Η κυβέρνηση προσπαθεί να δημιουργήσει κλίμα για να δικαιολογήσει το επικείμενο λουκέτο ή την ιδιωτικοποίηση των ΕΑΣ, της ΕΛΒΟ και της ΛΑΡΚΟ. Επικαλείται γι' αυτό τα μεγάλα χρέη τους και το κόστος που έχει για το Δημόσιο η συνέχιση της λειτουργίας τους. Για να ενεργοποιήσει τον κοινωνικό αυτοματισμό ενάντια σε όποιον αντιδρά στα σχέδια που συνδιαμορφώνει με την τρόικα, η κυβέρνηση λέει ότι δεν αντέχει ο λαός να πληρώνει για τα χρέη των κρατικών επιχειρήσεων και γι' αυτό πρέπει είτε να κλείσουν, είτε να δοθούν σε ιδιώτες. Η προπαγάνδα τους θέλει να θολώσει την ουσία, βάζοντας σε αντιπαράθεση τον «καλό» ιδιωτικό τομέα με τον κακό «κρατικό». Όμως, ο λαός είναι αυτός που πληρώνει για τα κέρδη και τη χασούρα των επιχειρήσεων και στον έναν και στον άλλον.
Μια ακόμα πλευρά: Τι είναι τα προνόμια που απολαμβάνουν σήμερα οι καπιταλιστές, οι φοροαπαλλαγές και εισφοροαπαλλαγές, προκειμένου να κάνουν επενδύσεις; Δεν είναι χρήμα του αστικού κράτους, από τον πλούτο που παρήγαγαν οι εργαζόμενοι; Ένα μέρος του κατέληξε απευθείας στα σεντούκια του καπιταλιστή και ένα άλλο γυρνάει πίσω σ' αυτόν με τη μορφή προνομίων και παροχών, με τα χρήματα που το κράτος αποσπά από τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα με τη φορολογία και άλλους τρόπους. Οι λεγόμενες κρατικές επιχειρήσεις δουλεύουν σήμερα με διαφορετικά κριτήρια απ' ό,τι οι ιδιωτικές; Όχι. Δουλεύουν με τη λογική του κέρδους. Γι' αυτό το σμπαράλιασμα των εργασιακών σχέσεων και μισθών είναι ενιαίο σε ιδιωτικό και κρατικό τομέα. Και όταν δε βγάζουν κέρδος είναι γιατί υποτάσσονται στους μεγαλοεπιχειρηματίες.
Ιδιωτικές και κρατικές επιχειρήσεις υπόκεινται στους νόμους του καπιταλισμού. Ο καπιταλισμός είναι αυτός που σε κρίση και ανάπτυξη διευρύνει τα πεδία δράσης του κεφαλαίου, με απελευθερώσεις και ιδιωτικοποιήσεις άλλοτε κρατικών επιχειρήσεων. Τίποτα διαφορετικό δε γίνεται τώρα. Ο λαός δεν πρέπει να δει τα ΕΑΣ, την ΕΛΒΟ και τη ΛΑΡΚΟ με το μάτι των καπιταλιστών και του κράτους τους. Πρέπει να τις δει από τη σκοπιά της σημασίας που έχουν αυτές οι επιχειρήσεις στην αμυντική και εξορυκτική βιομηχανία. Να δει τις δυνατότητες που έχουν να παράξουν προϊόντα για τις σύγχρονες ανάγκες του, αν γίνουν κοινωνική ιδιοκτησία, ενταγμένες σε πανεθνικό κεντρικό σχεδιασμό. Αυτό πρέπει να είναι το κριτήριο και ταυτόχρονα ο στόχος του λαϊκού κινήματος, που μπορεί να ακυρώσει την προπαγάνδα και σε μια πορεία τα σχέδια των αστών και των κομμάτων τους.