Μιμητής των μεθόδων υφαρπαγής ψήφων του ΠΑΣΟΚ, ο Α. Τσίπρας θυμήθηκε χτες βράδυ απ' την Πάτρα το «ραντεβού με την Ιστορία» και την «αλλαγή» που τάχα σηματοδοτεί η επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές.
Ξεπατίκωσε και την ορολογία της Χρυσής Αυγής, μιλώντας για «ταπείνωση», για «γερασμένο κατεστημένο που ζει υπό την προστασία της κυρίας Μέρκελ», για «Ελλάδα σταθερή υπηρέτρια της Ευρώπης», για «έξωθεν εντολές» και «υποτακτικούς» και «δοτούς», για «αποικία» και «φιμωμένο υπηρετικό προσωπικό» κ.λπ. κ.λπ.
Δε βρήκε όμως ούτε μισή λέξη να κατονομάσει αιτίες για όσα βασανίζουν το λαό, αυτούς δηλαδή με τους οποίους συναγελάζεται και τους οποίους διαβεβαιώνει ότι η Ελλάδα ανήκει στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, που διεκπεραιώνουν τις αξιώσεις τους για μεγαλύτερα κέρδη ενορχηστρώνοντας λυσσαλέα επίθεση σε βάρος των λαών και των δικαιωμάτων τους.
Δε βρήκε όμως ούτε μισή λέξη να κατονομάσει αιτίες για όσα βασανίζουν το λαό, αυτούς δηλαδή με τους οποίους συναγελάζεται και τους οποίους διαβεβαιώνει ότι η Ελλάδα ανήκει στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, που διεκπεραιώνουν τις αξιώσεις τους για μεγαλύτερα κέρδη ενορχηστρώνοντας λυσσαλέα επίθεση σε βάρος των λαών και των δικαιωμάτων τους.
Εκτός από χαρακτηρισμούς περίσσεψαν και τα κάλπικα διλήμματα, με τον επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ να ξεσκονίζει την αντιμνημονιακή ρητορική:
«Με τα μνημόνια ή με την εθνική κυριαρχία. Με τη Μέρκελ ή με την Ελλάδα. Με την πολιτική της καταστροφής ή με την ανατροπή της. Με τα μνημόνια ή με τον ΣΥΡΙΖΑ. Με το παλιό και φθαρμένο ή με τον ΣΥΡΙΖΑ» ήταν μερικά μόνο απ' όσα έθεσε στο λαό της Πάτρας.
«Με τα μνημόνια ή με την εθνική κυριαρχία. Με τη Μέρκελ ή με την Ελλάδα. Με την πολιτική της καταστροφής ή με την ανατροπή της. Με τα μνημόνια ή με τον ΣΥΡΙΖΑ. Με το παλιό και φθαρμένο ή με τον ΣΥΡΙΖΑ» ήταν μερικά μόνο απ' όσα έθεσε στο λαό της Πάτρας.
Από μια ομιλία που ούτε καν γρατζούνισε την επιφάνεια των εξελίξεων δεν έλειπε η επίθεση στο «πολιτικό κατεστημένο που οδήγησε την Ελλάδα στη σημερινή τραγωδία», όπως είπε υπονοώντας ότι από ανικανότητα και ατολμία υφίσταται όσα υφίσταται ο λαός και όχι επειδή έτσι επιτάσσουν οι ανάγκες της καπιταλιστικής οικονομίας να περάσει σε φάση ανάκαμψης της κερδοφορίας της.
