο σημείο 16: «Εκλαΐκευσις της εκπαιδεύσεως. Αυστηρά εφαρμογή της υποχρεωτικής εκπαιδεύσεως. Παροχή τροφής και των μέσων διδασκαλίας εις τα παιδιά, υπό των δήμων και κοινοτήτων. Ανώτατος αριθμός δι' έκαστον διδάσκαλον 25 μαθηταί και τάξεων εις ας διδάσκει δύο. Εκδημοκράτησις της διοικήσεως της εκπαιδεύσεως. Κατάργησις του άρθρου του Συντάγματος περί γλώσσης και εισαγωγή της δημοτικής γλώσσης εις όλην την εκπαίδευσιν. Εισαγωγή εις τα σχολεία της γλώσσης των διαφόρων εθνικοτήτων διά τους εκ τούτων μαθητάς». Και στο σημείο 17. «Ανοικοδόμησις σχολικών κτιρίων και πολλαπλασιασμός των σχολείων». Στο δε κεφάλαιο Β «Απαιτήσεις υπέρ των εργατών», αναφέρει στο σημείο ιβ: «Τη μεταρρύθμισιν του νόμου 4029 περί ανηλίκων, ούτως ώστε οι κάτω των 16 ετών να μην επιτρέπεται να εργασθούν», ενώ στο σημείο ιγ, αναφέρει: «Τη διά νόμου απαγόρευσιν της νυκτερινής εργασίας διά παιδιά...».

Βεβαίως, στο 1ο ιδρυτικό Συνέδριο του ΣΕΚΕ δεν υπάρχει καμιά αναφορά για συγκρότηση οργάνωσης νεολαίας. Αυτό εμφανίζεται στο Καταστατικό του Κόμματος, που ψηφίστηκε στο 2ο Συνέδριο του ΣΕΚΕ (Απρίλης 1920), στο κεφάλαιο θ με τίτλο «Ομιλοι νέων και γυναικών». Στο άρθρο 39 αναφέρεται: «Διά την ευκολίαν της προπαγάνδας του Κόμματος και διά τη σοσιαλιστικήν μόρφωσιν των νέων δύναται να οργανωθούν εντός των τμημάτων όμιλοι νεολαίας. Εις τους ομίλους τούτους ανήκουν όλοι οι νέοι, οι οποίοι δεν έχουν τα προσόντα να γίνουν μέλη του Κόμματος. Οι όμιλοι ούτοι παρακολουθούνται και εξελέγχονται παρ' αντιπροσώπου του τμήματος οριζομένου υπό της τοπικής επιτροπής».

1968, αφίσα της ΚΝΕ

Στο ίδιο κεφάλαιο το άρθρο 40 αναφέρει: «Οι όμιλοι ούτοι με τη συγκατάθεσιν της ΚΕ δύνανται να ενώνωνται εις κεντρικήν οργάνωσιν, η δικαιοδοσία και ο ρόλος της οποίας κανονίζεται από την ΚΕ του Κόμματος. Η κεντρική οργάνωσις της νεολαίας παρακολουθείται παρ' αντιπροσώπου του Κόμματος, εκλεγομένου κατ' έτος υπό του συνεδρίου και εξελεγχομένου από την ΚΕ». Ουσιαστικά, στο 2ο Συνέδριο αποφασίζεται η ίδρυση οργάνωσης της Νεολαίας του Κόμματος και καθορίζεται το πλαίσιο οργάνωσής της και η σχέση της με το Κόμμα. Στο Εκτακτο Εκλογικό Συνέδριο του ΣΕΚΕ (Κ) -Σεπτέμβρης 1920- παίρνει μέρος για πρώτη φορά η Ομοσπονδία Σοσιαλιστικών Εργατικών Νεολαιών Ελλάδας (ΟΣΕΝΕ), που την αντιπροσώπευε ο Ζακ Βεντούρα, και η οποία μόλις είχε ιδρυθεί.

Η ίδρυση της ΟΚΝΕ

Η Ομοσπονδία Σοσιαλιστικών Εργατικών Νεολαιών Ελλάδας είχε ιδρύσει ως τμήμα της την Ενωση Σοσιαλιστών Φοιτητών και Σπουδαστών Ελλάδας, για την ανάπτυξη της δράσης του Κόμματος στη σπουδάζουσα νεολαία. Η Ομοσπονδία λειτούργησε και έδρασε για δύο χρόνια έως το Νοέμβρη του 1922, που με πρωτοβουλία του ΣΕΚΕ (Κ) ιδρύθηκε η Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας, η ηρωική ΟΚΝΕ. Πράγματι, στις 28 Νοέμβρη 1922 συνήλθαν στη Θεσσαλονίκη, σε Συνέδριο, οι αντιπρόσωποι των σοσιαλιστικών νεολαιών και ομίλων νέων από την Αθήνα, τον Πειραιά, τη Χαλκίδα, τη Δράμα, το Βόλο, την Πάτρα, την Καβάλα και τη Θεσσαλονίκη και ίδρυσαν την ΟΚΝΕ. Η ΟΚΝΕ προσχώρησε αμέσως στην Κομμουνιστική Διεθνή Νέων, η οποία είχε ιδρυθεί το Νοέμβρη του 1919 και αποτελούσε τμήμα της Γ' Διεθνούς. Το Συνέδριο της ΟΚΝΕ εξέλεξε Κεντρική Επιτροπή και αποφάσισε η εφημερίδα «Νεολαία» να είναι δημοσιογραφικό της όργανο. Στην ανακοίνωση που δημοσιεύτηκε μετά το Συνέδριο, η ΚΕ της ΟΚΝΕ τόνιζε ότι σκοπός των καθηκόντων που χάραξε το ιδρυτικό της Συνέδριο είναι «να προσελκύσουμε εις τας τάξεις μας όλην την Εργατική και Αγροτική Νεολαίαν της χώρας μας». Εκτίμησε δε ότι «εφ' όσον η Ομοσπονδία μας δεν καταστεί μία οργάνωσις μαζών, δε θα μπορέσουμε να συντείνουμε διόλου εις την επικράτησιν του αγώνα που η εργατική τάξις διεξάγει εναντίον της κρατούσης τάξεως. Και ως εκ τούτου, υιοθέτησε το σύνθημα του Γ' Συνεδρίου της Κομμουνιστικής Διεθνούς "ΕΜΠΡΟΣ ΠΡΟΣ ΤΑΣ ΜΑΖΑΣ". Ετσι μονάχα η Ομοσπονδία μας θα γίνει ένας σπουδαίος παράγων εις τον αγώναν που το Κόμμα μας, ως αντιπροσωπεύον τας εργαζόμενας μάζας, διεξάγει αδιακόπως, για την απελευθέρωσίν των από τον εγχώριον και ξένον καπιταλιστικόν ζυγό».

Οχτώβρης 1941. Το δημοσιογραφικό όργανο της ΟΚΝΕ, «Νεολαία», καλεί για Εθνικοαπελευθερωτικό Μέτωπο της νέας γενιάς

Η ΟΚΝΕ σύμφωνα με απόφαση του Συνεδρίου της αποτελούσε τμήμα του Κόμματος, δρούσε μέσα στα πλαίσια του προγράμματος και της πολιτικής του, είχε όμως εσωτερική αυτονομία.

Την πρώτη της μεγάλη «μάχη», η ΟΚΝΕ την έδωσε τον Αύγουστο του 1923, στη μεγάλη γενική απεργία. Η συμμετοχή των Νεολαιών Θεσσαλονίκης, Αθήνας, Πειραιά, Βόλου, Καβάλας, Δράμας και Πάτρας ήταν σοβαρή και έδειξαν εξαιρετική μαχητικότητα. Στη διάρκεια της απεργίας εκείνης πιάστηκε στην Καβάλα, επικεφαλής των απεργών, ο γραμματέας της ΟΚΝΕ Καβάλας Νίκος Σγουρίδης, που παραπέμφθηκε στο Στρατοδικείο Δράμας και πέθανε από τα βασανιστήρια στις φυλακές της. Η ΟΚΝΕ από το 1922 ήδη κυκλοφορούσε τη «Νεολαία», το κεντρικό όργανο της Οργάνωσης. Επίσης, κυκλοφόρησε και το περιοδικό «Νέος Λενινιστής».

Η πορεία της ΟΚΝΕ ήταν συνυφασμένη με την πορεία του Κόμματος και του λαϊκού κινήματος. Το Κόμμα στάθηκε πάντα δίπλα της σαν η δύναμη που καθοδηγούσε ιδεολογικά - πολιτικά την ΟΚΝΕ, διαπαιδαγωγούσε τα στελέχη και τα μέλη της στο πνεύμα της κατάκτησης της πρωτοπόρας δράσης, ανοίγοντας δρόμους για την πιο αποτελεσματική δουλειά της οργάνωσης στη νέα γενιά. Ετσι εξασφάλιζε ακόμη και στις πιο αντίξοες συνθήκες, τη διαμόρφωση της μελλοντικής γενιάς, της συνειδητής πολιτικά και ιδεολογικά πρωτοπορίας της εργατικής τάξης. Η φροντίδα αυτή ήταν για το Κόμμα, μόνιμη και σταθερή και φαίνεται απ' όλα τα ντοκουμέντα του.

Η ανάπτυξη της δουλειάς στη νεολαία

Το 3ο Εκτακτο Συνέδριο του ΣΕΚΕ (Κ), τον Οκτώβρη του 1924, μετονόμασε το κόμμα σε Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδας - Ελληνικό τμήμα της Κομμουνιστικής Διεθνούς και αποφάσισε την «μπολσεβικοποίηση» του Κόμματος, την αναδιοργάνωσή του, την ανάπτυξη της μαζικής του δράσης. Το Συνέδριο πρόσεξε ιδιαίτερα την ανάπτυξη της δουλειάς μέσα στους νέους και το δυνάμωμα της ΟΚΝΕ. Την περίοδο αυτή, ουσιαστικά, η ΟΚΝΕ άρχισε να διαμορφώνεται πολιτικά και οργανωτικά. Δε λείπει από κανέναν κοινωνικό και πολιτικό αγώνα. Στέκεται πιστή στο πλευρό του ΚΚΕ, δυναμώνοντας καθημερινά την ενότητα των γραμμών της και τη μαχητικότητά της.

Εργατόπαιδα σε εξόρμηση με τη «Νεολαία», εφημερίδα της ΟΚΝΕ

Το Μάρτη του 1927 συνήλθε το 3ο Τακτικό Συνέδριο του ΚΚΕ. Στις εκτιμήσεις του, αλλά και στις αποφάσεις του στέκεται ιδιαίτερα στο κίνημα της νέας γενιάς. Από το «Ριζοσπάστη», 6 Απρίλη 1927, που παρουσίασε αναλυτικό ρεπορτάζ από το Συνέδριο και τις αποφάσεις του, έχουμε την εκτίμηση και απόφαση του Συνεδρίου με τίτλο «Επί του κινήματος των νέων», όπου ανάμεσα σ' άλλα αναφέρει: «Το Συνέδριο διαπιστώνει μια σοβαρή ανάπτυξη του κομμουνιστικού κινήματος των νέων. Η Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαιών μ' όλα τα χτυπήματα της τελευταίας παρανομίας (σ.σ. δικτατορία Πάγκαλου), βρίσκεται σήμερα σε μια οργανωτική στερέωση και ανάπτυξη σημαντική. Ο αριθμός των μελών της μετά την πτώση του Παγκάλου έχει πενταπλασιαστεί, η εσωτερική συνοχή και πειθαρχία (μετά την κρίση του Κόμματος) έμεινε ανέπαφη. Η επιρροή της αυξήθηκε κατά πολύ, αυτό αποδείχνεται απ' την κυκλοφορία των οργάνων της και τα τελευταία συνέδρια ζύμωσης που έχουν σοβαρή επιτυχία. Η ΟΚΝΕ αρχίζει να μπαίνει στους καθημερινούς αγώνες της προλεταριακής νεολαίας. Επίσης, άρχισε συστηματική μορφωτική εργασία...». Στην ίδια απόφαση το Συνέδριο αντιμετωπίζει την προσαρμογή των αποφάσεων του Γ' Συνεδρίου της Κομμουνιστικής Διεθνούς Νέων και της Κομμουνιστικής Διεθνούς, στη δική του λειτουργία και δράση και πιο ειδικά στη σχέση του Κόμματος με την ΟΚΝΕ.

Η ΟΚΝΕ στην πρώτη γραμμή του αγώνα για το ακαδημαϊκό άσυλο, δεκαετία του 1930

Ετσι ανάμεσα στ' άλλα, επιβεβαιώνει την αρχή που διέπει τις σχέσεις τους ως εξής: «Η Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαιών της Ελλάδος αποτελεί τμήμα του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ελλάδος και ως τέτοιο υποτάσσεται στην πολιτική κατεύθυνση του Κόμματος του οποίου δέχεται το πρόγραμμα και μέσα στα όρια της πολιτικής του γραμμής δρα... Η Ομοσπονδία έχει εσωτερική αυτονομία (απέναντι του Κόμματος) που της επιτρέπει να έχει τη δική της συγκεντρωμένη οργάνωση... Σύμφωνα μ' αυτά η Ομοσπονδία κάνει τα δικά της συνέδρια, συνδιασκέψεις και έχει τα δικά της διευθυντικά όργανα». Σε ό,τι αφορά την καθοδηγητική - διαπαιδαγωγητική δουλειά του Κόμματος στην ΟΚΝΕ, ανάμεσα στ' άλλα πήρε και την εξής απόφαση: «Επίσης πρέπει τα δραστήρια μέλη της Νεολαίας να τραβηχτούν στο Κόμμα γενόμενα μέλη του Κόμματος. Τα μέλη αυτά θα εξακολουθούν να εργάζονται όπως και πριν μέσα στη Νεολαία, υποχρεωτικά όμως θα παρακολουθούν τη δουλειά του Κόμματος. Με τον τρόπο αυτό θα μεγαλώνει η επιρροή του Κόμματος στη Νεολαία, ενώ απ' τ' άλλο μέρος η υποστήριξη της νεολαίας απ' το Κόμμα θα γίνει πιο ζωηρή».

Οι αποφάσεις του 3ου Τακτικού Συνεδρίου του Κόμματος ενίσχυσαν τη δουλειά του Κόμματος στην ΟΚΝΕ, αλλά συνέβαλαν επίσης και στην πιο αποτελεσματική δράση της Οργάνωσης στο κίνημα της νεολαίας.

Δουλειά για τις μικρές ηλικίες

Το πρώτο φύλλο του «ΟΔΗΓΗΤΗ» που κυκλοφόρησε το Σεπτέμβρη του 1968

Στις 9 Ιούνη 1929, για πρώτη φορά στην Ελλάδα γίνονται εκδηλώσεις προς τιμήν της Διεθνούς Εβδομάδας του Παιδιού. Με την πρωτοβουλία της ΟΚΝΕ οργανώνεται στην Αθήνα συγκέντρωση των εργαζόμενων παιδιών και μαθητών. Στη συγκέντρωση παρουσιάστηκε καλλιτεχνικό πρόγραμμα και κυκλοφόρησε το πρώτο φύλλο της παιδικής εφημερίδας «Εργατόπουλο».

Το ΚΚΕ το 1935 στο 6ο Συνέδριο, επισήμανε τον κίνδυνο του φασισμού και του πολέμου και έβαζε μπροστά στην ΟΚΝΕ επιτακτικά το πρόβλημα της προσαρμογής της δράσης της στις αποφάσεις του 6ου Συνεδρίου της Κομμουνιστικής Διεθνούς Νέων. Στην απόφαση του Συνεδρίου τόνιζε, όσον αφορά τη νεολαία: «Ο φασισμός με τη δημαγωγία του προσπαθεί να κερδίσει τη νεολαία για τους σκοπούς του. Οι κομμουνιστές έχουν χρέος να δουλέψουν για την αποτυχία των προσπαθειών αυτών.

...Επιβάλλεται η δημιουργία μιας ενιαίας πλατιάς αντιφασιστικής οργάνωσης, που θα περιλαμβάνει, όχι μόνο τους νέους κομμουνιστές, αλλά όλους τους νέους, που μισούν την αντίδραση, το φασισμό, θέλουν την πρόοδο, τη λευτεριά, την ειρήνη... Με τη βοήθεια του Κόμματος, η ΟΚΝΕ μπορεί να τραβήξει μπροστά και σήμερα να εκπληρώσει το κυριότερο καθήκον της ένωσης των δυνάμεων της νέας γενιάς».

Στη δικτατορία του Μεταξά

Ομως, το λαϊκό κίνημα δεν κατάφερε να αποτρέψει την επιβολή της φασιστικής δικτατορίας στην Ελλάδα. Πράγματι, στις 4 Αυγούστου 1936, εγκαθιδρύεται η δικτατορία του Μεταξά. Το ΚΚΕ και η ΟΚΝΕ αγωνίζονται για την ενότητα δράσης των αντιδικτατορικών δυνάμεων, στη βάση των αποφάσεων του 6ου Συνεδρίου του Κόμματος και σε συνθήκες παρανομίας.

Οι οργανώσεις της ΟΚΝΕ, με τον παράνομο Τύπο τους και με τη γεμάτη ηρωισμό και αυτοθυσία δράση τους, συνέβαλαν αποφασιστικά στη διαφώτιση του λαού και των νέων. Ξεσκέπαζαν καθημερινά τη δημαγωγία της δικτατορίας και έδειχναν στους νέους το δρόμο της αγωνιστικής συσπείρωσης και πάλης και στην πάλη ενάντια στη φασιστική ΕΟΝ.

Τρικάκι της ΕΠΟΝ

Στην απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ της 12 Μάρτη 1939 για την κατάσταση της νέας γενιάς και τα καθήκοντα του ΚΚΕ, αναφέρεται: «Στην πάλη κατά του βίαιου παιδομαζώματος και εκφασισμού των νέων, στην πάλη για το τράβηγμα της νέας γενιάς στον αντιδικτατορικό αγώνα του λαού, κέντρο και βάση της όλης δουλειάς πρέπει να είναι η δημιουργία ενός μετώπου της νέας γενιάς.

Μονάχα με τη φαρδιά λαϊκομετωπική πολιτική, με την οργάνωση μαζικής αντίστασης, με τη δραστήρια υπεράσπιση των ιδιαίτερων ζητημάτων της νεολαίας, θα μπορέσουμε να ματαιώσουμε το γενιτσαρικό έργο της δικτατορίας και να κάνουμε τη νέα γενιά ισχυρό μαχητικό προπύργιο του αντιδικτατορικού αγώνα».

Στο σκληρό αγώνα για την ανατροπή της φασιστικής δικτατορίας της 4ης Αυγούστου, η ΟΚΝΕ έδωσε αμέτρητες θυσίες, με πρώτους απ' όλους τον ήρωα και μάρτυρα γραμματέα της ΚΕ της, Χρήστο Μαλτέζο, ο οποίος εξοντώθηκε από το καθεστώς του Μεταξά στις φυλακές της Κέρκυρας μετά από φρικτά βασανιστήρια.

Σύντομα από την ΟΚΝΕ στην ΚΝΕ

Στην περίοδο της Κατοχής με πρωτοβουλία της ΟΚΝΕ δημιουργήθηκε αρχικά το ΕΑΜ Νέων και στη συνέχεια η ΕΠΟΝ, ενώ στην περίοδο της τρίχρονης εποποιίας του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, με πρωτοβουλία του ΚΚΕ δημιουργήθηκε η Δημοκρατική Νεολαία Ελλάδας (ΔΝΕ), με σκοπό να συμπεριλάβει στις τάξεις της τους νέους μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού και τη νεολαία που ζούσε στις περιοχές που είχε υπό τον έλεγχό του.

Πέρα από την πολεμική δράση όλων των μορφών, η ΔΝΕ ανέπτυξε πλούσιο μορφωτικό και πολιτιστικό έργο, τόσο ανάμεσα στα μέλη της όσο και ανάμεσα στους νέους των ελεύθερων περιοχών. Ταυτόχρονα, συμμετείχε και στην παραγωγική διαδικασία (μάζεμα της σοδειάς, κλπ.). Τέλος, οι προκηρύξεις της και τα προπαγανδιστικά τρικ που ρίχνονταν στις περιοχές που ήλεγχε ο κυβερνητικός στρατός, αλλά και μέσα στις γραμμές του τελευταίου, είναι ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στην ιστορία της, το οποίο γράφτηκε με θάρρος, τόλμη, αυταπάρνηση και ηρωισμό, πηγή των οποίων υπήρξε η αφοσίωση στα ιδανικά του αγώνα για μια καλύτερη, πιο δίκαιη, για μια ανθρώπινη κοινωνία. Αυτή η περίοδος για τη δουλειά του Κόμματος στη νεολαία όπως και η δράση της ΔΝΕ, δεν είναι ευρέως γνωστή.

Το ΚΚΕ και μετά το πέρασμα στην πολιτική προσφυγιά, δεν έπαψε να δρα για την ανάπτυξη της δουλειάς του στη νεολαία. Ετσι στην πολιτική προσφυγιά για κάποιο χρονικό διάστημα καθοδηγούσε τη δράση της ΕΠΟΝ η οποία είχε ανασυγκροτηθεί στα 1949, πριν την ήττα του ΔΣΕ, ενώ στην Ελλάδα συνέβαλε αρχικά στη δημιουργία της νεολαίας της ΕΔΑ και στη συνέχεια της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη.

Παρ' όλ' αυτά υπήρχε κενό κομμουνιστικής οργάνωσης νεολαίας μετά την αυτοδιάλυση της ΟΚΝΕ για τη δημιουργία της ΕΠΟΝ. Κενό που είχε αρνητική επίδραση στην ίδια την ανάπτυξη του Κόμματος. Ετσι με απόφαση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, τον Αύγουστο του 1968 ιδρύεται η Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας - ΚΝΕ. Η ίδρυσή της πραγματοποιείται μέσα σε συνθήκες βαθιάς παρανομίας. Το ΚΚΕ είναι παράνομο, οι κομμουνιστές συλλαμβάνονται, βασανίζονται, κλείνονται στις φυλακές, εξορίζονται. Μέσα σε αυτές ακριβώς τις συνθήκες, οι νέοι κομμουνιστές ξεκινούν τις προσπάθειες για τη δημιουργία της Κομμουνιστικής Νεολαίας Ελλάδας, αψηφώντας τις διώξεις, τη χούντα και τα όργανά της, οικοδομούν την ελπίδα, χτίζουν το αύριο.

Σε όλη αυτή την προσπάθεια, ακούραστος βοηθός, καθοδηγητής, στυλοβάτης, βρίσκεται το Κόμμα της εργατικής τάξης. Τον Σεπτέμβρη του ίδιου χρόνου συγκροτείται το πρώτο καθοδηγητικό όργανο της ΚΝΕ και εκδίδεται το πρώτο παράνομο φύλλο του «Οδηγητή». Η απόφαση του ΚΚΕ για την ίδρυση της ΚΝΕ δικαιώθηκε απ' τη ζωή.

Η ΚΝΕ γεννήθηκε και ατσαλώθηκε στα δύσκολα χρόνια της δικτατορίας. Η αγωνιστική προοπτική, που χάραξε για τη νεολαία, κάτω από την καθοδήγηση του ΚΚΕ, της εξασφάλισε την απήχηση που είχε μέσα στη νέα γενιά. Συνδυάζοντας όλες τις μορφές δράσης, παλεύει από την αρχή, για να δημιουργηθεί ένα μαζικό κίνημα αντίστασης. Οι κατασταλτικοί μηχανισμοί της δικτατορίας στράφηκαν πρώτα απ' όλα ενάντια στο ΚΚΕ και στην ΚΝΕ. Εκατοντάδες νεολαίοι στις φυλακές, στα στρατοδικεία, στην εξορία.

Βιβλιοπρόταση: Το έπος της μαύρης θάλασσας

Γιορτές έρχονται, έρχονται και δώρα..

Το πιο φτηνό και ουσιαστικό δώρο (εκτός αν κάποιος δώσει για πετρέλαιο θέρμανσης) είναι ένα καλό βιβλίο. Μπροστά λοιπόν στον Δεκέμβρη θα έχουμε βιβλιοπροτάσεις μήπως και ξεστραβωθούμε λίγο. Άλλωστε και το κρύο είναι καιρός για δύο ...και για βιβλίο!

Πάμεεεε (αλά sakis)...

Η έξοδος από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, έφερε το 1917 τη νίκη της Οκτωβριανής σοσιαλιστικής επανάστασης στη Ρωσία και τη δημιουργία του πρώτου εργατικού κράτους στον κόσμο. Για την κατάπνιξη της σοβιετικής εξουσίας 14 καπιταλιστικές χώρες συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας έστειλαν στρατό ενάντια στη Σοβιετική Ρωσία. Αρχικά οι εισβολείς σε συνεργασία με την εσωτερική αντεπανάσταση κατάφεραν να καταλάβουν τα 3/4 του σοβιετικού εδάφους. 

Οι εργάτες και αγρότες κάτω από την καθοδήγηση των μπολσεβίκων υπερασπίστηκαν την εξουσία τους, νίκησαν στον ταξικό εμφύλιο, αντιμετώπισαν και την εξωτερική επέμβαση και επανάκτησαν εδάφη. Μεγάλη συμβολή στη νίκη της σοβιετικής εξουσίας είχε ο προλεταριακός διεθνισμός, η στήριξη των εργατών στην Ευρώπη και σε πολλά μέρη του κόσμου. Ξεχωριστή συμβολή είχε και η ανταρσία – η στάση των πληρωμάτων του γαλλικού στόλου στη Μαύρη Θάλασσα. Η οποία επέφερε την αποχώρησή τους και την επιστροφή τους στη Γαλλία. 

Η καταγραφή αυτή του Αντρέ Μαρτί έχει ξεχωριστή αξία, αφού ήταν και o ίδιος μέλος των πληρωμάτων, η αφήγησή του αναδεικνύει πως ο «παράγοντας άνθρωπος» είναι που μπορεί να αχρηστέψει ακόμα και την πιο σύγχρονη πολεμική μηχανή. Χαρακτηριστική είναι η ανακούφιση των αξιωματούχων του γαλλικού στόλου, για το γεγονός ότι η ανταρσία των πληρωμάτων οδήγησε απλώς στην επιστροφή στη Γαλλία και αποφεύχθηκε το χειρότερο, δηλαδή το ολοκληρωτικό πέρασμα του στόλου με το μέρος του αντίπαλου δηλαδή των μπολσεβίκων.

ΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΩΝ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΩΝ

Αναβλήθηκε χτες η δίκη των χαλυβουργών, για την Παρασκευή 14 Μάρτη 2014. Η αναβολή έγινε επειδή κρίθηκε απαραίτητο να κληθούν ως μάρτυρες οι τέσσερις αστυνομικοί, που κατέθεσαν για τη σύλληψη των έξι εργαζομένων έξω απ' την πύλη της χαλυβουργίας το βράδυ της 20ής Ιούλη 2012, μετά την επέμβαση των ΜΑΤ, προκειμένου να σπάσει η πολύμηνη απεργία των χαλυβουργών, με εντολή της κυβέρνησης.

Οι έξι απεργοί χαλυβουργοί αντιμετωπίζουν κατηγορίες για «παράνομη βία» και «άμεση συνέργεια σε παραβίαση δικαστικής απόφασης», ενώ στο κατηγορητήριο εμφανίζονται να εμπόδισαν τους απεργοσπάστες να μπουν στο εργοστάσιο το βράδυ της 20ής Ιούλη στις 4.30 με 5.30 τα χαράματα. Κατηγορίες έχουν απαγγελθεί και σε βάρος 18 ακόμη χαλυβουργών και της συζύγου ενός από αυτούς, από την εργοδοσία και τον απεργοσπαστικό της μηχανισμό, για «παράνομη βία», «διατάραξη οικιακής ειρήνης», «απειλή και εξύβριση» και «παραβίαση δικαστικής απόφασης».

Οι μάρτυρες της εργοδοσίας

Από την εξέταση των δύο πρώτων μαρτύρων, κατά τη χτεσινή ακροαματική διαδικασία, επιβεβαιώθηκε ότι οι κατηγορίες δεν πατάνε πουθενά. 

Συγκεκριμένα:

Τα χαράματα της 20ής Ιούλη, όταν έγιναν οι συλλήψεις των έξι πρώτων κατηγορουμένων, οι μάρτυρες κατηγορίας όχι μόνο δεν ήταν παρόντες, αλλά επιπλέον επιβεβαίωσαν πως η πρώτη βάρδια ξεκινούσε στις 6.30 π.μ. Με αυτήν την έννοια, κρίθηκε και απαραίτητο να κληθούν οι τέσσερις αστυνομικοί που κατέθεσαν για τις συλλήψεις, όπως ζήτησαν και οι συνήγοροι υπεράσπισης.

Αν και στις γραπτές καταθέσεις των μαρτύρων κατηγορίας αναφέρεται ότι κατά τη διάρκεια των 9 μηνών της απεργίας η πύλη ήταν κλειστή και δεν μπορούσε κανείς να μπει, από τις χτεσινές καταθέσεις προέκυψε ότι η πύλη ήταν ανοιχτή για μεγάλο χρονικό διάστημα (καθώς οι χαλυβουργοί δέχονταν αλληλεγγύη, τρόφιμα και έκαναν ανοιχτές εκδηλώσεις). Επιβεβαιώθηκε ακόμα ότι μετά τη δικαστική απόφαση στις 5/6/2012 για «παράνομη απεργία», μεθοδεύτηκαν νέοι τρόποι για να «σπάσει» η απεργία.

Επιβεβαιώθηκε ακόμα ότι στις 28 Μάη 2012 έγινε Γενική Συνέλευση και πάρθηκε απόφαση (204 υπέρ έναντι 42 κατά) για νέα απεργία με μυστική ψηφοφορία και κάλπη. Η απόφαση αυτή δεν προσβλήθηκε στα δικαστήρια και δεν αμφισβητήθηκε από κανέναν, παρά τους ισχυρισμούς της εργοδοσίας ότι η απεργία ήταν δήθεν παράνομη από τις 28 Μάη.

Κανείς μάρτυρας δεν μπορούσε να κατονομάσει την ταυτότητα των προσώπων που υποτίθεται ότι άσκησαν βία. Ο ένας εκ των μαρτύρων περιορίστηκε στο περιστατικό της 21ης Ιούνη 2012, χωρίς όμως να μπορεί να προσδιορίσει το σύνολο όσων υποτίθεται του επιτέθηκαν, παρά τις συνεχείς ερωτήσεις της υπεράσπισης. Εκείνη τη μέρα, ο απεργοσπαστικός μηχανισμός έκανε κάθε προσπάθεια να μπει στο εργοστάσιο και να σπάσει την απεργία.

Ο άλλος μάρτυρας κατηγορίας είπε ξεκάθαρα ότι και την επίμαχη ημερομηνία της 21ης Ιούνη, άκουσε μόνο φωνές, γιατί βρισκόταν πίσω και δεν μπορούσε να δει και ότι ο ίδιος δε δέχθηκε καμιά επίθεση! Μάλιστα, όταν ρωτήθηκε πώς γίνεται στην κατάθεσή του να υπάρχουν συγκεκριμένες κατηγορίες για «κλοτσιές» που δέχθηκε κ.λπ., απάντησε «δεν ξέρω»! Επιπρόσθετα, αποδέχθηκε ότι δεν ήξερε ποιος επιτέθηκε σε ποιον και είπε: «Κανείς δε με παρεμπόδισε να μπω». 

Προέκυψε, επίσης, ότι οι ίδιοι οι προϊστάμενοι του εργοστασίου ήταν μέρος του απεργοσπαστικού μηχανισμού.

Επιβεβαιώθηκε, τέλος, ότι τις αποφάσεις για απεργία τις έπαιρνε η πλειοψηφία των χαλυβουργών μέσα από Γενικές Συνελεύσεις, καταρρίπτοντας και το άλλο βασικό επιχείρημα της εργοδοσίας, ότι δήθεν η διοίκηση του Σωματείου δεν εφάρμοσε τη δικαστική απόφαση της 5/6/2012 για παράνομη απεργία.

Μnimodol: Το φάρμακο για το μνημόνιο (και το "αριστερό")

Το ΚΚΕ για την τροπολογία σχετικά με τα φάρμακα

Σε ανακοίνωση, αναφορικά με την τροπολογία της κυβέρνησης για τα φάρμακα, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σημειώνει:

«Οι ρυθμίσεις που προωθεί η κυβέρνηση για τα φάρμακα, όπως γίνεται συνολικά για τις δημόσιες παροχές στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, αποσκοπούν στη μείωση της κρατικής - ασφαλιστικής δαπάνης, με αποτέλεσμα τις άγριες περικοπές και την αύξηση των πληρωμών από τις λαϊκές οικογένειες για φάρμακα, ιατρικές και εργαστηριακές εξετάσεις, νοσηλεία και θεραπείες.

Η εξοικονόμηση ποσών από τη μείωση της τιμής των φαρμάκων γίνεται με τη μείωση ενός ελάχιστου μέρους από την υπερκερδοφορία της εγχώριας και πολυεθνικής φαρμακοβιομηχανίας και αφού έχει προηγηθεί ένα σύνολο αντιλαϊκών μέτρων από τη συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ που αύξησαν τις πληρωμές από τους ασθενείς. Μέτρα όπως:

Εκατοντάδες φάρμακα που τέθηκαν εκτός της λίστας αποζημίωσης από τα ασφαλιστικά ταμεία και πληρώνονται 100% από τους ασθενείς.

Φάρμακα που καθιερώθηκε ή αυξήθηκε το ποσοστό συμμετοχής από το 0% στο 10% ή 25% για την αγορά τους από τους ασφαλισμένους.

Να πληρώνεται από τους ασφαλισμένους, εκτός από το ποσοστό συμμετοχής και το 100% ή το 50% της διαφοράς μεταξύ της λιανικής τιμής και της ασφαλιστικής τιμής ανάλογα με το είδος του φαρμάκου.

Ετσι ενώ υπήρχε μείωση της τιμής των φαρμάκων και αύξηση της διακίνησης των γενοσήμων φαρμάκων που είναι φθηνότερα, οι ασθενείς τελικά πληρώνουν πολύ περισσότερα για την αγορά των φαρμάκων, με εκτόξευση της μεσοσταθμικής συμμετοχής των ασφαλισμένων από το 9% το 2010 στο 24% και με προοπτική να αυξηθεί ακόμα περισσότερο.

Η μείωση των κρατικών δαπανών για τα φάρμακα αποσκοπεί στην εξοικονόμηση ποσών από το κράτος, προκειμένου να εξασφαλίσει τα παντός είδους κίνητρα προς το κεφάλαιο - φοροαπαλλαγές, φοροελαφρύνσεις, επιδοτήσεις κ.λπ. - για να στηριχτεί η επιχειρηματική δράση, η ανταγωνιστικότητα και κερδοφορία. Ωφελημένοι θα είναι και οι φαρμακοβιομήχανοι σε βάρος του λαού και των ασθενών.

Η αντιπαράθεση της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει τον πόλεμο ανάμεσα στους φαρμακοβιομήχανους για τη διεκδίκηση μεγαλύτερου μέρους της αγοράς που σχετίζεται με την έρευνα, την παραγωγή και τη διακίνηση του φαρμάκου ως εμπορεύματος. Αυτή είναι η βάση της αντιπαράθεσής τους, που εκφράζεται είτε ως αντιπαράθεση ανάμεσα στους Ελληνες και ξένους φαρμακοβιομήχανους, είτε ανάμεσα στις ασιατικές και ευρωπαϊκές φαρμακοβιομηχανίες, είτε ανάμεσα στα πρωτότυπα και αντίγραφα φάρμακα. Ανάλογες αντιθέσεις και ανταγωνισμοί εκφράζονται και από άλλους βιομηχανικούς κλάδους.

Κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ αποτελούν τα "διαφορετικά χέρια που νίβουν το ίδιο πρόσωπο", τους φαρμακοβιομήχανους και τα διαφορετικά τμήματά τους ανάλογα με τη συνταγή διαχείρισης που έχουν για την καπιταλιστική ανάπτυξη. Είναι υπέρ των κρατήσεων από τους μισθούς των εργαζομένων και υπέρ των πληρωμών των ασθενών για φάρμακα και υπηρεσίες Υγείας και μόνο για τους εξαθλιωμένους να παρέχονται ορισμένες δωρεάν υπηρεσίες από το κράτος και από τα "δίκτυα φιλανθρωπίας" που δε στοιχίζουν.

Ο λαός δεν έχει κανένα συμφέρον από αυτήν την αντιπαράθεση που εκφράζει την πολιτική αντίθεση για τον κυβερνητικό θώκο. Να μην εγκλωβιστεί στα πλαστά διλήμματα που τον οδηγούν να διαλέξει ποιος θα τον εκμεταλλεύεται, ποιος θα τον ξεζουμίζει για την αγορά των φαρμάκων, ποιος θα τον εκβιάζει με την τροφοδοσία σε φάρμακα για να πετυχαίνει τα μεγαλύτερα κέρδη.

Το λαϊκό κίνημα και η κοινωνική συμμαχία να σηκώσουν τη δική τους σημαία απέναντι στους επιχειρηματικούς ομίλους, ντόπιους και ξένους, στην πολιτική και τα κόμματα που τους στηρίζουν και να διεκδικήσουν δωρεάν φάρμακο για όλους, ασφαλισμένους και ανασφάλιστους, με πλήρη χρηματοδότηση από το κράτος.

Να παλέψουν με προοπτική το λαϊκό δρόμο ανάπτυξης, με κοινωνικοποίηση των βιομηχανιών φαρμάκου, για κρατικό φορέα έρευνας, παραγωγής, εισαγωγής και δωρεάν διακίνησης φαρμάκων από τα κρατικά νοσοκομεία και τα Κέντρα Υγείας και το κρατικό δίκτυο φαρμακείων σε όλη τη χώρα.

Το ΚΚΕ για όλους τους παραπάνω λόγους στο συγκεκριμένο τμήμα της τροπολογίας θα ψηφίσει ΠΑΡΩΝ. Δε θα συμβάλλουμε με θετική ή αρνητική ψήφο ποιο τμήμα του κεφαλαίου στο φάρμακο ενδεχομένως θα βγει περισσότερο ωφελημένο ή λιγότερο χαμένο. Δε θα συμβάλουμε στον αποπροσανατολισμό και στη δημαγωγία στις πλάτες του λαού».

“Κοίτα, οι άλλοι έχουν κινήσει,έχει η πλάση κοκκινήσει”. Οι άλλοι όμως.. Από αυτούς θα τη βρείτε φασίστες της κακιάς ώρας!

“Κοίτα, οι άλλοι έχουν κινήσει,έχει η πλάση κοκκινήσει”

Αφού λοιπόν πουλήσαμε Βάρναλη και Ξυλούρη...

"Είμαι πολιτικό ον και έχω δημόσιο λόγο και σκέφτομαι μονίμως πολιτικά. Είμαι πολίτης, όχι πελάτης. Και όλα αυτά τα κοπρόσκυλα που σας κυβερνάνε δεν τα έχω αξιολογήσει όπως εσείς. Δεν τους έχω σε καμία απολύτως δύναμη. Έχω κάθε δικαίωμα να λέω τη γνώμη μου και δεν οφείλω σε κανέναν τίποτα. Αυτοί μου οφείλουν πολλά. Δεν είναι φασίστες η 'Χρυσή Αυγή' και έχουν κλείσει μέσα κάποιον που είναι αρχηγός πολιτικού κόμματος. Κανένα δικαίωμα δεν έχεις, ποιος σου έδωσε το δικαίωμα.

Επιβάλλεται να στηρίζετε τη Χρυσή Αυγή. Διότι αυτή έχει μέσα και την αυγή. Οι άλλοι έχουν μόνο το σκότος"

Τιμή μας, η τιμή του κόμματος!

Γιατί η ηθική μας χτίστηκε με ηρωικές πράξεις

Τις προηγούμενες μέρες, δημοσιεύτηκαν άρθρα και ρεπορτάζ σε εφημερίδες και διάφορες σελίδες στο διαδίκτυο, που αναπαράγουν μια σειρά από ισχυρισμούς, μισές αλήθειες και ψέματα, στην πλειοψηφία τους υστερόβουλα και συκοφαντικά, με αφορμή ζητήματα που αφορούν τη λειτουργία του «Ριζοσπάστη» ως οργάνου της ΚΕ του ΚΚΕ, τη σχέση της εφημερίδας με τα μέλη του Κόμματος, που εργάζονται ή εργάζονταν σε αυτήν το προηγούμενο διάστημα. Γίνεται προσπάθεια να συκοφαντηθεί συνολικά το Κόμμα, οι εσωκομματικές διαδικασίες συλλογικής συζήτησης και αποφάσεων. 

Δε θα μπούμε στον πειρασμό να τους απαντήσουμε ότι δε μιλάνε για «σκοινί στο σπίτι του κρεμασμένου». Δεν έχουμε τίποτα να απαντήσουμε σε όσους πάνε να πάρουν δήθεν «υπό την προστασία τους» εργαζόμενους ή πρώην εργαζόμενους του «Ριζοσπάστη», την ίδια ώρα που χρόνια τώρα δεν έχουν πει κουβέντα για τις χιλιάδες απολύσεις στον Τύπο, στα δικά τους ΜΜΕ και θεωρούν ότι «έπιασαν λαβράκι» με τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει το ΚΚΕ στα κομματικά του Μέσα, συνολικά στη δραστηριότητά του. Απλά, οι κομμουνιστές, οι άνθρωποι καλής θέλησης, που μας γνωρίζουν καλά, ας τους γυρίσουν την πλάτη. Μαθημένα τα βουνά απ' τα χιόνια.

Θέλουμε, λοιπόν, να διευκρινίσουμε, για μια ακόμη φορά, ορισμένα ζητήματα, απευθυνόμενοι σε όλους όσοι είναι κομμουνιστές, πονάνε την υπόθεση του κομμουνιστικού κινήματος, την πορεία του, ενδιαφέρονται για την ενίσχυσή του, εκτιμούν τον αναντικατάστατο ρόλο του σήμερα και αύριο:

Η σχέση του κομματικού μέλους με το ΚΚΕ είναι υπόθεση τόσο ατομική όσο και συλλογική στο πλαίσιο της ίδιας της λειτουργίας και του Καταστατικού του Κόμματος. Δεν μπορεί να γίνεται αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης από διάφορους τρίτους, που αποσκοπούν να παρέμβουν στις εσωτερικές διαδικασίες και συζητήσεις στο Κόμμα, με σκοπό να το χτυπήσουν, να αμφισβητήσουν την ιστορική του διαδρομή, να πλήξουν την πολιτική του γραμμή. Στα άλλα κόμματα, στα αστικά κόμματα, συνηθίζεται η αστική τάξη, διάφορα τμήματά της, να παρεμβαίνουν άμεσα με διάφορες ομάδες και στελέχη στο εσωτερικό τους. Πολύ απλά γιατί είναι κόμματα αστικά. Είναι στη φύση τους τέτοιες διαδικασίες. Αυτή η λειτουργία δεν αφορά όμως το ΚΚΕ.

Το ΚΚΕ δεν άνοιξε ποτέ, ούτε πρόκειται να ανοίξει σήμερα, διάλογο με τον ταξικό αντίπαλο για ζητήματα που αφορούν εσωκομματικές διαδικασίες. Οι γνώμες των μελών και στελεχών του ΚΚΕ για διάφορα ζητήματα αφορούν την ίδια τη λειτουργία του Κόμματος και κανέναν άλλον. Δεν πρόκειται να δώσουμε στη δημοσιότητα στοιχεία όποιων εσωκομματικών συζητήσεων, που αφορούν αποκλειστικά και μόνο το ΚΚΕ, τις ΚΟΒ και τα μέλη του.

Η κάθε συζήτηση και προβληματισμός που γίνεται μέσα στο Κόμμα, για να παρθούν οι όσο το δυνατόν σωστότερες αποφάσεις που θα υπηρετούν τους σκοπούς ύπαρξης και δράσης του ΚΚΕ, δηλαδή την υπεράσπιση του δίκαιου των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, την οργάνωση της πάλης τους, για την πορεία της ταξικής πάλης, των πολιτικών και κοινωνικών εξελίξεων, όσο και για προγραμματικά ζητήματα για την τελική ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού, κάποια στιγμή ολοκληρώνεται, καταλήγει σε συγκεκριμένες αποφάσεις - κατευθύνσεις. Τότε, ανεξάρτητα από το ποιος συμφώνησε ή ποιος διαφώνησε, ποιος ισχυρίστηκε το ένα, ποιος το άλλο, ο καθένας, το κάθε κομματικό μέλος και στέλεχος του Κόμματος κρίνεται από τη στάση του απέναντι στην κομματική λειτουργία και στην προσπάθεια υλοποίησης των αποφάσεων. Στην υλοποίησή της κρίνεται, αναμφίβολα, και το αν μια απόφαση είναι σωστή ή λάθος.

Πρέπει να πονηρευτούμε. Δεν είναι η πρώτη φορά που το Κόμμα γίνεται στόχος μιας τέτοιας επίθεσης. Γνωρίζουμε ότι δρούμε σε συνθήκες που ο ταξικός αντίπαλος περιμένει κάθε ευκαιρία, περιμένει στη «γωνία» για να χτυπήσει το Κόμμα. Δεν παραιτείται ποτέ από αυτόν το σκοπό. Χρειάζεται, λοιπόν, επαγρύπνηση, υπεράσπιση των καταστατικών αρχών λειτουργίας του Κόμματος, από όλους μας

Ποιος βάζει εμπόδιο στις σπουδές;

Η κυβέρνηση με σωρεία δικαστικών διώξεων, προσωπικούς εκβιασμούς και με συκοφαντικές επιθέσεις αντιμετωπίζει την απεργία των διοικητικών υπαλλήλων στα ΑΕΙ στέλνοντας μήνυμα αποφασιστικότητας σε όλους τους εργαζόμενους ότι και θα τσακίζει κάθε εργασιακό δικαίωμα και θα αντιμετωπίζει με την καταστολή όποιον τολμά να αντισταθεί.

Η επίθεση της συγκυβέρνησης και της ΕΕ συνολικά στην ανώτατη εκπαίδευση που εντείνει την υποχρηματοδότηση και την επιχειρηματική λειτουργία των ιδρυμάτων, πρέπει να βρει απέναντι τους εργαζόμενους στα ιδρύματα μαζί με τους φοιτητές και καθηγητές, αλλά και όλους τους εργαζόμενους.

Είναι η ίδια κυβερνητική πολιτική που έχει αφήσει όλα τα Παιδαγωγικά Τμήματα της χώρας φέτος χωρίς πρακτικές ασκήσεις, που ευθύνεται γιατί στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου δε διδάσκονται 42 μαθήματα επειδή δεν έχει διορίσει πανεπιστημιακούς, που στο ΤΕΙ στην Καρδίτσα επίσης δεν έχουν καθηγητές και σε πολλά Τμήματα ΤΕΙ της χώρας υπάρχει μόνο ένας - δυο μόνιμοι εκπαιδευτικοί...

Τη συμπαράταξή της με το ΠΑΜΕ ανακοίνωσε η πρόεδρος του ΕΚ Αμαλιάδας

Τη συμπαράταξή της με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ και την αποχώρησή της από την παράταξη της ΠΑΣΚΕ ανακοίνωσε η Νατάσα Παναγιωτάρα, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Αμαλιάδας. Στην παρέμβασή της από το βήμα του Γενικού Συμβουλίου της ΓΣΕΕ, αφού άσκησε κριτική στην πλειοψηφία της ΓΣΕΕ για το τρόπο προετοιμασίας και της τελευταίας πανελλαδικής απεργίας, υπογράμμισε ότι αυτή η πλειοψηφία δεν έχει τη διάθεση να δώσει τη μάχη ενάντια στην ΕΕ και τους επιχειρηματικούς ομίλους.

«Βρίσκεται μακριά από την ταλαιπωρία των απλών ανθρώπων... Δεν σας ενδιαφέρει καθόλου ο εργάτης, γιατί αν αυτό συνέβαινε, τότε θα ήσασταν κάθε μέρα στους χώρους δουλειάς και όχι στα "επιτροπάτα"... Το ποτήρι ξεχείλισε. Φτάνει πια. Με τις τακτικές που ακολουθείτε έχετε ζημιώσει τους εργαζόμενους. Όμως δεν φταίμε όλοι, δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Και οφείλουμε να παλέψουμε στους χώρους δουλειάς, στους δρόμους, παντού, ενάντια στην πλουτοκρατία, την εργοδοτική τρομοκρατία, την άποψη ότι η εργοδοσία είναι ανίκητη. Να καταλάβουμε ότι δεν μπορούν να συνυπάρχουν εργατικά δικαιώματα και πολυεθνικές.

Για όλους τους λόγους που προανέφερα, δηλώνω ότι αποχωρώ από την παράταξη της ΠΑΣΚΕ και συμπαρατάσσομαι, με όποιες δυνάμεις έχω, στον αγώνα μαζί με τις δυνάμεις του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου», σημείωσε χαρακτηριστικά.

Άδωνις: Ή θα παραιτηθώ εγώ ή εσύ. Βάζεις στοίχημα;

Ανοιχτό άφησε προχθές το ενδεχόμενο για απολύσεις γιατρών του ΕΟΠΥΥ άφησε ο υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης.(το κείμενο είναι της εφημερίδας Ημερησίας διότι παρακάτω μόνο ανοιχτό δεν είναι. Είναι σίγουρο!) 

Αναφορικά με τον αριθμό των γιατρών που θα απολυθεί ο κ. Γεωργιάδης υποστήριξε: «Όσον αφορά την είδηση για τις 1.370 απολύσεις, δεν ισχύει». Ωστόσο διευκρίνισε ότι «με την έννοια του ρουσφετιού, δηλαδή κρατάμε κάποιον που δε χρειαζόμαστε, πλέον δε μπορεί να δουλέψει το ελληνικό δημόσιο. Θα κάνουμε αξιολόγηση. Πόσους και ποιους χρειαζόμαστε. Αυτούς που χρειαζόμαστε, τους κρατάμε. Αυτούς που δε χρειαζόμαστε, δε μπορούμε να τους πληρώνουμε». 

Πριν 2 μήνες με ύφος και το γνωστό εξυπνατζίδικο στυλ έλεγε:

Αντεγκλήσεις με κοινά επιχειρήματα και κοινή συνισταμένη τον αντικομμουνισμό και αντισοβιετισμό

«δεν υπάρχει πιο σταλινικό μπλοκ από το σημερινό μνημονιακό - μιντιακό...».

«νεοσταλινικές ύαινες...».

«ο ζαχαριαδισμός και ο σταλινισμός ήταν πολύ σκληρές καταστάσεις...».

«τακτικές τύπου Ζαχαριάδη...».

Οι παραπάνω είναι ορισμένοι από τους χαρακτηρισμούς που χρησιμοποιήθηκαν στις εκατέρωθεν αντεγκλήσεις που έχουν αυτές τις μέρες ΣΥΡΙΖΑ - «ΝΕΑ» και Μουλόπουλος - Τατσόπουλος. Η πρώτη φράση ανήκει στον Αλ. Τσίπρα, η δεύτερη στον αρθρογράφο των «ΝΕΩΝ», Ηλία Κανέλλη, η τρίτη στον Π. Σκουρλέτη και η τέταρτη στον Π. Τατσόπουλο. Σκοπίμως έχει αφαιρεθεί η συνέχεια της πρότασης. Δεν παίζει κανένα ρόλο.

Εκείνο που φαίνεται, παρά τις διαφορές, είναι η ενιαία γραμμή, επιχειρηματολογία, συνθηματολογία, συμβολισμός, που επιλέγουν και οι δυο, είτε υπηρετούν το σύστημα από την σκοπιά της δημοσιογραφίας, είτε από αυτή της πολιτικής. Είτε πρόκειται για παραδοσιακούς υποστηρικτές της πλουτοκρατίας, είτε για επίδοξους διαχειριστές των συμφερόντων της, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ.

Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι κόμμα! Ειναι κίνημα..και κινείται! Προς ΣΥΡΙΖΑ..

Το ΠΑΣΟΚ είναι ιδέα.
Είναι θρησκεία.
Είναι το είναι μας..
Είναι σοσιαλιστικό.
Είναι κεντρώο.
Είναι αριστερό.
Είναι εκσυγχρονιστικό.
Είναι του ΕΟΚ και ΝΑΤΟ.
Είναι του grazie koskota.

Είναι του Κοτσακά.
Του Τσουκαλά.
Της ΠΑΣΚΕ.
Του Μητρόπουλου.
Του Κουρουμπλή.
Της υπόλοιπης ΔΗΜΑΡ.
Της Κατσέλη.
Του Αρσένη.
Του Φωτόπουλου.
Της Σακοράφα.

Είναι το ΠΑΣΟΚ του Αλέξη!
Είναι το ΠΑΣΟΚ που όλοι αγαπήσαμε και αγάπησε ο κυρίαρχος λαός..

Τελευταία λόγια αγάπης προς το ΠΑΣΟΚ (μα ποιο είναι αυτό το ΠΑΣΟΚ τελοσπάντων) τα λόγια της κομπανιέρας Τζάκρη...

"Θα συμβάλλω με όλες τις πολιτικές μου δυνάμεις για την ανασύσταση της μεγάλης προοδευτικής παράταξης που τώρα εκφράζεται με βασικό κορμό το ΣΥΡΙΖΑ"

95 χρόνια ΚΚΕ - 95 χρόνια αγώνες και θυσίες

«95 χρόνια αγώνες και θυσίες του ΚΚΕ: Διδασκόμαστε και συνεχίζουμε για το λαό, με στόχο το σοσιαλισμό.

Σήμερα, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας συμπλήρωσε 95 χρόνια από την πρώτη ημέρα του ιδρυτικού Συνεδρίου του, που πραγματοποιήθηκε από τις 17 έως τις 23 Νοέμβρη του 1918 (4-10 Νοέμβρη με το παλιό ημερολόγιο), με την ονομασία Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ελλάδας (ΣΕΚΕ).

Με τη σημερινή γενέθλια ημέρα του, το ΚΚΕ μπαίνει σε μια συμβολική πενταετία, αυτή που οδηγεί στην επέτειο-σταθμό των 100 χρόνων του, το 2018.

Το ΚΚΕ έχει επίγνωση του μεγάλου βάρους ευθύνης που έχει απέναντι στην εργατική τάξη, στο λαό που υποφέρει: Με την αναγέννηση του εργατικού κινήματος και την ενίσχυση της Λαϊκής Συμμαχίας να ανταποκριθεί και στο καθήκον υπεράσπισης και διεκδίκησης εργατικών, λαϊκών δικαιωμάτων, των αναγκών των νέων ανθρώπων, και στο καθήκον της πάλης για την ανατροπή του καπιταλιστικού εκμεταλλευτικού συστήματος, για την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής - κομμουνιστικής κοινωνίας. Η ανατροπή της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, η αντεπαναστατική καπιταλιστική παλινόρθωση στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες δε σημαίνει το τέλος της ταξικής πάλης, των κοινωνικών εξεγέρσεων και επαναστάσεων. Η προσωρινή ήττα προσφέρει πείρα, τα λάθη που έγιναν δε συμψηφίζονται με την εγκληματική ταξική φύση του καπιταλισμού στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο. Ο σοσιαλισμός έκανε ένα μεγάλο βήμα πίσω, ο καπιταλισμός όμως δεν έχει κανένα μέλλον. Ο 21ος αιώνας θα είναι αιώνας νέων επαναστάσεων, της ανίκητης πορείας του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.

Η ΚΕ διακηρύσσει ως στόχο της πενταετίας τη διάδοση του Προγράμματος του ΚΚΕ για το σοσιαλισμό, την αποκάλυψη της σήψης και της σύγχρονης βαρβαρότητας του καπιταλισμού στην εργατική τάξη και τις λαϊκές δυνάμεις, ιδιαίτερα στους νέους και τις νέες. Διακηρύσσει ως ιδιαίτερο στόχο το ιδεολογικό - πολιτικό και οργανωτικό ατσάλωμα του ΚΚΕ -καθώς και της Νεολαίας του, της ΚΝΕ- ως κόμματος της επαναστατικής ανατροπής.

Τα εξεγερτικά κινήματα του ΣΥΡΙΖΑ

Ο Τσίπρας κάνει άνοιγμα στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και έγινε ο κακός χαμός περί αποστασίας και μη..

Σε άλλες ειδήσεις πιο κινηματικού χαρακτήρα που κατοχυρώνουν τον ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα των κινημάτων και όχι των κοινοβουλευτικών κολλεγιών παρατηρούμε με δέος το παρακάτω αφιέρωμα από το φωτογραφικό αφιέρωμα στο Πολυτεχνείου (μέσα στο χώρο του ΕΜΠ κατά τον 3μερο εορτασμό) από τη νεολαία ΣΥΡΙΖΑ!

Από τα λεκτικά σκιρτήματα στις Γένοβες και των ευρωπαικών φόρουμς, από τις Κερατέες και τις Σκουριές στο κίνημα.... pussy riot!

Άντε και στο dancing...