ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΤΑΞΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ

Τις θέσεις του ΠΑΜΕ και την απάντηση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος στο νομοσχέδιο παρουσίασε ο Αλέκος Αρβανιτίδης, μέλος της ΕΓ του Μετώπου. Οπως τονίστηκε, «το θέμα αφορά πρώτα και κύρια την εργατική τάξη. Εχει να κάνει με το τσάκισμα των μορφωτικών και εργασιακών δικαιωμάτων των παιδιών της με τη διαπαιδαγώγηση και εν τέλει με τη διαμόρφωση του νέου ανθρώπου. Κρίσιμο ζήτημα είναι η ενημέρωση των εργαζομένων το να μάθουν τι σημαίνει αυτό το νομοσχέδιο για τα παιδιά τους, τι επιπτώσεις έχει για τη μόρφωσή τους, για το μέλλον τους. Η σημερινή σύσκεψη και πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ έχει ακριβώς αυτό τον χαρακτήρα», πρόσθεσε.

Το ΠΑΜΕ αναφέρεται στις διατάξεις του νομοσχεδίου τονίζοντας ότι «οι διαρθρωτικές αλλαγές που γίνονται σήμερα στην εκπαίδευση στοχεύουν στην παραπέρα υποταγή της στις ανάγκες των μονοπωλίων και της κερδοφορίας τους, στη θωράκιση του καπιταλιστικού συστήματος. Γι' αυτό σπρώχνουν γρήγορα-γρήγορα τα παιδιά μας στην κατάρτιση, στη φτηνή ευέλικτη εργασία. Γι΄αυτό τα πετούν έξω από τη γενική μόρφωση. Για να τα κάνουν ανίκανα να αμφισβητήσουν το σύστημα και την εξουσία τους. Στο τέλος τέλος εκεί αποσκοπούν, αυτή είναι η στρατηγική τους στόχευση. Φοβούνται την αυριανή βάρδια της εργατικής τάξης, θωρακίζουν το σύστημά τους».
«Στην Ενιαία επίθεση Κυβέρνησης - Κεφαλαίου απαντάμε με ενιαίους αγώνες για μέτρα ανακούφισης της λαϊκής οικογένειας από τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης, για να τους εμποδίσουμε, να τους σταματήσουμε, να τους ανατρέψουμε. Μόνη λύση η φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση. Εδώ και τώρα διαγραφή του χρέους. Να περάσει όλος ο πλούτος στα χέρια των παραγωγών, στα χέρια του λαού. Φιλολαϊκή ανάπτυξη χωρίς κηφήνες και αφεντικά, χωρίς τραπεζίτες και μονοπώλια.
Στη βάση αυτή οργανώνουμε τους αγώνες και όχι μόνο γύρω από ένα αίτημα σαν τις απολύσεις ή το εξεταστικό, όπως κάνουν υπονομευτικά και αποπροσανατολιστικά οι ηγεσίες της ΟΛΜΕ και της ΑΔΕΔΥ. Στη βάση αυτή αγώνας και απεργίες με διάρκεια, αξιοποίηση όλων των μορφών πάλης με τον όρο ότι οι αγώνες θα αποφασίζονται από τα κάτω με τη συμμετοχή των εργαζομένων, θα εξασφαλίζουν μαζικότητα, κοινωνική στήριξη και συμμαχίες, θα πηγαίνουν την υπόθεση του αγώνα μέχρι τέλους, μέχρι την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής.