Πηγή με μετάφραση (που δίνεται παρακάτω): http://redship.wordpress.com
Τουλάχιστον από εκεί το τράβηξα εγώ!
Αppel de communistes français à la solidarité avec le Parti communiste grec (KKE)
Le Parti communiste grec (KKE) ouvre courageusement la voie
Communistes français, nous tenons à saluer le comba t des communistes grecs du KKE Déclaration,
1er juin 2012 Nous félicitons les communistes grecs du KKE pour leur progrès aux élections du 6 mai 2012, obtenu dans les conditions les plus adverses, comme nous saluons les progrès de la Jeunesse communiste grecque aux élections étudiantes. Nous les remercions pour le point d’appui et les repères qu’ils apportent à nos propres luttes et au mouvement communiste international.
Nous observons et étudions avec grand intérêt le travail résolu et rigoureux du KKE dans les entreprises et auprès de toutes les couches exploitées, notamment au sein d’un mouvement syndical dominé par les forces réformistes.
La Grèce constitue le laboratoire des politiques de super-austérité en Europe.
Main dans la main, le capitalisme grec, l’Union européenne, la BCE et le FMI ont entrepris de liquider tous les acquis du mouvement ouvrier grec, de réduire le pays au sous-développement, à une néo-colonisation. Ils entendent faire payer au peuple, au prix le plus cher, leur propre crise, la dette publique dont les capitalistes grecs et européens se sont gorgés. L’euro aujourd’hui est l’instrument de cette politique. L’expulsion de la Grèce de la zone euro le sera éventuellement demain, tant que la sauvegarde de cette monnaie de domination sera assurée en Europe de l’Ouest dans l’intérêt des grands trusts à dominante allemande.
Le KKE rejette globalement l’Union européenne. Nous nous reconnaissons dans son analyse, dans le refus de toutes les illusions sur une réorientation de ses institutions conçues dans l’intérêt exclusif du capital, de « la BCE en organisation de charité » comme le disent ironiquement nos camarades grecs. L’organisation du KKE et la perspective de lutte qu’il ouvre représentent un obstacle majeur au projet du capitalisme en Grèce, alors que le peuple est partagé entre colère et désespérance.
L’action du KKE accuse le discrédit des forces politiques conservatrice et social-démocrate qui se succèdent au pouvoir. La condamnation de l’UE du capital par le KKE rencontre l’attachement fondamental des masses à la souveraineté nationale, si chèrement acquise. Aussi les forces du capital, nationales et européennes, sont-elles amenées à recourir à tous les moyens pour sortir de l’impasse politique dans laquelle elles se trouvent en Grèce.
Elles tentent de réhabiliter les partis traditionnels. Elles ont ravivé successivement plusieurs partis de droite et d’extrême-droite nationalistes et xénophobes. Plaçant d’autres fers au feu, elles s’efforcent de développer une social-démocratie de substitution, en remplacement du PASOK disqualifié. Il s’agit d’enfermer toute la vie politique, notamment la gauche, dans le carcan européen. La promotion de la coalition hétéroclite « Syriza », comme alternative à la droite avant les élections du 17 juin, est à situer dans ce cadre.
C’est la branche grecque du Parti de la gauche européenne, le PGE, appointé par la Commission européenne. Syriza a multiplié par 4 son résultat électoral de 2009, récupérant de nombreux électeurs de la social-démocratie. La complaisance du système à l’égard de Syriza contraste avec l’énergie déployée pour diaboliser le KKE. Les ralliements d’anciens du Pasok se succèdent. L’affichage « radical » de ce « front de gauche à la grecque » est trompeur.
Sa perspective véritable s’est aussitôt révélée quand son leader médiatique Alexis Tsipras s’est tourné vers notre nouveau président Hollande pour l’aider à réformer l’UE, à sauver l’euro… Hollande qui défendait hier le Traité de Lisbonne côte-à-côte avec Sarkozy !
Les leaders de Syriza furent également d’ardents partisans de Maastricht. Tsipras dispute aujourd’hui à la droite la qualité de meilleur défenseur de l’euro et plaide pour une « renégociation » de la dette. La mise en avant de Syriza permet de canaliser la colère du peuple grec dans une logique d’acceptation de diktats européens « renégociés ». L’autre raison d’être fondamentale de Syriza est de réduire l’influence du Parti communiste grec. C’est dans ce sens qu’il lui propose une participation empoisonnée à une coalition de « gauche » pro-européenne, de gestion de la crise capitaliste.
Cette situation nous incite encore davantage, en tant que communistes français, membres et responsables d’organisations du PCF, à apporter notre soutien au KKE, parti frère au glorieux passé, notre soutien à son action, à son rejet de l’opportunisme, à son combat pour le socialisme. Nous incitons nos camarades communistes, les militants syndicalistes français à prendre connaissance des analyses et des expériences de lutte de nos camarades grecs.
Nous dénonçons les entreprises de dénigrements du KKE relayées dans notre pays par la presse et les médias au service des forces du capital et même, plusieurs fois, de façon inacceptable, par l’Humanité. A leur manière, elles témoignent de la portée internationale du combat de nos camarades grecs. La meilleure solidarité qu’il puisse exister entre nous est de combattre chacun l’ennemi commun, dans nos cadres nationaux : les capitalismes et impérialismes de nos pays respectifs, leur internationale, l’UE, le Traité de Maastricht et son application.
Illustrant la réalité militante du KKE et de son émanation syndicale le PAME, les banderoles déployées à plusieurs reprises sur l’Acropole d’Athènes constituent un appel formidable à la résistance dans tous les pays. Merci !
Premiers signataires (responsabilités dans le PCF : CD = Conseil départemental ; CN = Conseil national) ALLEG Henri (91 – Palaiseau) - AURIOL Stéphane (75 – RATP – ex. CN), BECOURT Corinne (02 – Saint-Quentin – CD/CN), BERNABE Frédéric (70 – Vesoul – CD/CN – Secr. Fédéral), BERTRAND Robert (31 – Verfeil) ; CARPENTIER Laurie (02 – Saint-Quentin) ; CAUVIN Aline (78 – Mantes) ; CHANTRELLE Jean (92 – Malakoff) ; CHANTRELLE Laurence (92 – Malakoff) ; CHATAIN Monique (83 – Carqueiranne) ; COPIN Joël (62 – Rouvroy) ; CREZEGUT Anthony (75 – Paris 15, CD) ; DANG TRAN Emmanuel (75 – Paris 15 – CD/CN), DARGHAM Pierre (92 – Vanves) ; DAVOISE Olivier (75 – RATP) ; DEBEAUVAIS Fabienne (80 – Amiens – CN) ; DELVAL Jean-Claude (78 - Mantes) ; FAINZANG Claude (75 – Paris 19 – CD/CN) ; FRICOUT Serge (24 – Jumilhac) ; GAGLIANO Michel (42 – cheminot communiste de Saint-Etienne) ; GARCIA Jacqueline (10 – Romilly) ; GARCIA José (10 – Romilly) ; GAWSEWITCH Josette (75 – Paris 15 – CD) ; HAREL Guy (37 – Montlouis) ; Armelle HERVE (78 – Mantes – secr. Section- CD) ; JALADE Eric (81 – Castres – CN), JAMELOT Joran (75 – Paris 15 – AP-HP) ; JAMMET Marc (78 – Mantes- CD ) ; JUNG Véronique (70 – Gray) ; LANDAIS Benjamin (75 – Paris 5 – CD) ; LAROSIERE Jean-François (59 – Douai – CD) ; LE ROY Olivier (31 – Toulouse – JC) ; LIEVIN Fabienne (70 – Vesoul – CD) ; LIEVIN Patrick (70 – Vesoul – CD) ; LLORENTE Marie (78 – Mantes) ; LUBRINA Antoine ( 03 – Désertines) ; MARION Fabien (13 – Aix) ; MARQUES Camille (75 – Paris 14 – CD) ; MATTA Robin (13 – Aix) ; MUZARD Patrice (70- Gray – CD) ; NEGRI Dominique (38 – Saint-Martin-d’Hères – CD/CN) ; NEGRI Jean-Louis (38 – Saint-Martin d’Hères) ; NIEL Guy (94 – Gentilly) ; ODETTI Christiane (81 - Lavaur – Secr. Section – CD) ; NEGRI Jean-Louis (38 – Gières) ; PERRIN Michel (87 – Limoges SNCF – ex-Secr. fédé) ; RALLIERES Danièle (81 – Bastides - CD) ; RALLIERES (81 – Bastides – secr. Section - CD) ; RICHARD Laurent (38 – Terres froides) ; RIO Paul (58 – Guérigny) ; ROLLO Stéphane (38 – Saint-Martin-d’Hères – JC) ; SABATTIER Henri (07 – Sud-Ardèche) ; SCHMIDT Jean-Claude (75 – Paris 15) ; TORNER Emile (75 – Paris 15 – ancien déporté-résistant) ; TOURNAY Jean-Luc (02 – Saint-Quentin – Secr. Section) ; TOURNAY Olivier (02 – Saint-Quentin – CD) ; VARENNE Georges (02 – Saint-Quentin) ; YAGHLEKDJIAN Pierre (75 – RATP) ; YATES Russell (77 – Meaux – Secr. Section) ; ZICCHINA Noël (2A – Ajaccio) AGIUS Alain (13 – Vitrolles) ; ALI Alain (02 – Saint-Quentin) ; AUTIER Jean-François (33 – ex CD PCF 33) ; BARDE René (81 – Lavaur) ; BERNARD Nicole (75 – Paris 15) ; BERNATETS Jean-Claude (02 – Chauny) ; BERNATETS Monica (02 – Chauny) ; BOUCHER Sébastien (38) ; CHAUVINEAU Jean-Marc (Etr - Ho-Chi-Minh-Ville) - CHERRUAULT Yann (75 – Paris 14) ; CREUZEVAUT Gérard (01) ; CROS Jacques (34 – Béziers) ; DANG TRAN Jacqueline (35 – Rennes) ; DEFFONTAINE Claude (75 – Paris 16 – CD) ; DIMIER Rémy (83 – Toulon) ; DURAND Raymond (81 – Lavaur) ; FERRIER Martine (69 – Lyon) ; FEVRE Thomas (42 – Saint-Etienne) ; FOURNIER Jean-Pierre (03 – Commentry) ; FRASSIN Claudine (81 – Lavaur) ; GERMAIN Roland (70) ; JEAN Robert (2B – Cap Corse – CD) ; JORQUERA Christophe (38 – Saint-Martin-d’Hères) ; JORQUERA Roger (38 – Saint-Martin-d’Hères) ; LAFLEUR Michel (81 – Lavaur) ; LAFLEUR Marie-Rose (81 – Lavaur) ; LATCHER Jean-Pierre (81 – Lavaur) ; LATREILLE Michel (75 – Paris 15) ; LE GLOHAHEC Yves (73 – Saint-Genis) ; LEMEE Raymond (22) ; MAISSE France (80 – Amiens) ; MILHAS Jacques (77 – Noisiel) ; OUKZIZ Moha (81 – Albi – CD) ; PATE Jean-Claude (50 – Valognes) ; PATTE Jean-François (62 – Arras) ; PICARRETTA Savino (38 – Echirolles) ; PLE Christian (02 – Saint-Quentin) ; PUGNALE Nelly (38 – Poisat) ; REINKINGEN Christian (33 – Sadirac) ; ROULET Régis (etr – Ho-Chi-Minh-Ville) ; TOURNAY Alain (83 – Toulon) ; TOURNAY Josette (83 – Méounes) ; TOURTEAUX Jacques (51 – Reims) ; TRANCHANT Valérie (38) ; WAGNER Ysaline (13 – Marseille) ; WEINMANN Gautier (62 – Leforest) ; YAN Joël (64 – Nay) ; BELLICHE Karima (02-Gauchy) ; BELLICHE Nora (02-Gauchy) ; BERNSSI Zahra (13 – Aix) ; BLONDEL Françoise (02-Saint-Quentin) ; BRANCOURT Jean Luc (02-Saint-Quentin) ; CARPENTIER Paulette (02-Saint-Quentin) ; CARRIER Serge (02-Harly) ; CASIER Serge (02 - Saint-Quentin - syndicaliste) ; CHOULY Stéphane (75 – RATP) ; DEGUELDAIRE Jean Michel (02-Rouvroy) ; DEGUISE Loïc (02 - Saint-Quentin) ; DENIS Guy (02-Saint-Quentin) ; MICHEL David (02-Gauchy) ; DESMIDT Jean Marie (02-Saint-Quentin) ; DUCHET Vincent (02-Grugies) ; GABERT Jean Jacques (02 - Gauchy) ; GABERT Michèle (02-Gauchy) ; GARNODIER Luc (69 – JC Rhône) ; GIMENEZ Gisèle (81 – Albi) ; GIRARD Joëlle (75 – Paris 13 – CD) ; LAVEILLE Georges (02-Saint-Quentin) ; LESUR Alexandre (02-Saint-Quentin) ; PALLIERES Augustin (75 – Paris 5 – CD) ; PECH Jérôme (13 – Pays d’Aix) ; PLE Sabrina (02-Gauchy) ; POINT Jean Pierre - (02-Gauchy) ; ROLLAND Jean-Louis (17 – La Rochelle) ; ROQUIN François (38 - Saint-Martin-d’Hères) ; RZEPKA Christian (02-Saint-Quentin) ; SAUVET Bruno (02-Saint-Quentin) ; SMAL Jocelyne (02-Saint-Quentin) ; TASSERIT Brigitte (02-Saint-Quentin) ; TENEZE Gilbert (28 – Voves) ; TOURNAY Mauricette (02-Saint-Quentin) ; VOVARD Jacques (95 – Argenteuil) ;
Η Ελλάδα έχει γίνει το εργαστήρι εφαρμογής των ευρωπαϊκών πολιτικών ακραίας λιτότητας.
Σε πλήρη συμπόρευση με τους έλληνες καπιταλιστές, η Ευρωπαϊκή Ένωση, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ επιχειρούν να ισοπεδώσουν όλες τις κατακτήσεις τού ελληνικού εργατικού κινήματος και να καταδικάσουν την χώρα στην υπανάπτυξη, οδηγώντας την έτσι σε ένα είδος νεοαποικιοκρατικού καθεστώτος.
Θέλουν να κάνουν το λαό να πληρώσει, όσο πιο σκληρά γίνεται, τη δική τους κρίση, να ξεπληρώσει το δημόσιο χρέος από το οποίο επωφελήθηκαν αποκλειστικά οι έλληνες και ευρωπαίοι καπιταλιστές.
Το ευρώ αποτελεί σήμερα το εργαλείο τής πολιτικής αυτής. Τον ίδιο ρόλο θα παίξει ενδεχομένως αύριο και η αποπομπή τής Ελλάδας από την ευρωζώνη, προκειμένου στη δυτική Ευρώπη να διασφαλιστεί, υπέρ των μεγάλων μονοπωλίων γερμανικών, κυρίως, συμφερόντων, η διάσωση τού ευρώ, ενός νομίσματος που είναι πλέον σαφές ότι λειτουργεί ως εργαλείο κυριαρχίας.
Το ΚΚΕ απορρίπτει συνολικά την Ευρωπαϊκή Ένωση. Συμφωνούμε με την ανάλυσή του, με την πλήρη απόρριψη των ψευδαισθήσεων ότι μπορεί, τάχα, να επιτευχθεί ένας αναπροσανατολισμός των εν λόγω θεσμικών οργάνων που έχουν δημιουργηθεί με σκοπό την αποκλειστική εξυπηρέτηση των συμφερόντων τού κεφαλαίου, ότι δηλ. η ΕΚΤ μπορεί να μετατραπεί σε «φιλανθρωπικό ίδρυμα», όπως επισημαίνουν ειρωνικά οι Έλληνες σύντροφοί μας.
Η οργάνωση τού ΚΚΕ και η αγωνιστική προοπτική που χαράσσει το κόμμα αποτελούν ένα σημαντικό εμπόδιο για το καπιταλιστικό σχέδιο στην Ελλάδα, τη στιγμή μάλιστα που οι αντιδράσεις τού ελληνικού λαού μοιράζονται ανάμεσα στον θυμό και την απελπισία. Μέσω τής δράσης του, το ΚΚΕ επισημαίνει την αφερεγγυότητα των συντηρητικών και σοσιαλδημοκρατικών πολιτικών δυνάμεων που εναλλάσσονται στην εξουσία. Η καταδίκη τής ΕΕ τού κεφαλαίου από το ΚΚΕ συνάδει με τη βαθιά προσήλωση των μαζών στη λαϊκή κυριαρχία, η οποία κερδήθηκε με μεγάλο τίμημα.
Ως εκ τούτου, οι δυνάμεις τού κεφαλαίου σε ευρωπαϊκό και σε εθνικό επίπεδο δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο για να εξέλθουν από το πολιτικό αδιέξοδο στο οποίο έχουν οδηγηθεί στην Ελλάδα.
Επιχειρούν να αναπαλαιώσουν τα παραδοσιακά κόμματα.
Κατάφεραν να νεκραναστήσουν, το ένα μετά το άλλο, διάφορα εθνικιστικά και ξενοφοβικά κόμματα που πρόσκεινται στη δεξιά και την άκρα δεξιά.
Φροντίζοντας να έχουν όλες τις επιλογές ανοιχτές, καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για τη διαμόρφωση ενός υποκατάστατου τής σοσιαλδημοκρατίας, προκειμένου να καλυφθεί το κενό που αφήνει πίσω του το ανυπόληπτο ΠΑΣΟΚ. Το ζητούμενο λοιπόν είναι να υπαχθεί η πολιτική ζωή σε όλο της το φάσμα — αλλά κυρίως όσον αφορά την αριστερά — στον ζυγό τής Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η προβολή τού ετερόκλιτου συνασπισμού τού ΣΥΡΙΖΑ, ως εναλλακτική επιλογή έναντι τής δεξιάς ενόψει των εκλογών τής 17ης Ιουνίου, πρέπει να τοποθετηθεί σε αυτό το πλαίσιο. Πρόκειται για το τοπικό παράρτημα τού Κόμματος τής Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ), που χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ο ΣΥΡΙΖΑ τετραπλασίασε το ποσοστό που έλαβε στις εκλογές τού 2009, προσελκύοντας ένα μεγάλο μέρος των σοσιαλδημοκρατών ψηφοφόρων. Η ανοχή τού συστήματος απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε έντονη αντίθεση με την συντονισμένη προσπάθεια δαιμονοποίησης τού ΚΚΕ. Οι μετακινήσεις πρωτοκλασάτων στελεχών τού ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ είναι το λογικό επακόλουθο τής τακτικής αυτής.
Ο πραγματικός προσανατολισμός που εκφράζει αυτό το «ριζοσπαστικό», όπως ψευδεπίγραφα αποκαλείται, «μέτωπο τής αριστεράς α λα ελληνικά» αποκαλύφθηκε όταν ο φωτογενής ηγέτης[*] του, ο Αλέξης Τσίπρας, απευθύνθηκε στον νέο μας πρόεδρο, τον Ολάντ, δηλώντας έτοιμος να παράσχει τη συνδρομή του για τη μεταρρύθμιση τής ΕΕ, τη διάσωση τού ευρώ, και πάει λέγοντας. Σε ποιον; Στον Ολάντ, που πριν από λίγο καιρό εξέφραζε την υποστήριξη του για τη Συνθήκη τής Λισαβόνας σε πλήρη συμπόρευση με τον Σαρκοζί! Ας σημειωθεί επίσης ότι τα ηγετικά στελέχη τού ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένθερμοι υποστηρικτές τού Μάαστριχτ. Ο Τσίπρας διαγκωνίζεται με την δεξιά για το ποιος θα υπερασπιστεί καλύτερα το ευρώ, προτείνοντας συγχρόνως τη λύση τής «αναδιαπραγμάτευσης» τού χρέους. Η προβολή τού ΣΥΡΙΖΑ λειτουργεί ως βαλβίδα εκτόνωσης τής αγανάκτησης τού ελληνικού λαού προς την κατεύθυνση συμμόρφωσης προς τις ευρωπαϊκές επιταγές, αφού αυτές θα έχουν πρώτα τεθεί σε μια υποτιθέμενη διαδικασία «αναδιαπραγμάτευσης».
Ένας άλλος βασικός λόγος ύπαρξης τού ΣΥΡΙΖΑ είναι η αποδυνάμωση τής επιρροής τού Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. Υπ’ αυτή την έννοια ερμηνεύεται και η υστερόβουλη πρόταση εκ μέρους τού ΣΥΡΙΖΑ για συμμετοχή τού ΚΚΕ σε «αριστερή» φιλοευρωπαϊκή κυβέρνηση συνεργασίας για τη διαχείριση τής καπιταλιστικής κρίσης.
Η κατάσταση αυτή, όπως έχει διαμορφωθεί, αποτελεί ένα ακόμα λόγο για να να εκφράσουμε, ως Γάλλοι κομμουνιστές, ως μέλη και στελέχη των οργανώσεων τού ΚΚΓ, την υποστήριξή μας στο ΚΚΕ, με το οποίο, άλλωστε, μοιραζόμαστε ένα φωτεινό παρελθόν, επιδοκιμάζοντας τη δράση του, τη σθεναρή του στάση απόρριψης τού οπορτουνισμού και την πάλη του για τον σοσιαλισμό.
Προτρέπουμε τους Γάλλους κομμουνιστές συντρόφους και τους αγωνιστές-συνδικαλιστές να ενημερωθούν για τις αναλύσεις και τις αγωνιστικές εμπειρίες των Ελλήνων συντρόφων μας. Καταγγέλλουμε τις εκστρατείες δυσφήμισης τού ΚΚΕ όχι μόνο μέσω των γαλλικών εφημερίδων και των άλλων μέσων μαζικής ενημέρωσης που βρίσκονται στην υπηρεσία των δυνάμεων τού κεφαλαίων αλλά ακόμα πολλές φορές και μέσα από τις στήλες τής ίδιας τής Ουμανιτέ, πράγμα απαράδεκτο. Με τον τρόπο τους, οι πρακτικές αυτές αποτελούν απόδειξη τής διεθνούς σημασίας τής πάλης που διεξάγουν οι Έλληνες σύντροφοι.
Η καλύτερη μορφή αλληλεγγύης που μπορεί να μας ενώσει είναι ο αγώνας όλων μας εναντίον τού κοινού εχθρού στο εθνικό μας πεδίο πάλης: εναντίον των εθνικών καπιταλισμών και ιμπεριαλισμών των χωρών στις οποίες ο καθένας μας ζει, και εναντίον τής αντίστοιχης Διεθνούς, τής ΕΕ, τής συνθήκης τού Μάαστριχτ και τής εφαρμογής της.
Χαρακτηριστική απεικόνιση τής αγωνιστικής πραγματικότητας τού ΚΚΕ και τού ΠΑΜΕ, τής συνδικαλιστικής έκφρασης τού κόμματος, τα πανώ που ξεδιπλώθηκαν πολλές φορές στην Ακρόπολη των Αθηνών αποτελούν ένα ισχυρότατο κάλεσμα αντίστασης σε όλες τις χώρες. Σας ευχαριστούμε!
[*] leader médiatique: έχει και την έννοια τού αχυράνθρωπου.
Τουλάχιστον από εκεί το τράβηξα εγώ!
Αppel de communistes français à la solidarité avec le Parti communiste grec (KKE)Le Parti communiste grec (KKE) ouvre courageusement la voie
Communistes français, nous tenons à saluer le comba t des communistes grecs du KKE Déclaration,
1er juin 2012 Nous félicitons les communistes grecs du KKE pour leur progrès aux élections du 6 mai 2012, obtenu dans les conditions les plus adverses, comme nous saluons les progrès de la Jeunesse communiste grecque aux élections étudiantes. Nous les remercions pour le point d’appui et les repères qu’ils apportent à nos propres luttes et au mouvement communiste international.
Nous observons et étudions avec grand intérêt le travail résolu et rigoureux du KKE dans les entreprises et auprès de toutes les couches exploitées, notamment au sein d’un mouvement syndical dominé par les forces réformistes.
La Grèce constitue le laboratoire des politiques de super-austérité en Europe.
Main dans la main, le capitalisme grec, l’Union européenne, la BCE et le FMI ont entrepris de liquider tous les acquis du mouvement ouvrier grec, de réduire le pays au sous-développement, à une néo-colonisation. Ils entendent faire payer au peuple, au prix le plus cher, leur propre crise, la dette publique dont les capitalistes grecs et européens se sont gorgés. L’euro aujourd’hui est l’instrument de cette politique. L’expulsion de la Grèce de la zone euro le sera éventuellement demain, tant que la sauvegarde de cette monnaie de domination sera assurée en Europe de l’Ouest dans l’intérêt des grands trusts à dominante allemande.
Le KKE rejette globalement l’Union européenne. Nous nous reconnaissons dans son analyse, dans le refus de toutes les illusions sur une réorientation de ses institutions conçues dans l’intérêt exclusif du capital, de « la BCE en organisation de charité » comme le disent ironiquement nos camarades grecs. L’organisation du KKE et la perspective de lutte qu’il ouvre représentent un obstacle majeur au projet du capitalisme en Grèce, alors que le peuple est partagé entre colère et désespérance.
L’action du KKE accuse le discrédit des forces politiques conservatrice et social-démocrate qui se succèdent au pouvoir. La condamnation de l’UE du capital par le KKE rencontre l’attachement fondamental des masses à la souveraineté nationale, si chèrement acquise. Aussi les forces du capital, nationales et européennes, sont-elles amenées à recourir à tous les moyens pour sortir de l’impasse politique dans laquelle elles se trouvent en Grèce.
Elles tentent de réhabiliter les partis traditionnels. Elles ont ravivé successivement plusieurs partis de droite et d’extrême-droite nationalistes et xénophobes. Plaçant d’autres fers au feu, elles s’efforcent de développer une social-démocratie de substitution, en remplacement du PASOK disqualifié. Il s’agit d’enfermer toute la vie politique, notamment la gauche, dans le carcan européen. La promotion de la coalition hétéroclite « Syriza », comme alternative à la droite avant les élections du 17 juin, est à situer dans ce cadre.
C’est la branche grecque du Parti de la gauche européenne, le PGE, appointé par la Commission européenne. Syriza a multiplié par 4 son résultat électoral de 2009, récupérant de nombreux électeurs de la social-démocratie. La complaisance du système à l’égard de Syriza contraste avec l’énergie déployée pour diaboliser le KKE. Les ralliements d’anciens du Pasok se succèdent. L’affichage « radical » de ce « front de gauche à la grecque » est trompeur.
Sa perspective véritable s’est aussitôt révélée quand son leader médiatique Alexis Tsipras s’est tourné vers notre nouveau président Hollande pour l’aider à réformer l’UE, à sauver l’euro… Hollande qui défendait hier le Traité de Lisbonne côte-à-côte avec Sarkozy !
Les leaders de Syriza furent également d’ardents partisans de Maastricht. Tsipras dispute aujourd’hui à la droite la qualité de meilleur défenseur de l’euro et plaide pour une « renégociation » de la dette. La mise en avant de Syriza permet de canaliser la colère du peuple grec dans une logique d’acceptation de diktats européens « renégociés ». L’autre raison d’être fondamentale de Syriza est de réduire l’influence du Parti communiste grec. C’est dans ce sens qu’il lui propose une participation empoisonnée à une coalition de « gauche » pro-européenne, de gestion de la crise capitaliste.
Cette situation nous incite encore davantage, en tant que communistes français, membres et responsables d’organisations du PCF, à apporter notre soutien au KKE, parti frère au glorieux passé, notre soutien à son action, à son rejet de l’opportunisme, à son combat pour le socialisme. Nous incitons nos camarades communistes, les militants syndicalistes français à prendre connaissance des analyses et des expériences de lutte de nos camarades grecs.
Nous dénonçons les entreprises de dénigrements du KKE relayées dans notre pays par la presse et les médias au service des forces du capital et même, plusieurs fois, de façon inacceptable, par l’Humanité. A leur manière, elles témoignent de la portée internationale du combat de nos camarades grecs. La meilleure solidarité qu’il puisse exister entre nous est de combattre chacun l’ennemi commun, dans nos cadres nationaux : les capitalismes et impérialismes de nos pays respectifs, leur internationale, l’UE, le Traité de Maastricht et son application.
Illustrant la réalité militante du KKE et de son émanation syndicale le PAME, les banderoles déployées à plusieurs reprises sur l’Acropole d’Athènes constituent un appel formidable à la résistance dans tous les pays. Merci !
Premiers signataires (responsabilités dans le PCF : CD = Conseil départemental ; CN = Conseil national) ALLEG Henri (91 – Palaiseau) - AURIOL Stéphane (75 – RATP – ex. CN), BECOURT Corinne (02 – Saint-Quentin – CD/CN), BERNABE Frédéric (70 – Vesoul – CD/CN – Secr. Fédéral), BERTRAND Robert (31 – Verfeil) ; CARPENTIER Laurie (02 – Saint-Quentin) ; CAUVIN Aline (78 – Mantes) ; CHANTRELLE Jean (92 – Malakoff) ; CHANTRELLE Laurence (92 – Malakoff) ; CHATAIN Monique (83 – Carqueiranne) ; COPIN Joël (62 – Rouvroy) ; CREZEGUT Anthony (75 – Paris 15, CD) ; DANG TRAN Emmanuel (75 – Paris 15 – CD/CN), DARGHAM Pierre (92 – Vanves) ; DAVOISE Olivier (75 – RATP) ; DEBEAUVAIS Fabienne (80 – Amiens – CN) ; DELVAL Jean-Claude (78 - Mantes) ; FAINZANG Claude (75 – Paris 19 – CD/CN) ; FRICOUT Serge (24 – Jumilhac) ; GAGLIANO Michel (42 – cheminot communiste de Saint-Etienne) ; GARCIA Jacqueline (10 – Romilly) ; GARCIA José (10 – Romilly) ; GAWSEWITCH Josette (75 – Paris 15 – CD) ; HAREL Guy (37 – Montlouis) ; Armelle HERVE (78 – Mantes – secr. Section- CD) ; JALADE Eric (81 – Castres – CN), JAMELOT Joran (75 – Paris 15 – AP-HP) ; JAMMET Marc (78 – Mantes- CD ) ; JUNG Véronique (70 – Gray) ; LANDAIS Benjamin (75 – Paris 5 – CD) ; LAROSIERE Jean-François (59 – Douai – CD) ; LE ROY Olivier (31 – Toulouse – JC) ; LIEVIN Fabienne (70 – Vesoul – CD) ; LIEVIN Patrick (70 – Vesoul – CD) ; LLORENTE Marie (78 – Mantes) ; LUBRINA Antoine ( 03 – Désertines) ; MARION Fabien (13 – Aix) ; MARQUES Camille (75 – Paris 14 – CD) ; MATTA Robin (13 – Aix) ; MUZARD Patrice (70- Gray – CD) ; NEGRI Dominique (38 – Saint-Martin-d’Hères – CD/CN) ; NEGRI Jean-Louis (38 – Saint-Martin d’Hères) ; NIEL Guy (94 – Gentilly) ; ODETTI Christiane (81 - Lavaur – Secr. Section – CD) ; NEGRI Jean-Louis (38 – Gières) ; PERRIN Michel (87 – Limoges SNCF – ex-Secr. fédé) ; RALLIERES Danièle (81 – Bastides - CD) ; RALLIERES (81 – Bastides – secr. Section - CD) ; RICHARD Laurent (38 – Terres froides) ; RIO Paul (58 – Guérigny) ; ROLLO Stéphane (38 – Saint-Martin-d’Hères – JC) ; SABATTIER Henri (07 – Sud-Ardèche) ; SCHMIDT Jean-Claude (75 – Paris 15) ; TORNER Emile (75 – Paris 15 – ancien déporté-résistant) ; TOURNAY Jean-Luc (02 – Saint-Quentin – Secr. Section) ; TOURNAY Olivier (02 – Saint-Quentin – CD) ; VARENNE Georges (02 – Saint-Quentin) ; YAGHLEKDJIAN Pierre (75 – RATP) ; YATES Russell (77 – Meaux – Secr. Section) ; ZICCHINA Noël (2A – Ajaccio) AGIUS Alain (13 – Vitrolles) ; ALI Alain (02 – Saint-Quentin) ; AUTIER Jean-François (33 – ex CD PCF 33) ; BARDE René (81 – Lavaur) ; BERNARD Nicole (75 – Paris 15) ; BERNATETS Jean-Claude (02 – Chauny) ; BERNATETS Monica (02 – Chauny) ; BOUCHER Sébastien (38) ; CHAUVINEAU Jean-Marc (Etr - Ho-Chi-Minh-Ville) - CHERRUAULT Yann (75 – Paris 14) ; CREUZEVAUT Gérard (01) ; CROS Jacques (34 – Béziers) ; DANG TRAN Jacqueline (35 – Rennes) ; DEFFONTAINE Claude (75 – Paris 16 – CD) ; DIMIER Rémy (83 – Toulon) ; DURAND Raymond (81 – Lavaur) ; FERRIER Martine (69 – Lyon) ; FEVRE Thomas (42 – Saint-Etienne) ; FOURNIER Jean-Pierre (03 – Commentry) ; FRASSIN Claudine (81 – Lavaur) ; GERMAIN Roland (70) ; JEAN Robert (2B – Cap Corse – CD) ; JORQUERA Christophe (38 – Saint-Martin-d’Hères) ; JORQUERA Roger (38 – Saint-Martin-d’Hères) ; LAFLEUR Michel (81 – Lavaur) ; LAFLEUR Marie-Rose (81 – Lavaur) ; LATCHER Jean-Pierre (81 – Lavaur) ; LATREILLE Michel (75 – Paris 15) ; LE GLOHAHEC Yves (73 – Saint-Genis) ; LEMEE Raymond (22) ; MAISSE France (80 – Amiens) ; MILHAS Jacques (77 – Noisiel) ; OUKZIZ Moha (81 – Albi – CD) ; PATE Jean-Claude (50 – Valognes) ; PATTE Jean-François (62 – Arras) ; PICARRETTA Savino (38 – Echirolles) ; PLE Christian (02 – Saint-Quentin) ; PUGNALE Nelly (38 – Poisat) ; REINKINGEN Christian (33 – Sadirac) ; ROULET Régis (etr – Ho-Chi-Minh-Ville) ; TOURNAY Alain (83 – Toulon) ; TOURNAY Josette (83 – Méounes) ; TOURTEAUX Jacques (51 – Reims) ; TRANCHANT Valérie (38) ; WAGNER Ysaline (13 – Marseille) ; WEINMANN Gautier (62 – Leforest) ; YAN Joël (64 – Nay) ; BELLICHE Karima (02-Gauchy) ; BELLICHE Nora (02-Gauchy) ; BERNSSI Zahra (13 – Aix) ; BLONDEL Françoise (02-Saint-Quentin) ; BRANCOURT Jean Luc (02-Saint-Quentin) ; CARPENTIER Paulette (02-Saint-Quentin) ; CARRIER Serge (02-Harly) ; CASIER Serge (02 - Saint-Quentin - syndicaliste) ; CHOULY Stéphane (75 – RATP) ; DEGUELDAIRE Jean Michel (02-Rouvroy) ; DEGUISE Loïc (02 - Saint-Quentin) ; DENIS Guy (02-Saint-Quentin) ; MICHEL David (02-Gauchy) ; DESMIDT Jean Marie (02-Saint-Quentin) ; DUCHET Vincent (02-Grugies) ; GABERT Jean Jacques (02 - Gauchy) ; GABERT Michèle (02-Gauchy) ; GARNODIER Luc (69 – JC Rhône) ; GIMENEZ Gisèle (81 – Albi) ; GIRARD Joëlle (75 – Paris 13 – CD) ; LAVEILLE Georges (02-Saint-Quentin) ; LESUR Alexandre (02-Saint-Quentin) ; PALLIERES Augustin (75 – Paris 5 – CD) ; PECH Jérôme (13 – Pays d’Aix) ; PLE Sabrina (02-Gauchy) ; POINT Jean Pierre - (02-Gauchy) ; ROLLAND Jean-Louis (17 – La Rochelle) ; ROQUIN François (38 - Saint-Martin-d’Hères) ; RZEPKA Christian (02-Saint-Quentin) ; SAUVET Bruno (02-Saint-Quentin) ; SMAL Jocelyne (02-Saint-Quentin) ; TASSERIT Brigitte (02-Saint-Quentin) ; TENEZE Gilbert (28 – Voves) ; TOURNAY Mauricette (02-Saint-Quentin) ; VOVARD Jacques (95 – Argenteuil) ;
Συγχαίρουμε τους Έλληνες κομμουνιστές τού ΚΚΕ για την πρόοδο που σημείωσαν, κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες, στις εκλογές τής 6ης Μαΐου 2012, όπως επίσης και την Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας για το θετικό αποτέλεσμα στις φοιτητικές εκλογές. Αναγνωρίζουμε την προσφορά και τον ρόλο τους ως κινητήριου μοχλού και ως σημείου αναφοράς για τους δικούς μας αγώνες και για το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα. Παρατηρούμε και μελετούμε με μεγάλο ενδιαφέρον το αποφασιστικό και δύσκολο έργο που επιτελεί το ΚΚΕ στους χώρους εργασίας, δίπλα στο πλευρό όλων των εκμεταλλευομένων στρωμάτων και κυρίως στα πλαίσια ενός συνδικαλιστικού κινήματος, όπου κυριαρχούν οι δυνάμεις τού ρεφορμισμού.
Η Ελλάδα έχει γίνει το εργαστήρι εφαρμογής των ευρωπαϊκών πολιτικών ακραίας λιτότητας.
Σε πλήρη συμπόρευση με τους έλληνες καπιταλιστές, η Ευρωπαϊκή Ένωση, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ επιχειρούν να ισοπεδώσουν όλες τις κατακτήσεις τού ελληνικού εργατικού κινήματος και να καταδικάσουν την χώρα στην υπανάπτυξη, οδηγώντας την έτσι σε ένα είδος νεοαποικιοκρατικού καθεστώτος.
Θέλουν να κάνουν το λαό να πληρώσει, όσο πιο σκληρά γίνεται, τη δική τους κρίση, να ξεπληρώσει το δημόσιο χρέος από το οποίο επωφελήθηκαν αποκλειστικά οι έλληνες και ευρωπαίοι καπιταλιστές.
Το ευρώ αποτελεί σήμερα το εργαλείο τής πολιτικής αυτής. Τον ίδιο ρόλο θα παίξει ενδεχομένως αύριο και η αποπομπή τής Ελλάδας από την ευρωζώνη, προκειμένου στη δυτική Ευρώπη να διασφαλιστεί, υπέρ των μεγάλων μονοπωλίων γερμανικών, κυρίως, συμφερόντων, η διάσωση τού ευρώ, ενός νομίσματος που είναι πλέον σαφές ότι λειτουργεί ως εργαλείο κυριαρχίας.
Το ΚΚΕ απορρίπτει συνολικά την Ευρωπαϊκή Ένωση. Συμφωνούμε με την ανάλυσή του, με την πλήρη απόρριψη των ψευδαισθήσεων ότι μπορεί, τάχα, να επιτευχθεί ένας αναπροσανατολισμός των εν λόγω θεσμικών οργάνων που έχουν δημιουργηθεί με σκοπό την αποκλειστική εξυπηρέτηση των συμφερόντων τού κεφαλαίου, ότι δηλ. η ΕΚΤ μπορεί να μετατραπεί σε «φιλανθρωπικό ίδρυμα», όπως επισημαίνουν ειρωνικά οι Έλληνες σύντροφοί μας.
Η οργάνωση τού ΚΚΕ και η αγωνιστική προοπτική που χαράσσει το κόμμα αποτελούν ένα σημαντικό εμπόδιο για το καπιταλιστικό σχέδιο στην Ελλάδα, τη στιγμή μάλιστα που οι αντιδράσεις τού ελληνικού λαού μοιράζονται ανάμεσα στον θυμό και την απελπισία. Μέσω τής δράσης του, το ΚΚΕ επισημαίνει την αφερεγγυότητα των συντηρητικών και σοσιαλδημοκρατικών πολιτικών δυνάμεων που εναλλάσσονται στην εξουσία. Η καταδίκη τής ΕΕ τού κεφαλαίου από το ΚΚΕ συνάδει με τη βαθιά προσήλωση των μαζών στη λαϊκή κυριαρχία, η οποία κερδήθηκε με μεγάλο τίμημα.
Ως εκ τούτου, οι δυνάμεις τού κεφαλαίου σε ευρωπαϊκό και σε εθνικό επίπεδο δεν διστάζουν να χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο για να εξέλθουν από το πολιτικό αδιέξοδο στο οποίο έχουν οδηγηθεί στην Ελλάδα.
Επιχειρούν να αναπαλαιώσουν τα παραδοσιακά κόμματα.
Κατάφεραν να νεκραναστήσουν, το ένα μετά το άλλο, διάφορα εθνικιστικά και ξενοφοβικά κόμματα που πρόσκεινται στη δεξιά και την άκρα δεξιά.
Φροντίζοντας να έχουν όλες τις επιλογές ανοιχτές, καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για τη διαμόρφωση ενός υποκατάστατου τής σοσιαλδημοκρατίας, προκειμένου να καλυφθεί το κενό που αφήνει πίσω του το ανυπόληπτο ΠΑΣΟΚ. Το ζητούμενο λοιπόν είναι να υπαχθεί η πολιτική ζωή σε όλο της το φάσμα — αλλά κυρίως όσον αφορά την αριστερά — στον ζυγό τής Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η προβολή τού ετερόκλιτου συνασπισμού τού ΣΥΡΙΖΑ, ως εναλλακτική επιλογή έναντι τής δεξιάς ενόψει των εκλογών τής 17ης Ιουνίου, πρέπει να τοποθετηθεί σε αυτό το πλαίσιο. Πρόκειται για το τοπικό παράρτημα τού Κόμματος τής Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ), που χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ο ΣΥΡΙΖΑ τετραπλασίασε το ποσοστό που έλαβε στις εκλογές τού 2009, προσελκύοντας ένα μεγάλο μέρος των σοσιαλδημοκρατών ψηφοφόρων. Η ανοχή τού συστήματος απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε έντονη αντίθεση με την συντονισμένη προσπάθεια δαιμονοποίησης τού ΚΚΕ. Οι μετακινήσεις πρωτοκλασάτων στελεχών τού ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ είναι το λογικό επακόλουθο τής τακτικής αυτής.
Ο πραγματικός προσανατολισμός που εκφράζει αυτό το «ριζοσπαστικό», όπως ψευδεπίγραφα αποκαλείται, «μέτωπο τής αριστεράς α λα ελληνικά» αποκαλύφθηκε όταν ο φωτογενής ηγέτης[*] του, ο Αλέξης Τσίπρας, απευθύνθηκε στον νέο μας πρόεδρο, τον Ολάντ, δηλώντας έτοιμος να παράσχει τη συνδρομή του για τη μεταρρύθμιση τής ΕΕ, τη διάσωση τού ευρώ, και πάει λέγοντας. Σε ποιον; Στον Ολάντ, που πριν από λίγο καιρό εξέφραζε την υποστήριξη του για τη Συνθήκη τής Λισαβόνας σε πλήρη συμπόρευση με τον Σαρκοζί! Ας σημειωθεί επίσης ότι τα ηγετικά στελέχη τού ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένθερμοι υποστηρικτές τού Μάαστριχτ. Ο Τσίπρας διαγκωνίζεται με την δεξιά για το ποιος θα υπερασπιστεί καλύτερα το ευρώ, προτείνοντας συγχρόνως τη λύση τής «αναδιαπραγμάτευσης» τού χρέους. Η προβολή τού ΣΥΡΙΖΑ λειτουργεί ως βαλβίδα εκτόνωσης τής αγανάκτησης τού ελληνικού λαού προς την κατεύθυνση συμμόρφωσης προς τις ευρωπαϊκές επιταγές, αφού αυτές θα έχουν πρώτα τεθεί σε μια υποτιθέμενη διαδικασία «αναδιαπραγμάτευσης».
Ένας άλλος βασικός λόγος ύπαρξης τού ΣΥΡΙΖΑ είναι η αποδυνάμωση τής επιρροής τού Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. Υπ’ αυτή την έννοια ερμηνεύεται και η υστερόβουλη πρόταση εκ μέρους τού ΣΥΡΙΖΑ για συμμετοχή τού ΚΚΕ σε «αριστερή» φιλοευρωπαϊκή κυβέρνηση συνεργασίας για τη διαχείριση τής καπιταλιστικής κρίσης.
Η κατάσταση αυτή, όπως έχει διαμορφωθεί, αποτελεί ένα ακόμα λόγο για να να εκφράσουμε, ως Γάλλοι κομμουνιστές, ως μέλη και στελέχη των οργανώσεων τού ΚΚΓ, την υποστήριξή μας στο ΚΚΕ, με το οποίο, άλλωστε, μοιραζόμαστε ένα φωτεινό παρελθόν, επιδοκιμάζοντας τη δράση του, τη σθεναρή του στάση απόρριψης τού οπορτουνισμού και την πάλη του για τον σοσιαλισμό.
Προτρέπουμε τους Γάλλους κομμουνιστές συντρόφους και τους αγωνιστές-συνδικαλιστές να ενημερωθούν για τις αναλύσεις και τις αγωνιστικές εμπειρίες των Ελλήνων συντρόφων μας. Καταγγέλλουμε τις εκστρατείες δυσφήμισης τού ΚΚΕ όχι μόνο μέσω των γαλλικών εφημερίδων και των άλλων μέσων μαζικής ενημέρωσης που βρίσκονται στην υπηρεσία των δυνάμεων τού κεφαλαίων αλλά ακόμα πολλές φορές και μέσα από τις στήλες τής ίδιας τής Ουμανιτέ, πράγμα απαράδεκτο. Με τον τρόπο τους, οι πρακτικές αυτές αποτελούν απόδειξη τής διεθνούς σημασίας τής πάλης που διεξάγουν οι Έλληνες σύντροφοι.
Η καλύτερη μορφή αλληλεγγύης που μπορεί να μας ενώσει είναι ο αγώνας όλων μας εναντίον τού κοινού εχθρού στο εθνικό μας πεδίο πάλης: εναντίον των εθνικών καπιταλισμών και ιμπεριαλισμών των χωρών στις οποίες ο καθένας μας ζει, και εναντίον τής αντίστοιχης Διεθνούς, τής ΕΕ, τής συνθήκης τού Μάαστριχτ και τής εφαρμογής της.
Χαρακτηριστική απεικόνιση τής αγωνιστικής πραγματικότητας τού ΚΚΕ και τού ΠΑΜΕ, τής συνδικαλιστικής έκφρασης τού κόμματος, τα πανώ που ξεδιπλώθηκαν πολλές φορές στην Ακρόπολη των Αθηνών αποτελούν ένα ισχυρότατο κάλεσμα αντίστασης σε όλες τις χώρες. Σας ευχαριστούμε!
[*] leader médiatique: έχει και την έννοια τού αχυράνθρωπου.
