Από πρώτη ματιά φαίνονται αντιφατικά τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων, σύμφωνα με τα οποία το 72% των ερωτηθέντων διαφωνεί με τα μέτρα, την ίδια στιγμή όμως το 74% τάσσεται υπέρ της παραμονής στο ευρώ, αλλά στην πραγματικότητα επιβεβαιώνουν το δρόμο που πρέπει να διανυθεί για τη χειραφέτηση του λαού από τα κυρίαρχα ιδεολογήματα της πλουτοκρατίας.
Χρειάζεται να γίνουν πολλά ακόμα για να απαλλαγεί από επικίνδυνες αυταπάτες, που καλλιεργούνται συστηματικά ιδιαίτερα από τους δήθεν αντιμνημονιακούς, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, ότι τάχα μπορεί να υπάρξει μια φιλολαϊκή διαχείριση ή, πολύ περισσότερο, φιλολαϊκή διέξοδος εντός των τειχών της ΕΕ και με το κεφάλαιο στην οικονομία, δηλαδή κάτω από καθεστώς πολιτικής και οικονομικής κυριαρχίας των μονοπωλίων. Οσο ο λαός δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι ο μονόδρομος της ΕΕ είναι ασυμβίβαστος με τη δική του ευημερία, τόσο πιο εύκολα θα σκύβει το κεφάλι, θα δέχεται μοιρολατρικά τη σφαγή των δικαιωμάτων του και θα συμβιβάζεται με την κατάσταση απόλυτης φτώχειας και εξαθλίωσης όπου τον οδηγούν με βίαιο και βάρβαρο τρόπο. Η απαλλαγή, λοιπόν, από τα κυρίαρχα ιδεολογήματα είναι προϋπόθεση για να μπορέσει ο λαός να διακρίνει ότι υπάρχει ρεαλιστική εναλλακτική λύση στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, ότι υπάρχει, δηλαδή, άλλος δρόμος ανάπτυξης και οργάνωσης της οικονομίας, με γνώμονα τις σύγχρονες ανάγκες του λαού. Ο δρόμος αυτός, όμως, περνάει αναγκαστικά από την αποδέσμευση από την ΕΕ, τη μονομερή διαγραφή του χρέους και την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων από μια λαϊκή εξουσία. Αλλη φιλολαϊκή διέξοδος από την καπιταλιστική κρίση δεν υπάρχει.
