Από μέρους του ΑΚΕΛ, του Κόμματος της Εργατικής Τάξης και όλου του Εργαζόμενου Λαού της Κύπρου, απευθύνουμε θερμό συντροφικό χαιρετισμό στο 19ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ελλάδας και ευχόμαστε κάθε επιτυχία στις εργασίες του Συνεδρίου σας.
Ανάμεσα στο ΑΚΕΛ και το ΚΚΕ υπάρχουν αδελφικοί δεσμοί σχεδόν 90 χρόνων. Δεσμοί που δημιουργήθηκαν από τη γέννηση του κομμουνιστικού κινήματος της Κύπρου και σφυρηλατήθηκαν μέσα στο καμίνι της ταξικής πάλης του 20ού αιώνα μέχρι σήμερα. Το ΚΚΕ είχε, έχει και θα έχει πάντα μια ξεχωριστή θέση στις συνειδήσεις των κομμουνιστών της Κύπρου. Η ένδοξη ιστορία του, η πρωτοπόρα δράση και οι θέσεις του ΚΚΕ αποτελούν πάντα σημείο αναφοράς για το ΑΚΕΛ και τα μέλη του. Θεωρούμε επίσης ότι η μελέτη και τα συμπεράσματα που εξήγαγε το Κόμμα σας τα τελευταία χρόνια γύρω από τις αιτίες και τις συνθήκες της ανατροπής του σοσιαλισμού στην Ανατολική Ευρώπη τον 20ό αιώνα αποτελούν μια πολύτιμη θεωρητική συμβολή στο οπλοστάσιο του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος.
Παράλληλα, εκτιμούμε αμέριστα τη συνεπή - και από θέσεις αρχών - αλληλεγγύη του ΚΚΕ στην αντιιμπεριαλιστική - αντικατοχική πάλη του κυπριακού λαού για μια ανεξάρτητη, ελεύθερη, ενωμένη και αποστρατιωτικοποιημένη Κύπρο για Ελληνοκυπρίους και Τουρκοκυπρίους. Για την απελευθέρωση της Κύπρου από την ξένη κατοχή, τον εποικισμό, τις εγγυήτριες δυνάμεις και τις ξένες βάσεις. Για την επανένωση της Κύπρου μέσα από τη μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας σε διζωνική - δικοινοτική ομοσπονδία με μία κυριαρχία, μία ιθαγένεια, μία διεθνή προσωπικότητα και με πολιτική ισότητα των δύο κοινοτήτων όπως αυτή καθορίζεται από τα Ψηφίσματα του ΟΗΕ.
Το ΑΚΕΛ συμμερίζεται τις εκτιμήσεις και τις ανησυχίες του ΚΚΕ σχετικά τις εξελίξεις στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και τους κινδύνους που εγκυμονεί η όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, στο ενεργειακό και το γεωπολιτικό πεδίο. Η πατρίδα μας βρίσκεται στο επίκεντρο αυτών των ανταγωνισμών με όσους κινδύνους και απειλές για το λαό μας σημαίνει αυτό.
Αγαπητοί σύντροφοι,
Τον τελευταίο μήνα, η Κύπρος βρίσκεται στο επίκεντρο των διεθνών εξελίξεων. Η απαίτηση από πλευράς ΕΕ - ΔΝΤ και τελικά η επιβολή «κουρέματος» στις τραπεζικές καταθέσεις σήμαινε ότι η ανακεφαλαιοποίηση των δύο κυπριακών τραπεζών θα προερχόταν με απευθείας αφαίμαξη των λαϊκών αποταμιεύσεων και με χτύπημα σε ξένα κεφάλαια (κυρίως ρωσικά) ανταγωνιστικά προς τις οικονομίες της Ευρωζώνης. Για αυτό πέραν από την αντίδραση του εργαζόμενου λαού υπήρξε και αντίδραση από μερίδα της κυπριακής αστικής τάξης που φοβήθηκε την κατάρρευση του τραπεζικού τομέα και τη φυγή των ρωσικών κεφαλαίων. Το αρχικό «όχι» της κυπριακής βουλής προσέκρουσε στους απροκάλυπτους εκβιασμούς των ΕΕ-ΔΝΤ για ακαριαίο αφανισμό των κυπριακών τραπεζών καθώς και στη συνειδητή στρατηγική επιλογή της κυβέρνησης Αναστασιάδη να κρατήσει την Κύπρο στα πλαίσια που διαμόρφωσαν ΕΕ- ΔΝΤ μέσα από την τρόικα. Οι αποφάσεις που ακολούθησαν για την «αναδιάρθρωση των κυπριακών τραπεζών» παρότι διαφημίστηκαν ως «επιτυχία που σώζει την Κύπρο και τις τράπεζές της από την άτακτη χρεοκοπία» - στην πραγματικότητα σημαίνουν απίστευτες θυσίες για το λαό μας, ανεργία, ύφεση, ασφυκτική λιτότητα, ιδιωτικοποιήσεις των τριών βασικών ημικρατικών οργανισμών (λιμάνια, ηλεκτρισμός, τηλεπικοινωνίες), πλήγμα στα ταμεία προνοίας και μαζικό κλείσιμο μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Είναι δε μάλιστα φανερό ότι τα αντιλαϊκά μέτρα θα έχουν συνέχεια.
Επιπρόσθετα, όπως αντιλαμβάνεται πλέον η συντριπτική πλειοψηφία των Κυπρίων, βασική επιδίωξη της τρόικας και των μονοπωλίων της ΕΕ είναι να θέσουν υπό τον έλεγχό τους τα τεράστια κοιτάσματα φυσικού αερίου που έχουν πρόσφατα εντοπιστεί στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας. Είναι ακόμα σαφές ότι οι εταίροι της Κύπρου στην ΕΕ μεθοδεύουν, παράλληλα, τις εξελίξεις ώστε να πληγεί η κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας και να επιβάλουν «λύση» του Κυπριακού που θα εξυπηρετεί τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και όχι τα συμφέροντα του κυπριακού λαού. Οι προκλητικές παρεμβάσεις της Τουρκίας όλο αυτό το διάστημα μαρτυρούν τους βαθύτερους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς που υπάρχουν, ενώ και η πρόσφατη διπλωματική επαναπροσέγγιση Ισραήλ - Τουρκίας εντάσσεται σε αυτό το πλαίσιο.
Οι εξελίξεις στην Κύπρο σκιαγραφούν τον πραγματικό χαρακτήρα της ΕΕ ως προωθημένης καπιταλιστικής ολοκλήρωσης και κονιορτοποιούν τις αυταπάτες περί «ευρωπαϊκής αλληλεγγύης» και μιας «διεκδικητικής διαπραγμάτευσης» με τους εκφραστές των μονοπωλίων. Η ελεγχόμενη διαχείριση της κρίσης, η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ΕΕ απέναντι στα άλλα καπιταλιστικά κέντρα και η πολυδιαφημισμένη «θωράκιση του ευρώ» περνά μέσα από την καταστροφή κεφαλαίων της μιας ή της άλλης χώρας (κάτι που κρίνεται από το συσχετισμό δύναμης) και την ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Στο αμέσως επόμενο διάστημα, ο εργαζόμενος λαός της Κύπρου πρόκειται να βιώσει μια πρωτοφανή επέλαση στις κατακτήσεις, στα δικαιώματα και το επίπεδο της ζωής του. Το ΑΚΕΛ είναι η πρωτοπόρα δύναμη για την οργάνωση και την αντίσταση, καταθέτοντας ταυτόχρονα εναλλακτική πρόταση για την Κύπρο. Το ΑΚΕΛ ζητά άμεσα απεμπλοκή από την τρόικα, διενέργεια δημοψηφίσματος και εναλλακτικές λύσεις σε ένα διαφορετικό πλαίσιο και δρόμο κοινωνικοοικονομικής ανάπτυξης για τον τόπο μας.
Αγαπητοί σύντροφοι,
Πρέπει να αναφερθούμε και στη δική μας εμπειρία από τη διακυβέρνηση. Από το 2008 μέχρι το 2013 ο πρώην Γενικός Γραμματέας της ΚΕ του ΑΚΕΛ ήταν ο εκλεγμένος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας και το Κόμμα μας ήταν στην ουσία κυβερνών κόμμα. Καλεστήκαμε να λειτουργήσουμε μέσα στα πλαίσια που καθορίζει το ίδιο το σύστημα το οποίο διέρχεται κρίση, η συμμετοχή της Κύπρου στην ΕΕ, το γεγονός ότι η μισή Κύπρος βρίσκεται υπό ξένη στρατιωτική κατοχή ενώ την ίδια ώρα, η κοινοβουλευτική πλειοψηφία, η κρατική μηχανή, η Εκκλησία και τα αστικά ΜΜΕ ήταν απροκάλυπτα εχθρικά και υπονομευτικά. Αυτήν την περίοδο, το Κόμμα μας βρίσκεται σε διαδικασία συζήτησης στις Κομματικές Ομάδες Βάσης για την αξιολόγηση της πενταετούς διακυβέρνησης και την εξαγωγή συμπερασμάτων από την εμπειρία αυτή.
Υπάρχουν εντούτοις ορισμένα σημεία που μπορούν και πρέπει να λεχθούν. Οι επίμονες προσπάθειες του τέως Προέδρου για προώθηση δίκαιης λύσης του Κυπριακού προσέκρουσαν πάνω στην άτεγκτη στάση της Τουρκίας και της τ/κ ηγεσίας που επιμένουν στο δόγμα ότι στο νησί υπάρχουν «δύο λαοί - δύο κράτη». Η διακυβέρνηση Χριστόφια εργάστηκε σκληρά για να υπερασπιστεί τις λαϊκές κατακτήσεις όπως ο κατώτατος μισθός, η ΑΤΑ αλλά και για να προωθήσει προοδευτικές μεταρρυθμίσεις στη στεγαστική πολιτική, στην εκπαίδευση, στη δημόσια διοίκηση, στις υποδομές του τόπου για την ενέργεια και τις δημόσιες μεταφορές. Τέλος, η επιμονή του ΑΚΕΛ και της προηγούμενης κυβέρνησης σε μη ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟικό πρόγραμμα «Συνεταιρισμός για την Ειρήνη» αποτελεί μια ουσιαστική παρακαταθήκη για τις παραπέρα εξελίξεις.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Είναι φανερό ότι το επόμενο διάστημα τα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα της Ευρώπης αλλά και διεθνώς θα βρεθούν ενώπιον τεράστιων προκλήσεων και ιστορικών καθηκόντων. Είναι πέρα για πέρα απαραίτητο να ενισχύσουμε τους δεσμούς μας, την ανταλλαγή απόψεων και εμπειριών, την ανάληψη κοινών αγωνιστικών δράσεων και πρωτοβουλιών. Εκτιμούμε και ελπίζουμε ότι το 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ θα συμβάλει αποφασιστικά προς αυτήν την κατεύθυνση.
Είμαστε βέβαιοι ότι το ΚΚΕ θα βγει πιο ισχυρό και αποφασιστικό από το Συνέδριό του και θα παραμείνει η πρωτοπόρα δύναμη στους αγώνες της εργατικής τάξης της Ελλάδας, για τη διαμόρφωση μιας πλατιάς Λαϊκής Συμμαχίας που θα φέρει το Λαό στην εξουσία της χώρας σας. Οι καιροί έχουν καταστήσει το Σοσιαλισμό πιο αναγκαίο και πιο επίκαιρο.
