Το αναγγελτικό στην πρώτη σελίδα της χτεσινής «Αυγής» γράφει: «Οι Ισπανοί λένε "όχι" στη λιτότητα»! Στη σελίδα 9, σε ρεπορτάζ της αναφέρει με αφορμή το αίτημα που θα υποβάλλει τις επόμενες μέρες η Μαδρίτη για ένταξη στο μηχανισμό στήριξης της ευρωένωσης: «Πολύ σύντομα, η Μαδρίτη θα αρχίσει τις διαπραγματεύσεις για το δικό της μνημόνιο». Την Τρίτη 12 του Ιούνη, ο Αλ. Τσίπρας στη διακαναλική του συνέντευξη και τις επόμενες μέρες στις προεκλογικές συγκεντρώσεις σε Πάτρα και Αθήνα δήλωνε ότι η Ελλάδα πρέπει να βαδίσει στα χνάρια του Ισπανού πρωθυπουργού Ραχόι, ο οποίος«έλαβε δάνειο χωρίς μνημόνιο»! Κόμπαζε: «Αυτές τις μέρες, η Ισπανία πέτυχε τη στήριξή της από τους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς, χωρίς Μνημόνιο.
Λέγοντας "όχι" στο Μνημόνιο. Και δε βγήκε από το ευρώ. Το "όχι" στο Μνημόνιο του κεντροδεξιού Ραχόι στην Ισπανία είναι το "όχι" στο Μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ στην Ελλάδα»!.. Βέβαια, και πριν την προσφυγή στους μηχανισμούς της ΕΕ, στην Ισπανία περνούσαν μέτρα εξίσου αντιλαϊκά με αυτά της Ελλάδας, χωρίς να υπάρχει μνημόνιο. Αλλά και αυτό το απέκρυπτε συνειδητά ο ΣΥΡΙΖΑ, συγκαλύπτοντας ότι τα μνημόνια είναι έκφραση της αντιλαϊκής στρατηγικής της ΕΕ και πως εκεί είναι που πρέπει να χτυπηθεί το κακό. Να όμως που και η Ισπανία κατέληξε σε μνημόνιο, επειδή η κρίση είναι βαθιά και η διαχείρισή της εν μέσω ανταγωνισμών δυσκολεύει. Τι έχει να πει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ; Προφανώς τίποτα, αφού έβαλαν στο χέρι με αυταπάτες και παραμύθια τη λαϊκή ψήφο και τώρα σφυρίζουν αδιάφορα...
Η δεύτερη κατραπακιά ήρθε από τη Γαλλία. Ποιος δεν θυμάται τις ιαχές νίκης του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ, που πανηγύρισαν την εκλογή Ολάντ περισσότερο από τον ίδιο; Ποιος να ξεχάσει τα φούμαρα που έλεγαν στο λαό, ότι τάχα πνέει τώρα «νέος άνεμος», που ευνοεί θετικές για το λαό αλλαγές; Χτες λοιπόν από τη Γαλλία, η κυβέρνηση Ολάντ έστειλε την πρώτη «λυπητερή», που είναι βέβαιο ότι αποτελεί μόνο την αρχή. Αντιγράφουμε από τα ειδησεογραφικά πρακτορεία: «Επειτα από μία μακρά προεκλογική εκστρατεία και μία μίνι περίοδο χάριτος, ο πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ πρέπει να προετοιμάσει τους Γάλλους για το πικρό χάπι της λιτότητας, που περιλαμβάνει αυξήσεις φόρων και πιθανές περικοπές δαπανών στο δημόσιο τομέα (...) Η γαλλική κυβέρνηση παραδέχεται ότι πρέπει να εξοικονομηθούν 10 δισεκατομμύρια ευρώ από τον προϋπολογισμό του 2012 για να τηρηθούν οι ευρωπαϊκές δεσμεύσεις της Γαλλίας, δηλαδή η επαναφορά του ελλείμματος στο 4,5% του ΑΕΠ, πριν από το στόχο του 3% για το 2013, που θα απαιτήσει εξοικονόμηση δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ (...) Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Le Figaro,στο διάστημα 2013-2015, δύο στους τρεις υπαλλήλους που θα συνταξιοδοτούνται δεν θα αντικαθίστανται (...) Η γαλλική αριστερά είχε επικρίνει σκληρά την πολιτική τη μη αντικατάστασης του ενός στους δύο δημοσίους υπαλλήλους, που εφαρμόσθηκε από τον Νικολά Σαρκοζί»...
Η ίδια η πραγματικότητα επιβεβαιώνει ότι με ή χωρίς μνημόνια, εντός της ΕΕ και με κυρίαρχους στην οικονομία τους μονοπωλιακούς ομίλους, και την κρίση τους και την ανάπτυξή τους θα την πληρώνουν ολοένα και πιο βαριά οι λαοί. Η πραγματικότητα αυτή ξεσκεπάζει τα ψέματα με τα οποία φλόμωσε το λαό ο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ανάγκη οι άνθρωποι του μόχθου να βγάλουν συμπεράσματα. Καμία αλλαγή φιλολαϊκή δεν μπορούν να εγγυηθούν δυνάμεις αναξιόπιστες, αφερέγγυες, που βασίζουν την πολιτική τους διαδρομή σε ψέματα. Από δυνάμεις που πίνουν νερό στο όνομα της διαχείρισης της εξουσίας των αστών και της ευρωενωσιακής τους συμμαχίας και που για να την ασκήσουν δεν διστάζουν να εκμεταλλεύονται με τον πιο άθλιο τρόπο την αγωνία του λαού.
