Και «του πουλιού το γάλα» για το κεφάλαιο περιλαμβάνουν τα 18 σημεία του κυβερνητικού προγράμματος που παρουσίασε ο Α. Σαμαράς
Να κατρακυλήσει ο μέσος μισθός στα επίπεδα του κατώτατου, δηλαδή στα 400-500 ευρώ (για την ώρα), να καταργηθούν τα εργασιακά δικαιώματα και το δικαίωμα της απεργίας, να «εξαϋλωθούν» οι συντάξεις, να διαλυθεί ό,τι έχει απομείνει από το λεγόμενο «κράτος πρόνοιας», να ξεπουληθεί η δημόσια περιουσία, να απαλλαγεί το κεφάλαιο από τους φόρους και τις εργοδοτικές εισφορές, να δοθεί γη και ύδωρ στους «επενδυτές».
Αυτό είναι σε απλά λόγια το «σχέδιο εξόδου από την κρίση», που φιλοδοξεί να εφαρμόσει για λογαριασμό της εγχώριας πλουτοκρατίας και των ξένων συμμάχων της η ηγεσία της ΝΔ, επιδεικνύοντας διαρκώς την αποφασιστικότητά της να χρησιμοποιήσει κάθε μέσο για να το υλοποιήσει.
Τα «18 σημεία πολιτικής για την επόμενη κυβέρνηση», που ο Α. Σαμαράς, για λόγους συμβολικούς και ουσίας παρουσίασε την περασμένη Πέμπτη από την έδρα «του επιχειρείν», το ΕΒΕΑ, εγγυώνται ακριβώς ότι η έξοδος από την κρίση και η ανάπτυξη, θα επιτευχθεί μέσα από τη φτηνή εργατική δύναμη και την εξαθλίωση του λαού.
Τα «18 σημεία» του σχεδίου για την έξοδο από την κρίση, αποτελούν επικαιροποίηση του κυβερνητικού προγράμματος για την οικονομία («Ζάππειο 3») που είχε παρουσιάσει πριν τις εκλογές στις 6 Μάη, διακηρύσσοντας ότι «πάνω απ' όλα και πριν απ' όλα, η κεντροδεξιά έχει υποχρέωση σε αυτό τον τόπο να απενοχοποιήσει την επιχειρηματικότητα».
Το καινούριο είναι ότι αυτή τη φορά, ο πρόεδρος της ΝΔ χρησιμοποιεί κατά κόρον το παραμύθι της επαναδιαπραγμάτευσης, επιδιώκοντας μάλιστα να κατοχυρωθεί ως ο πιο αξιόπιστος διαπραγματευτής του μνημονίου, στο πλαίσιο των νέων ψευτοδιλημμάτων που βάζουν μπροστά στο λαό, με στόχο την αναμόρφωση του αστικού πολιτικού σκηνικού, στη βάση του δίπολου «κεντροδεξιά - κεντροαριστερά».
Δεν μπόρεσε πάντως να κρύψει ότι η «επαναδιαπραγμάτευση» δεν πρόκειται να προσφέρει καμία ανακούφιση στο λαό, αφού προϋποθέτει την πλήρη εφαρμογή του συνόλου των άγριων αντιλαϊκών μέτρων του νέου μνημονίου, τα οποία, στην «καλύτερη» - όπως την παρουσιάζουν - περίπτωση, θα πάρουν μια χρονική παράταση ενός ή δύο χρόνων στην υλοποίησή τους.
Ο ίδιος παρέπεμψε στη διαπραγμάτευση με τους εταίρους και δανειστές ακόμα και στις ψηφοθηρικές υποσχέσεις για αόριστη «αποκατάσταση των αδικιών» σε χαμηλοσυνταξιούχους, πολύτεκνους, φτωχούς αγρότες των ορεινών περιοχών. Στις προηγούμενες εκλογές, διαβεβαίωνε ότι θα υλοποιηθούν αμέσως, επικαλούμενος «ισοδύναμα μέτρα».
Στην πραγματικότητα, καλλιεργεί το έδαφος για να απαλλαγεί την επομένη των εκλογών από τις δημαγωγικές προεκλογικές υποσχέσεις, επικαλούμενος την «αρνητική στάση» της τρόικας, που όμως είναι γνωστή και δεδομένη, όπως φάνηκε ξεκάθαρα και από την πρόσφατη έκθεση της Κομισιόν.
Λίστα για το κεφάλαιο
Το «σχέδιο εξόδου από την κρίση» πάντως, δεν αφήνει κανένα περιθώριο για αυταπάτες: Την καπιταλιστική κρίση θα την πληρώσει με αίμα ο λαός, προκειμένου να βγει αλώβητη η πλουτοκρατία και να θωρακιστεί η ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων.
Ιδού πώς:
1.Οι μισθοί, σε πρώτη φάση, θα πέσουν στα επίπεδα του μειωμένου κατώτατου μισθού, δηλαδή στα 400 και 500 ευρώ, με προοπτική να κατρακυλήσουν περαιτέρω προσεγγίζοντας τα «ανταγωνιστικά» επίπεδα των γειτονικών χωρών. Θέση της ΝΔ είναι «να μην πέσουν άλλο οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα και να παγώσουν στα τωρινά επίπεδα», δήλωσε ο Α. Σαμαράς, ομολογώντας δηλαδή ότι θεωρεί δεδομένη τη μείωση του κατώτατου μισθού κατά 22% (32% για τους κάτω των 25 ετών) και βέβαια τη μείωση του «μέσου μισθού» σε αυτά τα επίπεδα και ακόμα παρακάτω. Υποκριτικά διακήρυξε ότι «στηρίζουμε τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων», ενώ το κόμμα του έχει ψηφίσει κάθε νόμο που υπονομεύει τις κλαδικές συμβάσεις και ενθαρρύνει τις ατομικές και την επέκταση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης.
Το ίδιο υποκριτική είναι η φραστική διαφωνία «με την ιδέα ότι, για να υπάρξει ανάπτυξη χρειάζονται ακόμα χαμηλότεροι μισθοί», καθώς και η αποκήρυξη του μοντέλου της Βουλγαρίας («η Βουλγαρία δεν είναι... "πρότυπο ανταγωνιστικότητας" και ανάπτυξης», είπε). Ο ίδιος, πριν από μερικά εικοσιτετράωρα, από το βήμα της εκλογικής Εθνικής Συνδιάσκεψης της ΝΔ, είχε αποφανθεί ότι «δεν μπορεί να υπάρχουν εργασιακά δικαιώματα» όταν υπάρχει ανεργία, ενώ είχε εκφράσει το θαυμασμό του και για το εργασιακό κάτεργο της «Cosco», διαβεβαιώνοντας ότι ως κυβέρνηση «θα φέρει άλλες δέκα, άλλες εκατό Cosco». Επίσης, θέλει να «σπείρει» παντού Ειδικές Οικονομικές Ζώνες, δηλαδή ζώνες άγριας εκμετάλλευσης και εργασιακού μεσαίωνα. Ας σημειωθεί ότι η δημιουργία των ΕΟΖ περιλαμβάνεται και στο γερμανικό σχέδιο για ανάπτυξη, που είδε το φως της δημοσιότητας την προηγούμενη βδομάδα, ακριβώς γιατί αποτελεί κοινό στόχο των ντόπιων και ξένων μονοπωλίων.
Οταν λοιπόν ο Α. Σαμαράς διακηρύσσει ότι «οι πολίτες έχουν να κερδίσουν πέντε πράγματα από την πολιτική μας: δουλειές, δουλειές και δουλειές», εννοεί προσωρινές θέσεις εργασίας, με ευέλικτες εργασιακές σχέσεις και μισθούς πείνας.
2.Θα εφαρμοστεί εξ ολοκλήρου το πακέτο των βάρβαρων μέτρων του Ιούλη, ύψους 11,5 δισ. ευρώ, που τσακίζει τις συντάξεις και τα κοινωνικά και προνοιακά επιδόματα. Η χρονική παράταση της εφαρμογής του κατά δύο χρόνια, αν συμφωνηθεί με την τρόικα, δεν πρόκειται βέβαια να προσφέρει καμία ανακούφιση, όπως ψηφοθηρικά υποσχέθηκε ο πρόεδρος της ΝΔ. «Η περικοπή 11,7 δισεκατομμυρίων δημοσίων δαπανών για το 2013-14, να επεκταθεί για δύο ακόμα χρόνια, ως το 2016 τουλάχιστον», δήλωσε ο Αντ. Σαμαράς, υποστηρίζοντας ότι με αυτόν τον τρόπο «στον επόμενο προϋπολογισμό του 2013, θα θεσπίσουμε περικοπές 3,5 δισεκατομμυρίων κι όχι 7,5 όπως θα συνέβαινε, αν το πρόγραμμα είχε διετή διάρκεια».
Καμία σχέση με την πραγματικότητα δεν έχει βέβαια ο ισχυρισμός του προέδρου της ΝΔ ότι «η χρονική επέκταση του προγράμματος θα επιτρέψει να γίνουν περικοπές από σπατάλη και διαφθορά, όχι από μισθούς και συντάξεις», αφού είναι γνωστό ότι το σύνολο σχεδόν του πακέτου των μέτρων αφορά περικοπές συντάξεων, κοινωνικών και προνοιακών επιδομάτων, περαιτέρω μείωση του λεγόμενου «μισθολογικού κόστους» στο Δημόσιο είτε με νέα μείωση μισθών είτε με απολύσεις 150.000 εργαζομένων.
Ακόμα όμως και αν δεν γίνουν οι απολύσεις, όπως υπόσχεται ο πρόεδρος, και αντ' αυτών εφαρμοστεί η πρότασή του για εφαρμογή της «εργασιακής εφεδρείας», το αποτέλεσμα θα είναι εξίσου ολέθριο για τους εργαζόμενους και το λαό. Σύμφωνα με την «εναλλακτική» πρόταση της ΝΔ, οι εργαζόμενοι που «πλεονάζουν» στο Δημόσιο, δεν θα απολύονται, αλλά «θα μπαίνουν σε ειδικό καθεστώς για τρία χρόνια τουλάχιστον», όπου «θα παίρνουν το βασικό τους μισθό και τις εργοδοτικές εισφορές στα ταμεία τους» και «σε μια τριετία - μέχρι τετραετία - θα μπορούν να βρουν εργασία στον ιδιωτικό τομέα». Δηλαδή, θα απολύονται και μάλιστα χωρίς αποζημίωση.
3.Οι επιχειρηματικοί όμιλοι θα ενισχυθούν με νέα πακέτα ρευστότητας από κρατικούς και κοινοτικούς πόρους και θα μειωθούν δραστικά οι φορολογικοί συντελεστές για τα κέρδη, τουλάχιστον 15%, ενώ θα απαλλαγούν και από το λεγόμενο «μη μισθολογικό κόστος», δηλαδή τις εργοδοτικές εισφορές. Παράλληλα, δεσμεύτηκε ότι θα προχωρήσει άμεσα σε «νομοθετικές πρωτοβουλίες για την αποδέσμευση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου», αλλά και σε αποφασιστική προώθηση των αποκρατικοποιήσεων «και πέρα από τις προβλέψεις της δανειακής σύμβασης», αναφέροντας συγκεκριμένα το σιδηρόδρομο, τα λιμάνια και περιφερειακά αεροδρόμια, στρατηγικούς τομείς της παραγωγής που θα παραδοθούν εξ ολοκλήρου στα μονοπώλια.
Δείχνει τον πραγματικό αντίπαλο
Προκειμένου να περάσουν τα άγρια αντιλαϊκά μέτρα, η ηγεσία της ΝΔ έχει κηρύξει ανοιχτό πόλεμο στο εργατικό λαϊκό κίνημα και το ΚΚΕ, εκφράζοντας την αντιδραστική απαίτηση της πλουτοκρατίας να απαγορευτεί η εργατική λαϊκή αγωνιστική διεκδίκηση και δράση, πρώτα απ' όλα στους τόπους δουλειάς και να απαγορευτεί η απεργία.
Αυτός είναι ο απώτερος στόχος της θρασύτατης και συκοφαντικής επίθεσης που εξαπολύει συστηματικά κατά του ΚΚΕ: «Μπορεί το ΚΚΕ, για παράδειγμα, να μην χάιδευε τους κουκουλοφόρους. Αλλά παρέλυε τη χώρα, παρέλυε τα λιμάνια, παρέλυε τον τουρισμό, παρέλυε την οικονομική ζωή. Εδιωχνε επιχειρήσεις. Εδιωχνε επενδύσεις. Δέστε τι κάνει σήμερα με τη Χαλυβουργική (!) Οπου έχει παραλύσει μια μεγάλη σύγχρονη βιομηχανία. Κι έχει φέρει σε απόγνωση εκατοντάδες εργαζόμενους. Αυτό είναι το παλιό που πρέπει να τελειώσει», ισχυρίστηκε ο Α. Σαμαράς με θράσος και ψευδόμενος συνειδητά, αλλά δείχνοντας ποιος είναι ο πραγματικός εχθρός της πλουτοκρατίας και των κομμάτων της.
Είναι ολοφάνερο γιατί πλουτοκρατία, ΕΕ και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου θέλουν την αποδυνάμωση του ΚΚΕ. Οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα, έχουν συμφέρον και καθήκον να μην το επιτρέψουν, αλλά να ισχυροποιήσουν με την ψήφο τους το ΚΚΕ.
