Ο ηρωικός αγώνας των απεργών Χαλυβουργών δε μπορεί να λερωθεί
Η εργοδοσία του Μάνεση, συνεχίζει να τραβάει το σχοινί της αδιαλλαξίας και της πρόκλησης απέναντι στους εργαζόμενους του εργοστασίου της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» παρά τις προσπάθειες του Σωματείου και τις υπεύθυνες προτάσεις για την επαναλειτουργία του εργοστασίου. Στην άρνηση των απεργών χαλυβουργών να γίνουν είλωτες, τις τελευταίες μέρες εξαπολύεται δριμύτατη και πολυμέτωπη συντονισμένη επίθεση που ρίχνει τις ευθύνες στο σωματείο του Ασπροπύργου, στο ΠΑΜΕ, στις διεκδικήσεις των εργατών και στην άκαμπτη στάση τους.
Η κυβέρνηση και το Υπουργείο Εργασίας πρέπει να πάρουν την ευθύνη τους, να δώσουν λύση και να σταματήσουν να παριστάνουν το Πόντιο Πιλάτο. Από τη μία συμπόνια στους εργάτες και από την άλλη γη και ύδωρ στον Μάνεση. Τα τελευταία δημοσιεύματα σε μορφή συγχορδίας από κομμάτι των ΜΜΕ και από διάφορα παπαγαλάκια του Μάνεση, που συκοφαντούν το σωματείο και τον αγώνα των χαλυβουργών, δεν είναι τυχαία. Εντάσσεται στο σχέδιο τρομοκράτησης με απειλές και εκβιασμούς να σπάσουν τον περήφανο αγώνα εννιά μηνών των χαλυβουργών, να δώσουν σήμα συνολικά στη μεγαλοεργοδοσία.
Στο παιχνίδι των εντυπώσεων και πιστοί σύμμαχοι του Μάνεση είναι ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός που δε χάνει ευκαιρία να επιτεθεί στο σωματείο για την τακτική του, να δίνει συμβουλές υποταγής. Σήμερα ο κ. Παναγόπουλος μέσω της ΝΕΤ αποθέωσε για μια ακόμα φορά τη στάση «με ότι μισθό και εργασιακή σχέση μέσα, αρκεί να μη χαθούν θέσεις εργασίας».
Το κεφάλαιο έχει αυτή τη στιγμή ένα και μόνο στόχο. Το τσάκισμα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης της εργατική δύναμης ώστε να αποτελέσει το λίπασμα της οικονομικής ανάκαμψης.
Ο αγώνας για να μη γίνεις δούλος βαφτίζεται εκβιασμός και κλείσιμο των εργοστασίων. Από την άλλη οι μισθοί των 400ευρω και το τσάκισμα της ζωής των εργαζόμενων βαφτίζεται υγιής επιχειρηματικότητα και αναγκαίος ρεαλισμός.
Τα εργοστάσια δεν τα κλείνουν οι εργάτες
Αυτοί που υφίστανται τις συνέπειες των λουκέτων είναι πάντα οι εργαζόμενοι και όχι οι εργοδότες, οι οποίοι συνεχίζουν να επιβιώνουν με άνεση, να θεωρούνται σταθεροί επενδυτές και ο κύριος κρίκος της ανάπτυξης. Γι αυτό η κάθε κυβέρνηση τους εξυπηρετεί με νέα προνόμια και σε κάθε επίπεδο και την ίδια στιγμή κλείνει τα μάτια στην ασύδοτη δράση όπως πχ του μεγαλοβιομήχανου Μάνεση αυτήν την περίοδο.
Οι επιχειρήσεις, που έκλεισαν τα τελευταία χρόνια και πετάχτηκαν στην ανεργία χιλιάδες εργαζόμενοι δεν έκλεισαν από τους δήθεν «μαξιμαλισμούς» και τους αγώνες των εργαζόμενων. Τα προϊόντα που παρήγαγαν δεν έπαψαν ποτέ να είναι απαραίτητα με βάση τις κοινωνικές ανάγκες, δε μειώθηκε η ζήτησή τους στην αγορά.
Τα εργοστάσια τα κλείνει η καπιταλιστική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής και η αναρχία στην παραγωγή, η αναζήτηση του μέγιστου κέρδους. Γι´ αυτό μονάδες εργοστασίων, αλλά και κλάδοι ολόκληροι, απαραίτητοι για την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών και της ανάπτυξη της χώρας πάνω στον υπαρκτό και πλούσιο πλουτοπαραγωγικό ιστό της, όπως τα κλωστοϋφαντουργεία, τα ναυπηγεία κλπ συρρικνώνονται και αργοπεθαίνουν. Γι’ αυτό η πλειοψηφία των επιχειρήσεων σε μια σειρά κλάδους και περιοχές που απασχολούσαν χιλιάδες εργαζόμενους, μεταφέρθηκαν σε άλλες χώρες, αναζητώντας μεγαλύτερα κέρδη.
Με βάση τα παραπάνω όλοι αυτοί που προσπαθούν να βρουν λύση για τους Χαλυβουργούς έχοντας έναν καλό λόγο για τον αγώνα τους και την ίδια στιγμή τους συμβουλεύουν στη λογική «μήπως να γυρίζατε στη δουλειά ώστε να μην κλείσει το εργοστάσιο», είναι απέναντι από τον ηρωικό αγώνα τους, είναι απέναντι από τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, είναι ταγμένοι με ψυχή και καρδιά στον Μάνεση και σε κάθε μεγαλοεργοδοσία. Είναι οι ίδιοι που εγκαλούν κάθε κομμάτι των εργαζόμενων που αγωνίζεται, είναι οι ίδιοι που συκοφαντούσαν τις απεργίες στον επισιτισμό-τουρισμό ως εχθρικές προς το εθνικό συμφέρον και στα στοιχεία πως οι 7 στους 10 Έλληνες δεν πάνε διακοπές, δε βγάζουν άχνα.
Όλος αυτός ο μηχανισμός χειραγώγησης θα πρέπει να δώσει πειστικές εξηγήσεις στην αμέτρητη λίστα που ακολουθεί.
Τα εργοστάσια :
της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας (Λαναράς)
λιπασμάτων
ζάχαρης
ΝΤΑΪΑΜΟΝ ΕΛΛΑΣ
ΤΡΙΟΥΜΦ
Σισερ Παλκο
«ΦΛΩΡΑ
Κατσέλης στη Θεσσαλονίκη
«Ιντεάλ Στάνταρ»
Επιχείρηση FOCO
ΣΙΔΕΝΟΡ
Τα ναυπηγεία του Σκαραμαγκά
ΤΑ ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ;
Και υπάρχει συνέχεια. Τα εργοστάσια :
της Σόφτεξ στη Δράμα,
τα μεταλλεία Κασσάνδρας,
η Κατερίνα στην Πιερία,
η «Μπιάνκα Παγγαίου» στην Καβάλα,
η Πίνδος στα Γρεβενά,
η «Φλώρινα Χωναίος» στη Θεσσαλονίκη,
η «Τρικολάν» στη Νάουσα,
η «Καματάκης ΑΤΕΕ» στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη,
η «ΑΝΚΕΡ» στον Έβρο,
η «ΚΑΛΤΟΝ» στη Θεσσαλονίκη,
το «Καπνεργοστάσιο Μιχαηλίδη» στην Ξάνθη,
ο Όμιλος Ηλιάδη» (ΚΟΡΤΑΓΚ, ΗΛΤΕΞ, Βαφεία Σίνδου και Κιλκίς) στη Θεσσαλονίκη στην Πιερία και το Κιλκίς,
η ΚΟΝΤΗ,
η ΒΙΟΣΟΛ στη Μαγνησία
ΤΑ ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ;
Οι 627 μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις που έκλεισαν μέσα στο 2012 σύμφωνα με το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο της Θεσσαλονίκης έκλεισαν λόγω των αγώνων των εργατών;
Ας σταματήσει το κυνηγητό στον αγώνα των Χαλυβουργών γιατί δεν τους παίρνει. Ο 9μηνος αγώνας των απεργών χαλυβουργών είναι σύγχρονο μάθημα ταξικής σύγκρουσης και αξιοπρέπειας. Κανείς δε μπορεί να τον λερώσει.
Ιούλης 2012
Η Εκτελεστική Γραμματεία
