- Θα θέλαμε μια πρώτη γενική εκτίμηση του 19ου Συνεδρίου και των αποφάσεών του και πιο συγκεκριμένα τι σηματοδοτούν για το λαό και φυσικά για το Κόμμα;
- Ξέρετε ότι εμάς τους κομμουνιστές, τα μέλη και στελέχη του ΚΚΕ, δε μας αρέσουν οι μεγάλες κουβέντες, οι διθύραμβοι. Αλλωστε ανέκαθεν στην ιστορία κάθε Κομμουνιστικού Κόμματος, κάθε συνέδριο, και μάλιστα όταν εξετάζει ζητήματα του προγράμματός του, του καταστατικού του, έχει ιδιαίτερη σημασία και βαρύτητα, αφού εξοπλίζει το Κόμμα με σύγχρονη επαναστατική στρατηγική, απαντά στον ίδιο το λόγο ύπαρξης και δράσης του, πώς θα καθοδηγήσει - ιδεολογικά, πολιτικά, οργανωτικά - την πρωτοπόρα τάξη, στη συγκέντρωση δυνάμεων με την κοινωνική συμμαχία, με στόχο τη νίκη, την εγκαθίδρυση της εξουσίας της, το σοσιαλισμό.
Το 19ο Συνέδριο έκλεισε την αυλαία του, άνοιξε όμως με τις ομόφωνα ψηφισμένες αποφάσεις του στις σημερινές συνθήκες το δρόμο, την εναλλακτική διέξοδο για το λαό, διατύπωσε την πρόταση εξουσίας προς την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, για την οριστική έξοδο από το φαύλο κύκλο των καπιταλιστικών κρίσεων, για την ευημερία του λαού και της νεολαίας. Πρέπει να γίνει αποφασιστικά μια νέα αρχή μέσα στη συνέχεια της μεγάλης πείρας - θετικής και αρνητικής - που έχουμε συσσωρεύσει, ιδιαίτερα τα τελευταία 20 χρόνια, έτσι ώστε να ανταποκριθούμε στην επιταγή του Συνεδρίου που συμπυκνώνεται στη φράση «να γίνουμε Κόμμα παντός καιρού». Με αποφασιστικότητα, αίσθημα ευθύνης, ρεαλιστική αισιοδοξία να γίνουν πράξη οι αποφάσεις του Συνεδρίου.
Το γεγονός ότι προηγήθηκε μια τετράμηνη διαδικασία ουσιαστικής συζήτησης, προβληματισμού μέσα στις Κομματικές Οργανώσεις, στις οργανώσεις της ΚΝΕ, αλλά και με φίλους του ΚΚΕ, εμπλούτισε τον προβληματισμό, ενσωματώθηκαν παρατηρήσεις και προτάσεις στα τελικά ντοκουμέντα. Οι Συνδιασκέψεις όλων των Τομέων, είτε κλαδικών, είτε τόπων δουλειάς, είτε συνοικιών, είτε νομών και δήμων, οι Συνδιασκέψεις Περιοχών, που προηγήθηκαν του Συνεδρίου, ανέδειξαν τη συμφωνία των δεκάδων χιλιάδων κομμουνιστών και κομμουνιστριών πανελλαδικά, την πίστη τους αλλά και τη θέλησή τους ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε.Στη δύσκολη αυτή μάχη από δω και μπρος έχουμε μαζί μας συντρόφισσες και συντρόφους με τεράστια πείρα, ανιδιοτέλεια, που είναι παράδειγμα για όλους μας, με ανεκτίμητη συμβολή αυτά τα 20 χρόνια, ανεξάρτητα από πιο μετερίζι ο καθένας και η καθεμιά βρίσκεται σήμερα. Ολοι μαζί συνεχίζουμε. Οπλο μας, ήταν, είναι και θα συνεχίσει να είναι, παρά τις μεγάλες οικονομικές δυσκολίες, το όργανο της ΚΕ του Κόμματος, η εφημερίδα μας, ο «Ριζοσπάστης».
- Οι κομμουνιστές δημοσιογράφοι θα δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας γι' αυτό, μαζί με όλο το Κόμμα. Γράφονται από ορισμένους διάφορα ενάντια στο Συνέδριο, ότι ήταν ένα υποτονικό Συνέδριο, όπου έλειψε ο προβληματισμός, ότι μίλησαν ελάχιστοι και άλλα τέτοια. Ποια είναι η πραγματικότητα;
- Συνολικά, ήταν ένα Συνέδριο με ουσιαστική συζήτηση και προβληματισμό, όπως ήταν και οι Συνδιασκέψεις που προηγήθηκαν. Οι ομιλίες έδεναν τα ζητήματα του Προγράμματος, του Καταστατικού, του απολογισμού και των καθηκόντων δημιουργικά με τα καθήκοντα τού σήμερα, των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο λαός μας, με το πώς θα συμβάλλουν οι κομμουνιστές στην οργάνωση της πάλης, στην ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, στην προώθηση της συμμαχίας, στην κομματική οικοδόμηση.
Εγιναν περισσότερες ομιλίες από προηγούμενα συνέδρια. Οι 77 ομιλίες στο Συνέδριο, μαζί με τους χιλιάδες που μίλησαν στις 120 περίπου Συνδιασκέψεις Περιοχών και Τομέων που έγιναν σε όλη τη χώρα, καθώς και πολλές εκατοντάδες συνελεύσεις των Κομματικών Οργανώσεων Βάσης, είναι πάνω από προηγούμενα Συνέδρια, είναι ασύγκριτα ανώτερες από αντίστοιχες διαδικασίες άλλων κομμάτων που και περισσότερα υλικά μέσα έχουν, αλλά και περισσότερες δυνάμεις στις γραμμές τους και στον περίγυρό τους από το ΚΚΕ.
- Το ΚΚΕ με το Πρόγραμμά του διατράνωσε πως ο σοσιαλισμός είναι αναγκαίος και επίκαιρος όσο ποτέ. Αυτό τι σημαίνει για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα;
- Ο σοσιαλισμός όχι μόνο είναι αναγκαίος και επίκαιρος, αλλά είναι και ο μόνος ρεαλιστικός δρόμος για την κατάργηση της εκμετάλλευσης, για να περάσει στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας η αντιδραστική τάξη που βρίσκεται στην εξουσία και ασκεί τη σύγχρονη αστική δικτατορία των μονοπωλίων. Σοσιαλισμός σημαίνει δουλειά για όλους, κοινωνικά δικαιώματα, δημόσια δωρεάν Υγεία και κάθε είδους περίθαλψη, ασφάλιση, Παιδεία, πολιτιστική δημιουργία, κατάργηση των μονοπωλίων, αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου για την εργατική συμμετοχή και εξουσία που ξεκινά από τη συνέλευση του τόπου δουλειάς και διαρθρώνεται σε όλη την έκταση της χώρας.
Σοσιαλισμός σημαίνει ριζική ανατροπή, τσάκισμα αυτού του βάρβαρου και καθ' όλα σάπιου αστικού κράτους μιας σάπιας καπιταλιστικής κοινωνίας, ανάπτυξη των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας στη βάση του κεντρικού επιστημονικού σχεδιασμού της οικονομίας, των πόρων της, του έμψυχου δυναμικού της, με κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων και φυσικά αποδέσμευση από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και συμμαχίες της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, του ΔΝΤ, που σφίγγουν σαν θηλιά το λαιμό της εργατικής τάξης και των άλλων φτωχών και καταπιεσμένων.
- Γιατί το ΚΚΕ επιμένει και στο 19ο Συνέδριο ότι κομβικό ζήτημα για να μπορέσει ο λαός να απαντήσει σήμερα και να καθορίσει τις εξελίξεις προς όφελός του, αποτελεί η Λαϊκή Συμμαχία;
- Η εργατική τάξη έχει συμφέρον από την οριστική εξάλειψη κάθε μορφής καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και εκμετάλλευσης στα μέσα παραγωγής, είναι η μόνη τάξη που μπορεί να δείξει συνέπεια μέχρι το τέλος, για την οριστική ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση του Σοσιαλισμού - Κομμουνισμού. Παίζει και για το λόγο αυτό το ρόλο της πρωτοπορίας οπωσδήποτε με την ιδεολογική πολιτική καθοδήγηση του Κομμουνιστικού Κόμματος, βέβαια η επανάσταση και η νίκη της θα είναι δικό της επίτευγμα, δική της θέληση και δράση.
Στον αγώνα γι' αυτόν το στόχο, δεν μπορεί, ούτε θέλει να είναι μόνη της. Χρειάζεται, έχει ανάγκη συμμάχους, χρειάζεται δίπλα της στην πάλη ενεργά, ή έστω να μη βρεθούν απέναντί της προσχωρώντας στο στρατόπεδο του αντιπάλου, τη φτωχή αγροτιά, τα πολυπληθή τμήματα των αυτοαπασχολουμένων στα μεγάλα αστικά κέντρα, τα οποία όμως δεν έχουν σκοπό, ούτε καν έχουν στο μυαλό τους, να φτάσουν μέχρι τέλους, προφανώς κατανοούν μόνο ως εχθρό τους τα μονοπώλια, θέλουν την κατάργησή τους...
Αυτή είναι και η βάση της συμμαχίας τους. Η αντικαπιταλιστική αντιμονοπωλιακή συσπείρωση, είναι αυτή που μπορεί να εκφράσει σε ενιαία κατεύθυνση την πάλη της εργατικής τάξης με τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα. Ετσι θα δημιουργηθεί η μεγάλη εκείνη στρατιά των εργατών, των υπαλλήλων, των φτωχών ξωμάχων του κάμπου, των μικρών επαγγελματιών και εμπόρων, των νέων και των γυναικών των λαϊκών οικογενειών, η ισχυρή και μαζική λαϊκή συμμαχία, εδραιωμένη παντού, απ' άκρη σε άκρη σε όλη τη χώρα για να σαρώσει το θεριό της κρίσης, της βαρβαρότητας, για να απαντήσει μαχητικά σήμερα, να καθορίσει τις εξελίξεις σε όφελος του λαού.
Αυτή η συμμαχία είναι πολιτικοποιημένη, έχει κινηματικό χαρακτήρα, συμμετέχουν τα πιο πρωτοποριακά στοιχεία, οι πιο ριζοσπαστικοποιημένες και ζωντανές δυνάμεις του λαϊκού μας κινήματος. Δε μιλάμε για μια απλή συνδικαλιστική συνεργασία, μια συμμαχία γύρω από ορισμένους επιμέρους στόχους συσπείρωσης, γύρω από τους οποίους έτσι κι αλλιώς παλέψαμε, παλεύουμε και θα συνεχίσουμε να παλεύουμε, να διεκδικούμε.
Είναι υποκριτικό να παριστάνουν κάποια άλλα κόμματα ότι δεν καταλαβαίνουν, οι ίδιοι που μιλώντας για συμμαχία δε θεωρούν ότι μπορεί να υπάρξει άλλη παρά μόνο κάποια συμμαχία ανάμεσα στα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα, είτε κεντροαριστεράς, είτε «αριστεράς», είτε κεντροδεξιάς, είτε οικουμενικής, σωτηρίας, και ό,τι άλλο τις βαφτίζουν, με στόχο να διαμορφώσουν ανάλογα κυβερνητικά σχήματα, ενώ οι κυβερνήσεις που προτείνουν, είναι ίδιας κοπής, του «άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς», χωρίς να μπορούν να προσφέρουν τίποτε διαφορετικό, θετικό για το λαό.
- Η Λαϊκή Συμμαχία, που το ΚΚΕ προτείνει και αγωνίζεται να συγκροτηθεί, σε ποιους απευθύνεται και πώς θα συμβάλει το Κόμμα στην οικοδόμησή της;
- Απευθυνόμαστε σε όλους τους εργάτες, τους υπάλληλους, τους αυτοαπασχολούμενους της πόλης και του χωριού, τους φτωχούς αγρότες, ιδιαίτερα ανάμεσά τους στους νέους και τις γυναίκες των λαϊκών οικογενειών. Αρκεί να είναι κοινωνικά, ταξικά με τους ανθρώπους του μόχθου. Αρκεί να θέλει να παλέψει για να πάψει να τον κλέβει ο εργοδότης του, το αστικό κράτος με τους φόρους, να τον γδέρνει ο μεγαλέμπορος και να μην του πληρώνει τη σοδειά του, να του βάζει τη θηλιά στο λαιμό η τράπεζα, να λιμοκτονεί και να μην μπορεί να ζήσει την οικογένειά του, να σπουδάσει το παιδί του...
Να έχει ανοιχτό μυαλό και να ακούει, να θέλει να μαθαίνει ποιος φταίει για το χάλι που υπάρχει, να μη σκύβει το κεφάλι, να μην ανέχεται το συμβιβασμό, να μη θέλει την Ευρωπαϊκή Ενωση, τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο για να αλληλοσκοτώνονται Ελληνες και ξένοι εργάτες μεταξύ τους, για να φύγει το ΝΑΤΟ και οι βάσεις του, να μην ανέχεται πλέον τα μονοπώλια και την εκμετάλλευσή τους, να προσδοκά ένα καλύτερο αύριο, άσχετα ακόμα και από το πώς καταλαβαίνει αυτήν τη νέα κοινωνία για την οποία αγωνιζόμαστε οι κομμουνιστές, ή εάν κουβαλάει προκαταλήψεις για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση, για τον κομμουνισμό.
Ολοι αυτοί, βεβαίως, μπορεί να είναι σήμερα ψηφοφόροι άλλων κομμάτων, είτε του ΠΑΣΟΚ που πρόσφατα μετακόμισαν στον ΣΥΡΙΖΑ, είτε της ΝΔ ή άλλων κομμάτων. Τους καλούμε όλους να παλέψουν μαζί μας μέσα από τις γραμμές του εργατικού λαϊκού κινήματος, της Λαϊκής Συμμαχίας. Να διευρύνουν σε αυτή τη φάση τις τάξεις των ταξικών Σωματείων - Εργατικών Κέντρων και Ομοσπονδιών που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, των Αγροτικών Συλλόγων και Ομοσπονδιών με την ΠΑΣΥ, των εμπορικών και άλλων Συλλόγων της ΠΑΣΕΒΕ, των γυναικείων Συλλόγων και Ομάδων της ΟΓΕ, του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών.
Να δικτυωθούν παντού, σε όλους τους τόπους δουλειάς, στα εργοστάσια, στους κλάδους, στις συνοικίες, στις πόλεις και τα χωριά, μέσα από τις λαϊκές επιτροπές, τις επιτροπές αγώνα, παντού, όπου κινούνται εργαζόμενοι και ζητούν το δίκιο τους. Να μεγαλώνουν έτσι τη στρατιά των χιλιάδων αγωνιστών και αγωνιστριών μαζί με το ΚΚΕ, χωρίς να υποκύπτουν στην αντικομουνιστική πίεση και προπαγάνδα.
Δεν τους ζητάμε να συμφωνήσουν σε όλα μαζί μας. Δε θέλουμε η συμμαχία να κάνει πρόγραμμά της το Πρόγραμμα του ΚΚΕ. Ομως δεν μπορούμε και να κρύψουμε από τους συμμάχους ποιος είναι ο στρατηγικός μας στόχος, την πρότασή μας για το πώς, με ποιους και γιατί θέλουμε να φτάσουμε εκεί. Δεν είναι έντιμο να κρύβεις το πού θες να πας, για να γίνεις απλά αρεστός, «για να πλατύνεις» όπως λένε, μόνο και μόνο για να μη σε λένε «σκαντζόχοιρο» οι αντίπαλοι.
Αλλά αυτοί ξέρουν. Αλλο πράγμα έχουν στο μυαλό τους. Κι αυτό που έχουν στο μυαλό τους είναι να έρθει το ΚΚΕ στα πολιτικά μέτρα τους, αλλάζοντας τη γραμμή του, τις θέσεις του, στρογγυλεύοντας οξείες γωνίες, υποχωρώντας ουσιαστικά μόνον το ΚΚΕ, την ίδια ώρα που αυτοί θα κάνουν τη δουλειά τους. Ετσι όπως έκαναν τόσα και τόσα ΚΚ, άλλα αριστερά κόμματα, που το μόνο τελικά που κατάφεραν ήταν να διαλύσουν το εργατικό λαϊκό κίνημα, να δώσουν φιλί ζωής στο σύστημα και στα άλλα αστικά κόμματα, για να ξανακαθίσουν στο σβέρκο του λαού, σταθεροί στις θέσεις της αντιλαϊκής διαχείρισης του συστήματος.
- Σας απασχόλησε ιδιαίτερα το ζήτημα της παρέμβασης του ΚΚΕ στη νεολαία, η βοήθεια προς την ΚΝΕ. Σε ποιες αποφάσεις και μέτρα κατέληξε το Συνέδριο;
- Είμαστε περήφανοι για τη νεολαία μας, την Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας. Και η ΚΝΕ είχε, στο πλάι του Κόμματος, όλη αυτή την κοπιαστική πορεία, τις δυσκολίες, μέσα στις συνθήκες της αντεπανάστασης, του παγκόσμιου πισωγυρίσματος. Είκοσι και πλέον χρόνια τώρα από την ανασυγκρότησή της, θαρραλέα παλεύει στο πλευρό του Κόμματος, φέρει επάξια τον τίτλο της. Ωριμάζοντας το Κόμμα συλλογικά, ωριμάζει και η ΚΝΕ, βγάζει συμπεράσματα, αυτό που έκανε το Συνέδριό μας, με ένα και μοναδικό στόχο και αγωνία: Να γίνουμε καλύτεροι, να πάψουμε να εναποθέτουμε όλα τα προβλήματα που αφορούν το σύνολο της ελληνικής νεολαίας να τα αντιμετωπίσουν μόνοι τους οι κνίτες, οι ΟΒ και τα όργανα της ΚΝΕ.
Μελετήσαμε ορισμένες πλευρές της δουλειάς μας στα σχολεία, στους εργασιακούς χώρους, όπου συγκεντρώνεται η νεολαία, στους φοιτητές και σπουδαστές... δεν ολοκληρώσαμε ακόμα. Το 19ο Συνέδριο αποφάσισε το επόμενο διάστημα να πραγματοποιηθεί Πανελλαδική Συνδιάσκεψη για τη Νεολαία, όπου να μελετηθούν όλα αυτά τα ζητήματα που αφορούν τη δράση του Κόμματος συνολικά μέσα στη νεολαία με βάση τις σύγχρονες εξελίξεις.
- Η συγκυβέρνηση, καθώς κλιμακώνει μαζί με την ΕΕ και το ΔΝΤ την επίθεση, επαναλαμβάνει ότι τα μέτρα που δρομολογούνται θα πιάσουν τόπο υπέρ του λαού, αρκεί να συνεχιστεί ανεμπόδιστα η εφαρμογή τους. Το δικό σας σχόλιο;
- Και η σημερινή και η προηγούμενη κυβέρνηση μαζί με τον εκβιασμό και τα τρομοκρατικά διλήμματα αξιοποιούν και το εμπόριο ελπίδας, το ψέμα και την κοροϊδία σε βάρος του λαού. Ο λαός έχει συγκεντρώσει αρκετή πείρα για να κατανοήσει τη θέση του ΚΚΕ ότι τα σημερινά μέτρα δεν είναι ούτε προσωρινά, ούτε θα είναι τα τελευταία.
Αυτή η θέση παίρνει υπόψη της την πορεία και την εξέλιξη της καπιταλιστικής κρίσης στην Ευρωζώνη και την ΕΕ, που δείχνει ότι η ανάκαμψη, ακόμη και αν έρθει, θα είναι αναιμική και με πανταχού παρόντα όλα τα αντιλαϊκά μέτρα και νόμους που πάρθηκαν αυτά τα χρόνια, ενώ δεν έχουν εκλείψει οι πιθανότητες μιας ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας της Ελλάδας ή ακόμη και αναμόρφωσης της Ευρωζώνης, ενδεχομένως με αποχώρηση κάποιων χωρών.
Τόσο η θέση της κυβέρνησης για την «ευρωπαϊκή αλληλεγγύη», όσο και η θέση του ΣΥΡΙΖΑ για μια άλλη αρχιτεκτονική της Ευρωζώνης, με μια συμμαχία των χωρών του Νότου εναντίον της Γερμανίας, είναι στάχτη στα μάτια, κρύβουν το χαρακτήρα της ΕΕ, οδηγούν στην πεπατημένη των καπιταλιστικών ολοκληρώσεων που ήδη εμείς την έχουμε πληρώσει πολύ ακριβά με τη μορφή της ΕΕ στην ήπειρό μας, με άλλες μορφές αλλού.
Οι εξελίξεις για την Ελλάδα δε θα εξαρτηθούν από τις θυσίες του λαού ή τη διαχειριστική και διαπραγματευτική ικανότητα της σημερινής ή άλλης κυβέρνησης, αλλά από την εξέλιξη της κρίσης και τις αντιθέσεις στην Ευρωζώνη. Οποια όμως και αν είναι η εξέλιξη, θα ενταθούν τα αντιλαϊκά μέτρα, η επίθεση στους εργαζόμενους.
- Στο Συνέδριο εκτιμήθηκε ότι συνεχίζεται η αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος, με τη διαμόρφωση ενός νέου δίπολου, με πυρήνα από τη μια τη ΝΔ και από την άλλη τον ΣΥΡΙΖΑ. Πού στηρίζετε αυτή την εκτίμηση και ποια πρέπει να είναι η στάση των λαϊκών στρωμάτων;
- Οι εξελίξεις στην Ευρωζώνη και γενικά στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα, η ένταση της κρίσης και των μεγάλων αδιεξόδων του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, οξύνουν και τη διαπάλη ανάμεσα στα βουβάλια της κεφαλαιοκρατίας, για το ποια είναι πιο συμφέρουσα λύση - διέξοδος, όχι για το λαό αλλά για τα συμφέροντά τους, για το ποιο μείγμα διαχείρισης θα επιλέξουν. Φυσικά, αυτό δεν αναιρεί τη συμφωνία τους στην κατεύθυνση. Οποιο μείγμα επιλέξουν, ο λαός θα τη πληρώσει ξανά με αύξηση της εξαθλίωσης και της φτώχειας.
Σε αυτά τα πλαίσια εντάσσονται και διάφορες προσπάθειες αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος, αυτού τουλάχιστον που γνωρίσαμε μεταπολιτευτικά. Το προετοίμαζαν μεθοδικά, βρέθηκαν σε ετοιμότητα να δουν έγκαιρα τη μεγάλη πτώση του ΠΑΣΟΚ, πόνταραν πρώτα στο κόμμα της ΔΗΜΑΡ αλλά δεν «τράβαγε» φαίνεται και στράφηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ. Το δίπολο ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ που προσπαθούν να δημιουργήσουν, τους βολεύει. Ποντάρουν αρκετά για να περάσουν τα αντιλαϊκά σχέδιά τους στο ΣΥΡΙΖΑ, και τη γρήγορη μετάλλαξή του από απλό οπορτουνιστικό σε νέο σοσιαλδημοκρατικό πολιτικό μόρφωμα.
Παράλληλα βέβαια έχουν και τις εναλλακτικές τους λύσεις για κυβερνήσεις συνεργασίας με άλλες φτερούγες. Στις φτερούγες θα ενταχθούν - τους αρέσει δεν τους αρέσει σήμερα - όλοι τους, από τη Χρυσή Αυγή και τους Ανεξάρτητους Ελληνες, μέχρι διάφορα άλλα κόμματα που εμφανίζονται. Δεν είναι θεωρίες συνωμοσίας. Είναι ο πολιτικός σχεδιασμός της αστικής τάξης και των κομμάτων της για την προώθηση, την υλοποίηση της δικής της στρατηγικής. Το θέμα είναι ο λαός, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι αγρότες, οι ΕΒΕ να ακολουθήσουν δική τους στρατηγική για να απαλλαγούν από όλους αυτούς οριστικά.
Η στρατηγική πρόταση του ΚΚΕ, που βρίσκεται στον αντίποδα της στρατηγικής της αστικής τάξης, υπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα, την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα. Μην υποτιμούμε την αστική τάξη. Ακόμα και τα εθνικοσοσιαλιστικά μορφώματα θα αξιοποιήσει στα παιχνίδια εξουσίας, αν πρόκειται να κερδίσει χρόνο για την εξασφάλιση της συνέχειας της κυριαρχίας της. Παιχνίδι στην αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού υπέρ του συστήματος παίζουν και οι χρυσαυγίτες υπερασπιστές των δολοφόνων ναζί και της δικτατορίας, που σήμερα κλείνουν 46 χρόνια από την επιβολή της.
- Ποιος ακριβώς είναι ο ρόλος της ναζιστικής Χρυσής Αυγής στην επιχειρούμενη αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος;
- Αυτό προσπαθώ να σας εξηγήσω. Η Χρυσή Αυγή είναι στοιχείο της αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος και όχι κάτι έξω από αυτό, όπως θέλει η ίδια να αυτοπαρουσιάζεται ή όπως την παρουσιάζουν άλλα κόμματα. Το αστικό πολιτικό σύστημα αξιοποιεί ποικιλόμορφα τη Χρυσή Αυγή. Και ως ομάδα κρούσης απέναντι στο εργατικό - λαϊκό κίνημα και ως εργαλείο για να καλλιεργεί τη θεωρία των δύο άκρων και να δυναμώνει τον αντικομουνισμό, εξισώνοντας το φασισμό με τον κομμουνισμό.
Η Χρυσή Αυγή και η ναζιστική ιδεολογία αποτελούν την ακραία φωνή του συστήματος, του κεφαλαίου. Αλλωστε και με τη δράση της και με τις θέσεις της υπηρετεί αυτά τα συμφέροντα. Γι' αυτό ο λαός πρέπει να την απομονώσει. Τα σωματεία, οι μαζικοί φορείς στις γειτονιές, οι σύλλογοι της νεολαίας, οι σύλλογοι γονέων και εκπαιδευτικών πρέπει να λάβουν αντίστοιχες πρωτοβουλίες. Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ θα πρωτοστατήσουν σε αυτήν την κατεύθυνση. Με αυτόν τον τρόπο αντιμετωπίζεται αποφασιστικά η Χρυσή Αυγή και όχι με την επίκληση του συνταγματικού τόξου, γραμμή που επί της ουσίας στρέφεται ενάντια στο εργατικό κίνημα και το ΚΚΕ.
- Οπως εδώ και καιρό έχει προβλέψει το ΚΚΕ η κρίση εντός της ΕΕ βαθαίνει και οι ανταγωνισμοί οξύνονται. Ποια η φιλολαϊκή διέξοδος που προτείνει το ΚΚΕ;
- Το ΚΚΕ λέει ότι η πάλη κατά των συνεπειών της κρίσης, η φιλολαϊκή διέξοδος από αυτή μπορεί να αποτελέσει τον κρίκο για τη συγκέντρωση δυνάμεων με στόχο τη λαϊκή αντεπίθεση, που πρέπει να κατευθύνεται στην εξάλειψη των αιτιών των λαϊκών προβλημάτων, δηλαδή στην αποδέσμευση από την ΕΕ, την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, τη μονομερή διαγραφή του χρέους.
Μπορεί να αποτελέσει το εφαλτήριο, μαζί φυσικά με άλλους παράγοντες, για τη μαζική υποστήριξη του αγώνα για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, των μονοπωλίων. Οι προτάσεις τόσο των κομμάτων της συγκυβέρνησης, όσο και του διδύμου ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛ. αποτελούν παραλλαγές της ιδίας πολιτικής, στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της καπιταλιστικής οικονομίας. Συσκοτίζουν τις αιτίες της κρίσης και των μέτρων.
- Υπάρχουν όμως και προσανατολισμοί για αποχώρηση χωρών από το ευρώ, επιστροφή σε εθνικό νόμισμα. Τι εκφράζει αυτή η θέση;
- Η συγκεκριμένη θέση, που και στην Ελλάδα προβάλλεται μέσω κομμάτων, όπως το κόμμα Αλαβάνου ή το αριστερό ρεύμα του ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι ριζοσπαστική. Δεν είναι τυχαίο ότι αντίστοιχα κόμματα συγκροτούνται και σε άλλες χώρες της ΕΕ, όπως στην Ιταλία το κόμμα Γκρίλο και στη Γερμανία το «Κόμμα εναντίον του ευρώ». Αυτό επιβεβαιώνει ότι σε τμήματα του κεφαλαίου ωριμάζουν σκέψεις και προσανατολισμοί για αναμόρφωση της Ευρωζώνης, ακόμη και για αποχώρηση από αυτήν.
Ο λαός δε θα πρέπει να παγιδευτεί σε θέσεις που συσκοτίζουν τη λαϊκή πάλη, αφού δε θίγουν τη συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΕ ή άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και κυρίως δεν αγγίζουν την καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Εκεί βρίσκεται η αιτία των δεινών. Οι όποιες φυγόκεντρες τάσεις, πρέπει να αξιοποιηθούν για να δυναμώσει σε κάθε χώρα η πάλη για αποδέσμευση και διεκδίκηση της εργατικής - λαϊκής εξουσίας.
Ταυτόχρονα, το Κόμμα μας, είναι το μόνο κόμμα που μιλά σήμερα και προειδοποιεί το λαό για τους κινδύνους που ελλοχεύουν για την εμπλοκή της χώρας σε ένα γενικευμένο ιμπεριαλιστικό πόλεμο στη γειτονιά μας, αργά ή γρήγορα. Στο 19ο Συνέδριο μιλήσαμε και γι' αυτό διεξοδικά. Αλλά ίσως αυτό αποτελέσει αντικείμενο μιας άλλης πιο αναλυτικής συζήτησης, αφού φτάνουμε στο τέλος της συνέντευξης.
- Θα θέλαμε μια τοποθέτηση για τις διεθνείς προτεραιότητες του ΚΚΕ.
- Θέλω να σημειώσω κατ' αρχήν ότι στο 19ο Συνέδριο απέστειλαν χαιρετιστήρια μηνύματα 97 Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα από όλο τον κόσμο. Αυτό αναδεικνύει το κύρος του ΚΚΕ στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, την αναγνώριση της προσφοράς του, του πρωταγωνιστικού του ρόλου στην ταξική πάλη στην Ελλάδα.
Το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα παραμένει σε ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική κρίση. Γι' αυτό επιμένουμε στις διεθνείς και περιφερειακές συναντήσεις των ΚΚ, στην ανταλλαγή εμπειρίας. Επιδιώκουμε τη δημιουργία Κομμουνιστικού Πόλου στο διεθνές κίνημα.
Σε αυτήν την κατεύθυνση είναι πολύτιμη η βοήθεια της «Διεθνούς Κομμουνιστικής Επιθεώρησης», του περιοδικού στο οποίο συμμετέχουν 11 ΚΚ και συμβάλλει στη διαμόρφωση ενιαίας αντίληψης σε στρατηγικής σημασίας ζητήματα, όπως είναι η διαπάλη με τη σοσιαλδημοκρατία και τον οπορτουνισμό, το ζήτημα της συμμετοχής σε κυβερνήσεις αστικής διαχείρισης, η στάση απέναντι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, η υπεράσπιση και η εξαγωγή συμπερασμάτων από τη σοσιαλιστική οικοδόμηση στον 20ό αιώνα. Ενισχύουμε την κοινή δράση ΚΚ ενάντια στις πολιτικές του κεφαλαίου, τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, δυναμώνοντας τη διεθνιστική αλληλεγγύη.
- Τι σημαίνει «Κόμμα παντός καιρού» που ψηφίστηκε στις αποφάσεις του Συνεδρίου;
- Κόμμα ικανό να παλεύει και στις σημερινές συνθήκες, συνθήκες αντεπανάστασης, υποχώρησης, μαυρίλας, με στόχο τη συγκέντρωση δυνάμεων. Πρώτα από όλα δυνάμεων μάχιμων, από την εργατική τάξη, από τη νεολαία έστω και με μικρή εργασιακή εμπειρία σε συνθήκες κρίσης, άνεργους και υποαπασχολούμενους, αλλά και από τους αυτοαπασχολούμενους στα αστικά κέντρα που μαζικά προλεταριοποιούνται, επίσης από τους αγρότες στην ύπαιθρο, γυναίκες - που αποτελούν ισχυρή δύναμη στο λαϊκό αγώνα, μέσα από τις καθημερινές μάχες.
Κόμμα ικανό να εμπνέει αλλά και να είναι γειωμένο με τη δύσκολη κοινωνική πραγματικότητα. Κόμμα που προετοιμάζεται από τώρα και για τις μεγάλες μέρες της ανάτασης σε συνθήκες επαναστατικής κατάστασης, όταν η πορεία των εξελίξεων και της ταξικής πάλης, θα θέσουν στην ημερήσια διάταξη το ζήτημα της κατάκτησης της εξουσίας από την εργατική τάξη, με τη στήριξη ή ανοχή των άλλων σύμμαχων λαϊκών στρωμάτων, για την οριστική απαλλαγή τους από την εκμετάλλευση και την καταπίεση.
Σημαίνει Κόμμα ικανό να καθοδηγεί την εργατική τάξη και το λαό στην ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, της δικτατορίας των μονοπωλίων, να μην παγιδεύεται στις αντιθέσεις και τα ψεύτικα διλήμματα, να μην παλεύει κάτω από ξένη σημαία.
Κόμμα ικανό να απαντά στις επιθέσεις του αντιπάλου, στους πάσης φύσεως μηχανισμούς του αστικού κράτους. Να συμβάλλει σε αντίστοιχη ετοιμότητα του εργατικού κινήματος. Αλλωστε οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν ότι η αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία, έτσι όπως τη γνωρίσαμε μεταπολιτευτικά, έχει τελειώσει. Το καπιταλιστικό σύστημα και οι αστικές κυβερνήσεις επιλέγουν να χρησιμοποιούν όλο και περισσότερο το μαστίγιο που αποτυπώνεται και στο κυβερνητικό δόγμα «Νόμος και Τάξη». Απάντηση του λαού πρέπει να είναι το «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη και όχι τα κέρδη του κεφαλαιοκράτη». Αυτό ουσιαστικά σηματοδοτεί και τη νέα εποχή, μέσα από κοιλοπονήματα βεβαίως, στην οποία περνά η ανθρωπότητα.
ΠΗΓΗ: 902.gr
