Μία βδομάδα μετά τη δολοφονία του Κώστα Βιδάλη, η συντακτική ομάδα του Ριζοσπάστη τον τιμά στο πρωτοσέλιδο της.
Δύο μήνες μετά ο απόηχος στο μνημόσυνο του κομμουνιστή δημοσιογράφου.
Ο ποιητής του «Βροντάει ο Ολυμπος», Νίκος Καρβούνης, στο πολιτικό μνημόσυνο του Κ. Βιδάλη το Σεπτέμβρη του 1946 λέει:
«... Περιμαζεύουμε από τους νεκρούς μας ό,τι καλύτερο και αξιότερο είχαν. Ο,τι ο καθένας μας τιμά στους άλλους και ποθεί για τον εαυτό του. Και το αποταμιεύουμε στο κοινό θησαυροφυλάκιο όλων των ανθρώπων, γιατί σ' όλους ανήκει και στον καθένα και όλους μαζί μας κάνει πνευματικά και ηθικά πλουσιότερους, δυνατότερους, αξιότερους για τον αγώνα της ζωής και της προόδου...».
Και έχει το θράσος όλος αυτός ο ετερόκλητος θίασος που περιλαμβάνει όλων των ειδών τα φυντανάκια, να πιάνει στο στόμα του το ΚΚΕ και τον Ριζοσπάστη.
Ο Ριζοσπάστης αν χρειαστεί θα βγαίνει και με καρμπόν από τον κόπο εκατοντάδων κομμουνιστών και φίλων. Δέσμιος όμως των εκδοτικών ομίλων και του κράτους δε θα γίνει ποτέ, όσες δυσκολίες κι αν βγαίνουν στη φόρα.
