ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ

ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ basket

Γκεόργκι Δημητρώφ: Οποιος δε θέλει να 'ναι το αμόνι, πρέπει να γίνει το σφυρί!

Ο Γκεόργκι Δημητρώφ (1882 - 1949) υπήρξε στέλεχος του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. Παιδί εργατικής οικογένειας από τη νοτιοδυτική Βουλγαρία, δούλεψε ως στοιχειοθέτης σε τυπογραφείο και αναδείχθηκε σε συνδικαλιστής ηγέτης. Εντάχθηκε στο Βουλγαρικό Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα το 1902 και προσχώρησε στην επαναστατική - μαρξιστική πτέρυγά του με επικεφαλής τον Ντίμιταρ Μπλαγκόεφ, τους λεγόμενους «στενούς σοσιαλιστές». Το 1903, οι «στενοί σοσιαλιστές» δημιούργησαν ξεχωριστό κόμμα. Το 1915 ως εκλεγμένος βουλευτής στο κοινοβούλιο αντιτάχθηκε στην ψήφιση των πολεμικών πιστώσεων. Γι' αυτό το λόγο φυλακίστηκε μέχρι το 1917. Το 1919 το κόμμα των «στενών σοσιαλιστών» μετονομάζεται σε Κομμουνιστικό Κόμμα Βουλγαρίας και εντάσσεται στην Κομμουνιστική Διεθνή. Μετά την επικράτηση της δικτατορίας του Τσάνκοφ στη Βουλγαρία, ο Γκ. Δημητρώφ διέφυγε στο εξωτερικό, ενώ καταδικάστηκε ερήμην σε θάνατο. Εμεινε στη Σοβιετική Ενωση μέχρι το 1929. Στη συνέχεια, ταξίδεψε στη Γερμανία, χρησιμοποιώντας ψευδώνυμα και ανέλαβε ευθύνη στο Κεντροευρωπαϊκό τμήμα της Κομμουνιστικής Διεθνούς. Το Μάρτη του 1933, συνελήφθη μαζί με τους Βούλγαρους κομμουνιστές Ποπόφ, Τάνεφ, τον αρχηγό της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΚΚ Γερμανίας Ερνστ Τόργκλερ με την κατηγορία του εμπρησμού του Ράιχσταγκ στις 27 Φλεβάρη 1933. Ο Γκ. Δημητρώφ αναδείχθηκε το 1934 σε Γραμματέας της Κομμουνιστικής Διεθνούς μέχρι και την αυτοδιάλυσή της το 1943. Από αυτήν τη θέση πρωτοστάτησε στην πολιτική γραμμή της Διεθνούς, όπως αυτή διαμορφώθηκε μετά το 7ο Συνέδριο. Το 1944, μετά από 22 χρόνια εξορίας, επέστρεψε στη Βουλγαρία. Ηγήθηκε του ΚΚ Βουλγαρίας ως Γενικός Γραμματέας και της εγκαθίδρυσης της σοσιαλιστικής εξουσίας στη χώρα. Πέθανε τον Ιούλη του 1949. Ο εμπρησμός τους Ράιχσταγκ (γερμανικό κοινοβούλιο) έγινε λίγες μέρες πριν από τις εκλογές του Μάρτη του 1933. Ηδη, από τις 30 Γενάρη, ο Χίτλερ είχε διοριστεί καγκελάριος από τον Πρόεδρο Χίντεμπουργκ και με τις ευλογίες του γερμανικού κεφαλαίου. Η ναζιστική κυβέρνηση υποστήριξε πως ο εμπρησμός ήταν μέρος σχεδίου «κομμουνιστικής εξέγερσης» και έτσι πέρασε σε μια ανελέητη ανοιχτή επίθεση ενάντια στους κομμουνιστές με συλλήψεις στελεχών και μελών του ΚΚ ανάμεσά τους και του ηγέτη του Ερνστ Τέλμαν.

Ο εμπρησμός του Ράιχσταγκ ξημερώματα της 27 Φλεβάρη 1933

Η δίκη της υπόθεσης πραγματοποιήθηκε στην πόλη της Λιψίας. Ξεκίνησε στις 21 Σεπτέμβρη του 1933, στο IV Ποινικό Δικαστήριο του Ράιχ και ολοκληρώθηκε στις 23 Δεκέμβρη του ίδιου χρόνου. Οπως αποδείχθηκε, ο εμπρησμός του Ράιχσταγκ αποτέλεσε οργανωμένη προβοκάτσια των ναζί, με στόχο να ενοχοποιήσουν το Κομμουνιστικό Κόμμα Γερμανίας και την Κομμουνιστική Διεθνή. Το κατηγορητήριο της δίκης κατέρρευσε και οι ναζιστικές αρχές υποχρεώθηκαν να αφήσουν τον Δημητρώφ και τους συντρόφους του ελεύθερους να φύγουν για την ΕΣΣΔ.

Το κείμενο που ακολουθεί αποτελείται από αποσπάσματα της απολογίας του Γκ. Δημητρώφ στις 16 Δεκέμβρη του 1933. Στα αποσπάσματα που επιλέχθηκαν αναδεικνύεται η στάση του κομμουνιστή απέναντι σε ένα δικαστήριο οργανωμένο από το αστικό κράτος (και ειδικότερα από τη φασιστικής μορφής διακυβέρνηση) που έχει ως στόχο όχι μόνο τη φυσική του εξόντωση αλλά την ηθική και πολιτική καταδίκη του κομμουνισμού, της πάλης της εργατικής τάξης για την απελευθέρωσή της. Η στάση του Γκ. Δημητρώφ είναι υποδειγματική, δε στέκεται ως ένα ξεχωριστό άτομο απέναντι στους δικαστές του. Αναδεικνύει εξαρχής τον πολιτικό στόχο της δίκης. Η αντιπαράθεση στη δίκη γίνεται αντιπαράθεση ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργατική τάξη, ανάμεσα στην αστική εξουσία και τους μηχανισμούς της και το επαναστατικό εργατικό κίνημα, το κομμουνιστικό κίνημα. Ο Γκ. Δημητρώφ αξιοποιεί το βήμα του δικαστηρίου, για να αναπτύξει τις θέσεις της Κομμουνιστικής Διεθνούς, να προπαγανδίσει την ανάγκη υπεράσπισης της Σοβιετικής Ενωσης. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να κατανοήσουμε και τα αποσπάσματα από την απολογία του, που αναφέρονται στην έκκληση της ΚΔ για κοινή δράση κομμουνιστών και σοσιαλδημοκρατών ενάντια στο φασισμό. Το ΚΚΕ έχει θέσει το ζήτημα της ανάγκης κριτικής μελέτης των επεξεργασιών του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος και εκείνης της περιόδου, με σκοπό την εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων για το σήμερα και το αύριο. Για το ζήτημα της συμμαχίας κομμουνιστικών και σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων υπενθυμίζουμε την εξής επισήμανση του «Δοκιμίου Ιστορίας του ΚΚΕ β' τόμος (1949-1968)» στη σελ. 99:

«(...) κυριάρχησε η άποψη ότι τα Κομμουνιστικά Κόμματα δεν θα μπορούσαν να απεγκλωβίσουν τις εργατικές δυνάμεις που ακολουθούσαν τη σοσιαλδημοκρατία, ότι θα απομονώνονταν από αυτές αν δεν ακολουθούσαν πολιτική συμμαχίας με τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα.

Οι ιστορικές εξελίξεις έδειξαν ότι μεγάλο μέρος της βάσης των άλλων κομμάτων κερδίζεται με την όξυνση της ταξικής πάλης, με ισχυρό ιδεολογικό μέτωπο κατά της αστικής πολιτικής και του οπορτουνισμού, και ότι αυτό αφορά και την περίοδο κορύφωσης των κοινωνικοπολιτικών συγκρούσεων, ακόμα περισσότερο αυτή».

Την μετάφραση των αποσπασμάτων που ακολουθούν έκανε ο Γιώργος Πολυμερίδης.

************

Δημητρώφ: Αναγνωρίζω ότι μιλώ απότομα και σκληρά. Ο αγώνας μου και η ζωή μου επίσης ήταν απότομη και σκληρή. Η γλώσσα μου όμως είναι γλώσσα ειλικρινής και άδολη. Συνηθίζω να λέω τα πράγματα με τ' όνομά τους.

Δεν είμαι δικηγόρος που από υποχρέωση υπερασπίζεται τον πελάτη του.

Υπερασπίζομαι τον εαυτό μου σαν κατηγορούμενος κομμουνιστής.

Υπερασπίζομαι την ίδια μου την κομμουνιστική, επαναστατική τιμή.

Υπερασπίζομαι τις δικές μου ιδέες, τις δικές μου κομμουνιστικές πεποιθήσεις.

Υπερασπίζομαι το νόημα και το περιεχόμενο της ζωής μου.

Να γιατί καθετί που λέω στο δικαστήριο είναι αίμα από το αίμα μου και σάρκα από τη σάρκα μου.

Αυτή η ΚΟΜΕΠ πάντως ανάρπαστη έγινε...

Συμπτωματικά και καθόλου συντονισμένα δεκάδες αναγνώστες της ΚΟΜΕΠ από τη νέα σπορά, τον εργατικό αγώνα, την Αυγή, το Βήμα, τα Νέα, το Έθνος και άλλες πρόθυμες εφημερίδες και site ανακάλυψαν την αποκαθήλωση του Φλωράκη!

Δε στέκομαι καθόλου στο σάπιο περιεχόμενο. Αρκεί αυτή η ξαφνική ανακάλυψη της ΚΟΜΕΠ απ' όλους! Συμπτωματικά πάντα.. Χωρίς διαύλους επικοινωνίας! Και με ταύτιση στα ρεπορτάζ...

Συμπτωματικά..

Αφού όμως είστε τόσο φανατικοί αναγνώστες από το πρώτο δευτερόλεπτο κυκλοφορίας κάθε τεύχους να γίνετε και συνδρομητές.. Υπάρχει προσφορά!

Αστεία προβοκατόρικα συριζαίϊκα ερωτήματα

Στο αγαπημένο twitter αυτοαναρωτιέται ο Παπαδημούλης...

 

Το κοντινό 91! Εκεί που δεν τους βγήκε για 2η φορά..

Και έτσι το ΚΚΕ κράτησε χαρακτήρα και φυσιογνωμία!

Οι υπόλοιποι έκαναν καριέρα παντού...

Πιο πριν και μπροστά στην δημοσκοπική έκρηξη του 2008 με τον "νέο" Αλέξη Τσίπρα ξετσουτσούνιασαν και έβγαζαν πανηγυρικές αφίσες για τη διάσπαση του 1968.. Εκεί που δεν τους βγήκε για πρώτη φορά!

Το λαϊκό πρόσωπο της Χρυσής Αυγής

"Το πρόβλημα σήμερα στη χώρα μας δεν είναι οι χαμηλοί μισθοί και οι χαμηλές συντάξεις, αλλά ότι σε λίγα χρόνια θα είμαστε μειοψηφία οι έλληνες σε σχέση με τους λαθρομετανάστες!"

Το δήλωσε ο εικονιζόμενος Σταλόνε!

Βιβλιοπρόταση νο2: Το υπόγειο ρεύμα

Μ΄αρέσει να μη λέω πολλά.. Είναι υπόγεια ρεύματα αλλά δεν έχουν σχέση με τον τίτλο του συγκεκριμένου βιβλίου!

Tο υπόγειο ρεύμα  είναι ένα ξεχωριστό βιβλίο της αμερικανικής εργατικής λογοτεχνίας. Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για όλους, αφού αποτελεί μια ζωντανή γνωριμία με την πάλη των εργατών σε μια βιομηχανική περιοχή των ΗΠΑ – ταυτόχρονα είναι ένα δυνατό μυθιστόρημα που κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον.

Τη μία πλευρά των ηρώων του βιβλίου την αποτελούν άνθρωποι με ιδανικά για μια πιο ανθρώπινη και πιο δίκαιη ζωή, κομμουνιστές πρωτοπόροι εργάτες που έρχονται σε αντίθεση με την κοινωνία της εκμετάλλευσης και τους μηχανισμούς καταπίεσης, φανερούς και κρυφούς. Το στοιχείο που αναμφίβολα θα εκτιμήσει ο αναγνώστης στο βιβλίο του Άλμπερτ Μαλτς είναι ότι οι ήρωές του είναι άνθρωποι πραγματικοί, ζωντανοί, με όλες τις αρετές και τις ελλείψεις τους, που με την καθημερινή τους δράση συμβάλλουν στην πάλη για την αλλαγή της κοινωνίας.

Το υπόγειο ρεύμα  όχι μόνο αποτυπώνει τη σκληρότητα της ταξικής πάλης, αλλά και θέτει τον καθένα μπροστά στην ευθύνη συνεισφοράς του στην οργάνωση αυτής της πάλης.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Ο συγγραφέας Του υπόγειου ρεύματος γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1908, σε μια πλούσια οικογένεια Δυτικοευρωπαίων μεταναστών. Σπούδασε στο πανεπιστήμιο της Κολούμπια, απ’ όπου αποφοίτησε το 1930. Από τα φοιτητικά του χρόνια θα συνειδητοποιήσει τη ληστρική φύση του καπιταλισμού και θα μισήσει τη βία του φασισμού. Έτσι, μετά από τον πόλεμο, ο Άλμπερτ Μαλτς θα ενταχτεί στην πρωτοπορία της αμερικανικής εργατικής τάξης και θα γίνει μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος των ΗΠΑ. Πολύ σύντομα, γι’ αυτήν την πολιτική ένταξή του, θα βρεθεί στη φυλακή (1950) με το διαβόητο νόμο του Μακάρθι.

Ο Άλμπερτ Μαλτς πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα με το θεατρικό του έργο Επί της Γης ειρήνη (1934). Ακολούθησαν άλλα δύο θεατρικά του το 1935: Ο μαύρος λάκκος και Οι κρυφοί επαρχιώτες. Το 1940 εκδίδει Το υπόγειο ρεύμα. Το 1944 τη νουβέλα του Ο σταυρός και το βέλος. Μετά από την αποφυλάκισή του θα εκδώσει τη δραματική νουβέλα Μια μεγάλη μέρα μιας σύντομης ζωής (1957), όπου δίνονται συγκλονιστικές σκηνές ανθρώπινης αλληλεγγύης ανάμεσα σε λευκούς και μαύρους φυλακισμένους αγωνιστές. Τέλος, με τη νουβέλα του Κάποτε το Γενάρη (1966) δίνονται εικόνες από την πάλη ενάντια στο φασισμό.

Ο Στάθης Σταυρόπουλος έφτασε στον «αυριανισμό» και συνεχίζει...

Ο κύριος Στάθης συνεχίζει να λιβελογραφεί στο «Ενικός» κατά του ΚΚΕ με αμείωτη ένταση και εμπάθεια, αποδεικνύοντας ότι όταν πάρεις την αντιΚΚΕ κατρακύλα τα φρένα «καίγονται»!

Ήταν φαίνεται μεγάλος ο πειρασμός για τον κ. Στάθη η νέα συκοφαντική επίθεση που έχουν ξεκινήσει κατά του ΚΚΕ, οι χρεωμένοι για αυτό, στο «ΒΗΜΑ», το «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ», την «Αυγή» κ.α. και είπε να βάλει και αυτός τις δικές τους πινελιές. Και το έκανε με την εμπάθεια και την αμετροέπεια ενός πασόκου αυριανιστή που και ο κ. Στάθης κάποτε με σιχασιά αντιμετώπιζε!

Μάζεψε ό,τι το πιο διαστρεβλωτικό, συκοφαντικό και ανυπόστατο γράφτηκε και ειπώθηκε τις τελευταίες εβδομάδες κατά του ΚΚΕ, πρόσθεσε και μια αριστερή σάλτσα και την εκτόξευσε με ύφος εξοργισμένου!

Φτάνει μάλιστα στο σημείο να κατηγορεί το ΚΚΕ, ότι «εκπαιδεύει υβριστές» σε ένα κείμενο προκλητικά υβριστικό για τα στελέχη, τα μέλη, τους οπαδούς του ΚΚΕ, την ιστορία του, το ρόλο και την προσφορά του σήμερα και όλα αυτά γιατί; Γιατί το ΚΚΕ δεν βάζει πλάτη να εξαπατηθεί για μια ακόμα φορά ο λαός και δεν ακούει τον κ. Στάθη και δεν πάει με τον ΣΥΡΙΖΑ στο Τέξας, στον ΣΕΒ, στην Κομισιόν!

- Δεν έχουν μεγάλο θράσος να εμφανίζονται αυτοί που ύβριζαν πατόκορφα και χυδαία τον Χ. Φλωράκη, γιατί υπερασπίστηκε την ύπαρξη και τα επαναστατικά χαρακτηριστικά του ΚΚΕ, ειδικά το 1991, ως θαυμαστές και υπερασπιστές του; Δεν ήταν και ο κ. Στάθης που εγκατέλειψε την πάλη για το σοσιαλισμό αγκαλιά μαζί με εκείνους που κατηγορούσαν τον Χαρίλαο, και τα άλλα στελέχη του ΚΚΕ, που κόντρα στο ρεύμα έλεγαν όχι στην διάλυση και την μετάλλαξή του, ως «δεινόσαυρο», «εικονολάτρη», «απολιθώματα», «γεροντοκρατία του Περισσού» και πολλά ακόμα;

Οι επαναστάτες είναι πεισμένοι! Όχι πιασμένοι στους καναπέδες..

Τι κι αν τα ποσοστά του ΚΚΕ γυροφέρνουν στο 5%;

Οι εναλλακτικοί του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβερνώσας αριστεράς προσπάθησαν να ρίξουν την κυβέρνηση με συλλαλητήριο των 2000 ανθρώπων.

Οι μπαρουτοκαπνισμένοι άντρακλες της Χρυσής Αυγής μάζεψαν κάτι εκατοντάδες να διαμαρτυρηθούν για τις διώξεις των στελεχών τους.

Τα 2 κόμματα της πλατείας και του καναπές. Του 30% και του τρίτου κόμματος..

Και το ΚΚΕ κάνει εκδήλωση και τιγκάρει το ΣΕΦ και την αρένα του!

Κάμποσοι τέτοιοι επαναστάτες μπορούν να γυρίσουν τον κόσμο ανάποδα..

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ Γ.ΦΑΡΣΑΚΙΔΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩ...